جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

" پاد - زیبایی‌شناسی گونه‌ای از رابطهٔ فلسفه با هنر است که بر پایهٔ آن، هنر خود تولیدکنندهٔ حقیقت‌هاست. پاد - زیبایی‌شناسی مدعی آن نیست که هنر را به‌صورت شیء یا موضوع فلسفه در می‌آورد و به‌جای پرداختن به تأملات زیبایی‌شناختی دقیقاً به توصیف تأثیرهای درون فلسفه‌ای می‌پردازد که هستی مستقل اثرهای معین هنری از خود به جا می‌گذارد. " این کتاب اثر قابل قبولی برای کسانی محسوب می‌شود که در تلاش‌اند تا دیدگاه‌های او را در زمینه ارتباطات فلسفه با هنر یا دستورالعمل‌های حقیقی هنرآفرینی بدانند. بدیو مثال‌های متعددی مطرح می‌کند تا نشان دهد چه چیزی در هنر وجود دارد که آن را در معرض فلسفه قرار می‌دهد. در میان این متغیرهای پادزیبایی شناسی، خواننده با بحث‌هایی در باب بهره‌برداری فلسفی معاصر از شعر، بیانات جسورانه‌ای از اختصاصیت و چشم‌اندازهای تئاتر، سینما و رقص در کنار مطالب ظریف و تحریک‌آمیزی از استفان مالارمه، فرناندو پسوآ و ساموئل بکت مواجه می‌شود.

" پاد - زیبایی‌شناسی گونه‌ای از رابطهٔ فلسفه با هنر است که بر پایهٔ آن، هنر خود تولیدکنندهٔ حقیقت‌هاست. پاد - زیبایی‌شناسی مدعی آن نیست که هنر را به‌صورت شیء یا موضوع فلسفه در می‌آورد و به‌جای پرداختن به تأملات زیبایی‌شناختی دقیقاً به توصیف تأثیرهای درون فلسفه‌ای می‌پردازد که هستی مستقل اثرهای معین هنری از خود به جا می‌گذارد. " این کتاب اثر قابل قبولی برای کسانی محسوب می‌شود که در تلاش‌اند تا دیدگاه‌های او را در زمینه ارتباطات فلسفه با هنر یا دستورالعمل‌های حقیقی هنرآفرینی بدانند. بدیو مثال‌های متعددی مطرح می‌کند تا نشان دهد چه چیزی در هنر وجود دارد که آن را در معرض فلسفه قرار می‌دهد. در میان این متغیرهای پادزیبایی شناسی، خواننده با بحث‌هایی در باب بهره‌برداری فلسفی معاصر از شعر، بیانات جسورانه‌ای از اختصاصیت و چشم‌اندازهای تئاتر، سینما و رقص در کنار مطالب ظریف و تحریک‌آمیزی از استفان مالارمه، فرناندو پسوآ و ساموئل بکت مواجه می‌شود.

