جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

دولت‌ها در اداره عمومی نیازمند تعریف نقش و جایگاهی جدی برای مردم و نهادینه نمودن آن هستند. نقش مردم در حوزه فرهنگ به دلیل ماهیّت و ویژگی‌های آن از ضرورتی دوچندان برخوردار است که جمهوری اسلامی ایران به دلیل فرهنگی بودن ذات انقلاب، بیشتر به آن نیازمند است. بر این اساس باید برای اداره فرهنگ کشور به ساختاری کارآمد دست‌یافت که دولت شبکه‌ای در این خصوص الگویی قابل ‌بررسی است. ازآنجاکه این مقاله در پی بررسی، توصیف، تحلیل و ارائه است، فاقد فرضیه بوده و در پی پاسخ به این پرسش است که «چرا تا به‌ حال و به‌رغم جنس مردمی فرهنگ و خواست سیاست‌گذاران اصلی انقلاب اسلامی، نقشی جدی برای مردم در این عرصه تعریف نشده است؟» «اگر بخواهیم به این مهم جامه عمل بپوشانیم باید به چه اصول و سیاست‌هایی توجه کنیم؟» تبیین سیاست‌نامه‌ای برای تعریف و تقویت جایگاه مردم در اداره فرهنگ کشور از جمله دستاوردهای این پژوهش است. این سیاست‌نامه در شش ساحت قوانین، ساختارها، مدیران، برنامه‌ریزی، نیروی انسانی و عملیات تدوین شده است و در هر ساحت نیز به سه سطح ملی، بخشی و اجرایی آن توجه شده و مجری، مدت زمان اجرایی‌شدن و خروجی و نتیجه مورد نظر سیاست تبیین شده است.

هدف از این رساله، سامان دادن سخنان پراکنده استاد مطهری به صورت یک نظریه منسجم برای تبیین امکان دیندار زیستن در جهان معاصر است.مباحث پایان نامه در دو بخش تنظیم شده است. بخش اول با عنوان کلیات، مشتمل بر چهار فصل است. در فصل اول، تاریخ مواجهه ایرانیان با تجدد بررسی شده است. درفصل دوم، عوامل موثر بر موضعگیری متفکر در مساله سنت و تجدد بحث شده است. فصل سوم به روش های ممکن برای بررسی مساله سنت و تجدد و همچنین سیری که هر متفکر در پاسخگویی به این مساله اتخاذ می کند اختصاص دارد. فصل چهارم محورهای پژوهشی مختلفی که ذیل مدخل سنت و تجدد قابل بررسی است مورد مداقه قرار گرفته است. بخش دوم پایان نامه ذیل چهار فصل به بررسی مساله سنت و تجدد نزد استاد مطهری پرداخته است . تاریخچه زندگانی و تحولات فکری استاد مطهری در فصل پنجم، نگاه استاد مطهری به راه حل های پیشینیان در فصل ششم، مبانی مهم در مواجهه استاد مطهری با سنت و تجدد در فصل هفتم و بالاخره راه حل استاد مطهری برای معضل سنت و تجدد در فصل هشتم آمده است. براساس نتایج حاصل از تحقیق، استاد مطهری مساله سنت و تجدد را بیشتر تحت عنوان" امکان دیندار زیستن در جهان معاصر" می دید. وی با توجه به مبانی فلسفی خود(رئالیسم) نیازی به تئوری پردازی در حوزه مباحث نظری احساس نمی کرد. اما در حوزه عملی، پس از کنار نهادن پاره های تحریف شده دین و انحرافات زمانه نوین، برای جمع بین اسلام اصیل و مقتضیات زمانه راه حل خود را در دومرحله مکمل هم مطرح کرده است. در مرحله اول، باطرح نظریه فطرت، درحوزه انسان شناسی، درصدد اثبات امری ثابت در وجود انسان است تانیاز همیشگی وی به دین را مدلل سازد. ودر مرحله دوم، پس داز قبول وقوع تغییراتی در احتیاجات واقعی انسان، با استفاده از مباحث مطرح دراصول فقه، به بیان مکانیسم درونی اسلام برای انطباق یافتن با این مقتضیات زمانه می پردازد. نظریه وی، اگرچه کاملا" بی اشکال نیست، اما برای حل این معضل، به نحوی که نه به خلوص دین لطمه ای وارد شود، ونه به توانایی دین دربرخورد با معضلات زمانه، راهی رابرای محققان و اندیشمندان بعدی بازکرده است