جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫از آن‌جايي که پيامبر اسلام(، خاتم پيامبران است، آيين او نيز بايد از عصمتي معجزه‌آسا براي هميشه تاريخ برخوردار باشد؛ به‌همين دليل، ويژگي‌هاي انحصاري قرآن کريم مانند خطاناپذيري، بي‌همانندي، اعجاز و مبدأ الهي داشتن، که منحصر در وحي مصطلح اسلامي است، آن را از تجربه ديني متفاوت و متمايز مي‌سازد. تجربه ديني که احساس حضور و تفسير صاحب تجربه از حالات توصيف‌ناپذير خويش است، در حقيقت همان رويکرد متکلمان ليبرال است که وحي را گونه‌اي از تجربه مي‌دانند. از نظر آن‌ها کتاب مقدس نه يک کتاب خطاناپذير و نازل‌شده از طرف خدا، بلکه تفسير صاحبان تجربه ديني است. آن‌ها معتقدند که گوهر و هسته دين بايد از پوسته آن جدا انگاشته شود. اين طرز تلقي از وحي آسماني را نمي‌توان به قلمرو آموزه‌هاي اسلامي تعميم داد. زيرا در نگاه اسلامي، وحي مصطلح عبارت از انتقال گزاره‌هاي معنابخش از طرف باري تعالي به‌سوي انساني برگزيده است؛ و اين ارتباط، از نوع کلامي و زباني بوده، و خداوند در تمام مراحل، اصالت و صيانت وحي را مورد عنايت ويژه قرار داده است. قرآن نشانه‌هاي بسياري از وحي رسالي را بازگو کرده است که مانع از تعميم نظريه تجربه ديني به وحي رسالي مورد نظر اسلام مي‌شود. در نگاه قرآني، رسالت امري اکتسابي و بسط‌پذير نبوده، و نيازمند حکمت و علم الهي است. خداوند همواره پيامبران راستينش را با نشانه‌ها‌ي روشن مجهز کرده است. در اين راستا، قرآن کريم تمام کساني را که در الهي بودن الفاظ و معاني اين کتاب آسماني شک و ترديد دارند، به مبارزه فراخوانده است؛ زيرا بر اساس اعتقاد کساني که حصول تجربه ديني را براي همگان ميسور مي‌دانند، بايد ساير افراد نيز بتوانند همانند اين متن را بياورند. از سوي ديگر، بحث تجربه ديني به‌خاطر زمينه‌هاي مختلفي چون انسان‌مداري و تجربه‌باوري، تعارض‌هاي موجود در کتاب مقدس، و تعارض گزاره‌هاي کتب مقدس با يافته‌هاي علوم جديد، در غرب ظهور يافته است.