کتاب «در ستایش عشق» نوشته‌ی آلن بدیو، کتابی فلسفی است که درصدد است تا به مفهوم عشق، فراتر از لایه‌های سطحی ارائه‌شده توسط جامعه‌ی مدرن، بپردازد. بدیو، فیلسوف مشهور فرانسوی، عشق را به عنوان نیرویی رادیکال و دگرگون‌کننده معرفی می‌کند که هم برای پیشرفت فردی و هم جمعی ضروری است. این کتاب که محصول گفت‌وگوی بدیو و روزنامه‌نگاری به نام نیکلاس تروونگ است، برای اولین بار در سال 2012 منتشر شد. این کتاب همچون دفاعی پرشور از عشق در برابر دنیایی است که در آن رمان‌های عاشقانه اغلب توسط سرمایه‌داری، فناوری و فرهنگ، کالایی و بی‌اهمیت جلوه داده می‌شوند. در زیر، اهم موضوعات مورد بحث در کتاب آورده شده است: 1. عشق به عنوان یک ماجراجویی خلاقانه: بدیو بحث می‌کند که عشق یک پدیده‌ی طبیعی یا خودانگیخته نیست، بلکه یک ماجراجویی خلاقانه و مخاطره‌آمیز است. این ماجراجویی نیاز به شجاعت، تعهد و صداقت دارد. 2. ابعاد انسانی و سیاسی عشق: این کتاب همچنین به بررسی ابعاد انسانی و سیاسی عشق، مانند اهمیت دادن، آرزو کردن و عاملیت دو طرف رابطه در عشق، می‌پردازد. بدیو تاکید می‌کند که این جنبه‌ها اغلب توسط سیستم‌های فعلی که کارایی و سود را بر ارتباط واقعی انسانی اولویت می‌دهند، نادیده گرفته یا تضعیف شده‌اند. 3. عشق در دنیای مدرن: به عقیده‌ی بدیو، عشق باید برای دنیای مدرن دوباره اختراع شود. او رسانه‌های جنسی، تلاش‌های فردگرایانه و فرهنگ دوست‌یابی آنلاین را نقد می‌کند که همگی عشق را با حذف بسیاری از شاخصه‌هایش نابود می‌کنند. 4. عشق به عنوان یک ملاقات: به گفته‌ی بدیو، عشق برخورد با موجود دیگری است که طرز فکر و زندگی شما را به کلی تغییر می‌دهد. این یک رویداد بی‌اهمیت را به رویدادی تبدیل می‌کند که به کل زندگی معنا می‌بخشد. عشق این قدرت را دارد که اختلافات را از بین ببرد و گروه‌های مختلف اجتماعی را به هم پیوند دهد. 5. نقش هنرمندان در عشق: بدیو از هنرمندان می‌خواهد تا با نوشتن روایت‌هایی درباره‌ی عشق پایدار، عشق حقیقی را ترویج کنند. او بر این باور است که هنر می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در حفظ جوهره‌ی عشق و مقابله با گذرا بودن روابط در جامعه معاصر داشته باشد. جنگ «بدون تلفات» و عشق «بدون مخاطره»، این اولین تهدیدی است که نویسنده این کتاب، آن را تهدید «امنیت» برای عشق نام می‌نهد و نقطه مقابل آن را انکار اهمیت عشق می‌داند. چرا که تصور می‌شود عشق صرفاً نوعی لذت‌گرایی بی حد و حصر و گستره وسیعی از لذت‌های ممکن است. اگر شما به خوبی برای عشق تربیت شده باشید و از ملاک‌های امنیت مدرن پیروی کنید، پایان دادن به رابطه با افرادی که مناسب شما نیستند، برایتان دشوار نخواهد بود. در کتاب «ستایش عشق» آلن بدیو، فیلسوف نامدار فرانسوی، دفاع پرشور و آتشینی از عشق می‌کند و با توسل جستن به اندیشمندانی برجسته از کی‌یرکگور و سیمون دو بووار تا مارسل پروست و ژان لاکان ما را ترغیب می‌کند که از عشق نترسیم، بلکه آن را چون ماجراجویی شکوهمندی ببینیم که دست آخر ما را از وسواس فکری نسبت به خود می‌رهاند. «ستایش عشق» سروده فیلسوفی است که مانند افلاطون و به نقل از او چنین می‌اندیشد: «کسی که از عشق شروع نکند، هیچگاه پی به ماهیت فلسفه نخواهد برد.»

آلن بدیو و اسلاوی ژیژک در کتاب راهنمای نازیبایی‌ شناسی، به سراغ نقشی رفته‌اند که فلسفه در دنیای هنر امروز ایفا می‌کند. نویسندگان در این اثر کوشیده‌اند تا به یک پرسش بنیادین پاسخ دهند و پرسش این است که: آیا فلسفه در همه‌ی ابعاد جهان مداخله دارد؟ این کتاب با بررسی پیوند میان فلسفه و هنر، معنای جدیدی از هنر را به خوانندگان ارائه می‌کند.

آلن بدیو و اسلاوی ژیژک در کتاب راهنمای نازیبایی‌ شناسی، به سراغ نقشی رفته‌اند که فلسفه در دنیای هنر امروز ایفا می‌کند. نویسندگان در این اثر کوشیده‌اند تا به یک پرسش بنیادین پاسخ دهند و پرسش این است که: آیا فلسفه در همه‌ی ابعاد جهان مداخله دارد؟ این کتاب با بررسی پیوند میان فلسفه و هنر، معنای جدیدی از هنر را به خوانندگان ارائه می‌کند.

