جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : پدیدارشناسی روح هگل، اولین و شاید بزرگترین اثر فیلسوف، مهم ترین رساله فلسفی قرن نوزدهم است. تام راکمور در این جلد همراه با مقدمه کلی خود درباره هگل، راهنمای گذر به گذر پدیدارشناسی را برای خوانندگانی که برای اولین بار کتاب را می‌خوانند و دیگرانی که متخصص هگل نیستند، ارائه می‌کند. راکمور نشان می‌دهد که مفاهیم هگل از روح، آگاهی و عقل را می‌توان به‌عنوان عناصری از یک نظریه واحد و منسجم از معرفت در نظر گرفت، نظریه‌ای که به طرز چشمگیری برای بحث معاصر مرتبط است. او نشان می دهد که چگونه مفاهیم مختلف شناخت در متن توسعه یافته به شناخت مطلق می رسد، که راکمور آن را در تقابل با خوانش های مکرر مذهبی هگل، به شیوه ای کاملاً سکولار می خواند. برخلاف مفسرانی که متن هگل را از منشأ فلسفی آن جدا می‌کنند، راکمور کتاب را در زمینه فلسفی که از آن سرچشمه گرفته است، تحلیل می‌کند و به طور شفاف در مورد عبارات بسیار دشوار در رابطه با ایده‌های ارسطو و دکارت، و بالاتر از همه با ایده‌های کانت و دیگر ایده‌آلیست‌های آلمانی بحث می‌کند. .

ترجمه ماشینی : از نظر مارتین هایدگر «سقوط» فلسفه به متافیزیک با افلاطون آغاز می شود. بنابراین، رابطه بین این دو فیلسوف برای درک هایدگر - و، شاید، حتی برای کل معقول بودن نقدهای پست مدرن از متافیزیک، حیاتی است. همچنین، همانطور که مقالات این جلد گواهی می‌دهند، بسیار پیچیده است و احتمالاً مبتنی بر درک مشکوکی از افلاطون است. همانطور که ویراستاران کاتالین پارتنی و تام راکمور بیان می کنند، یک راه ساده برای توصیف خوانش هایدگر از افلاطون ممکن است این باشد که بگوییم آنچه که به عنوان تلاش برای تصاحب افلاطون (و از طریق او بخش بزرگی از فلسفه غرب) آغاز شد، در نهایت به بیگانگی از افلاطون ختم شد. و فلسفه غرب نویسندگان این جلد اندیشه هایدگر را در رابطه با افلاطون قبل و بعد از «کهره» یا چرخش می دانند. با انجام این کار، آنها مسائل محوری مختلفی را در کتاب هستی و زمان هایدگر (1927) و پس از آن، و مسائل هرمنوتیک، حقیقت و زبان مطرح می کنند. نتیجه، تفسیری ظریف و چندوجهی از موضع هایدگر در سنت فلسفه، و نقش افلاطون در تعیین آن موضع است.

ترجمه ماشینی : اینکه مارتین هایدگر از ناسیونال سوسیالیسم حمایت می‌کرد، مدت‌هاست که شناخته شده است. با این حال، رابطه بین فلسفه و تعهدات سیاسی او همچنان بسیار بحث برانگیز است. راکمور جسورانه با رد استدلال هایی مبنی بر تصادفی بودن موضع سیاسی فیلسوف یا اتخاذ اجبار، استدلال می کند که اندیشه هایدگر و نازیسم او به طور جدایی ناپذیری در هم تنیده شده اند. این کتاب با ترکیب مستندات گسترده جدال هایدگر با تحلیل های فلسفی و تاریخی، پرسش های عمیقی را درباره مسئولیت اجتماعی و سیاسی فلسفه مطرح می کند.

ترجمه ماشینی : تأثیر مارتین هایدگر بر اندیشه معاصر مهم و بحث برانگیز است. اما در فرانسه، تأثیر این فیلسوف آلمانی به حدی است که نمی توان اندیشه معاصر فرانسه را بدون اشاره به هایدگر و تأثیر فوق العاده او به درستی درک کرد. تام راکمور به بررسی دریافت اندیشه هایدگر در فرانسه می پردازد. او استدلال می کند که در دوره پس از جنگ جهانی دوم، به دلیل ماهیت خاص سنت فلسفی اومانیستی فرانسه، هایدگر متفکر چیره دست فلسفه فرانسه شد. شاید مهم‌تر از همه، او ادعا می‌کند که این دریافت - ابتدا به‌عنوان انسان‌شناسی فلسفی و بعداً به‌عنوان انسان‌گرایی پسا متافیزیکی - به‌طور سیستماتیک اشتباه است.