ترجمه ماشینی : مارتین هایدگر یک نازی معمولی و از اعضای وفادار خرده بورژوازی استانی بود. او همچنین متفکر اصلی سنت قاره‌ای و یکی از مهم‌ترین فیلسوفان قرن بیستم بود. چگونه باید این زندگی دوگانه را معنا کنیم؟ آیا باید تداعی‌های داخلی و سیاسی هایدگر را در درک خود از اندیشه او لحاظ کنیم، یا باید مستقل از سیاست منفور با کار فکری او رفتار کنیم؟ چگونه هر متفکری امور پیش پا افتاده را با ایده آل یا پیگیری تحقیق فلسفی را با الزامات مشارکت مدنی آشتی می دهد؟ در هایدگر، آلن بدیو و باربارا کاسین خود را در مکاتبات فیلسوف با همسرش الفرید غرق می‌کنند تا به این پرسش‌ها پاسخ دهند، زیرا با هایدگر و همه متفکرانی که در برابر سیاست‌های زمانه‌شان آسیب‌پذیر هستند، ارتباط دارند. آنها بر رابطه عذاب‌آور هایدگر با همسرش، با هانا آرنت، و زنان متعدد دیگر تمرکز می‌کنند و سطحی غیرعادی از صمیمیت را به دنیای شخصی و فکری او می‌آورند.

ترجمه ماشینی : دوره 1984/1985 اختصاص یافته به موضوع نامتناهی در ارسطو، اسپینوزا و هگل، متعلق به مجموعه سمینارهایی است که مفاهیم پایه اولین رساله هستی شناختی بزرگ آلن بدیو را می سازد و آماده می کند (هستی و رویداد، 1988). سختی تحلیل بدیو از ساخت فلسفی-ریاضی مفهوم بی نهایت، که فقط ظاهراً انتزاعی است، در واقع دیدگاه نظری خیره کننده ای را در مورد مسئله کاملاً سیاسی موضوع آزاد می کند. این بررسی طنین‌های اخلاقی یک ذهنیت بی‌نهایت است که مهر این صفحات بسیار پرانرژی است. تصادفی نیست که شیب موضوعی سمینار حاضر در این دو گزاره، مطمئناً ناگهانی، اما نه کمتر تسلط‌آمیز، پناه می‌گیرد: «تنها موضوع فلسفه، نظریه‌ای درباره موضوع است». «محدود بودن جوهر هر شکلی از ظلم است».

ترجمه ماشینی : گفتگوی بدیو-ژیژک در اوبرویلیرز بخشی از مجموعه سمینارهای بدیو "L'immanence des vérités" است که از سال 2012 تا 2016 در تئاتر د لا کمون (Aubervilliers) برگزار شد. "علت-بهانه" این نشست نسخه فرانسوی است. از کتاب اسلاوی ژیژک «Moins que rien: Hegel et l'ombre du matérialisme dialectique» (فایار، 2015)، خلاصه کتاب واقعی در مورد اندیشه هگل، و تکرار لاکان از هگل. نتیجه به بحثی داغ تبدیل می‌شود که در آن، با شروع از پرسش‌های بدیو، دقیقاً مفاهیم در مرکز اندیشه او - موضوع، کثرت، رویداد و حقیقت - هستند که باید با "محرکه مرگ" مطرح شده توسط ژیژک مقابله کنند.

ترجمه ماشینی : سمینار بی نهایت مجموعه ای از سمینارهای تاریخ فلسفه را تکمیل می کند که به هستی و رویداد منتهی می شود. «این سمینار سال 1984-1985، مربوط به نامتناهی، برادر سمینار مربوط به یکی است که در سال 1983-1984 برگزار شد و قبلاً منتشر شده است. بحث عبور از فیلتر تاریخ بزرگ فلسفه برخی از مفاهیم اصلی هستی و رویداد است که در سال 1988 منتشر شد. در عوض، من به دنبال درک تعدد تعاریف و ساختارها هستم، کمی شبیه نگاه کردن به یک شی از زوایای مختلف و در معرض نورهای مختلف. اساساً، وقتی در تاریخ به دنبال یک ایده می‌گردیم، اغلب جزئیات مهم هستند و گاهی اوقات افکاری را که ممکن است تصور می‌کردیم مخالف آن‌ها هستند، متحد می‌کنند. این به این سمینار یک چرخش تفسیری و تصفیه شده می دهد. اما بگذارید خواننده نترسد: ژیمناستیک فکری در نهایت شگفت‌انگیزتر و پربارتر از دیگری است. و بعد، به جرأت می گویم، کارهای زیادی برای او انجام دادم! » A.B. از سال 1966 بخش قابل توجهی از تدریس فیلسوف آلن بدیو به صورت سمینار، محل آزادی بیان و آزمایشگاه اندیشه به خود گرفته است. Éditions Fayard همه این سمینارها را از سال 1983 تا امروز منتشر می کند، دوره ای که مستندات فراوان و مستمر است. این جلد هشتم از این مجموعه است. آلن بدیو فیلسوف، نمایشنامه نویس و رمان نویس است.