جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: در کتاب «چرا لیبرالیسم سیاسی؟»، پل وایتمن تفسیر تازه، دقیق و قانع‌کننده‌ای از دلایل جان رالز برای گرفتن به اصطلاح «چرخش سیاسی» ارائه می‌کند. وایتمن به قول رالز می‌گوید که عدالت به‌عنوان انصاف به‌عنوان شکلی از لیبرالیسم سیاسی به‌دلیل ناهماهنگی که رالز در برخورد اولیه‌اش با ثبات اجتماعی پیدا کرده بود، بازسازی شد. او استدلال می‌کند که ناهماهنگی با شناسایی تهدیدهای ثبات که رالز اولیه به آن توجه می‌کرد، بهتر دیده می‌شود. یکی از این تهدیدها که اغلب توسط خوانندگان رالز نادیده گرفته می‌شود، این تهدید است که عدالت یک جامعه منظم با معضل عمومی زندانیان تضعیف می‌شود. نشان دادن چگونگی تلاش رالز «نظریه عدالت» برای جلوگیری از این تهدید، نشان می‌دهد که بخش سوم آن کتاب که بسیار مورد غفلت قرار گرفته‌است، به‌طور قابل‌توجهی علاقه‌ی فلسفی بیشتری دارد، و تمرکز بسیار بیشتری نسبت به آنچه که عموماً قدردانی می‌شود، دارد. ویتمن تلاش‌های رالز را برای نشان دادن پایداری یک جامعه عادلانه به دقت بازسازی می‌کند و به همان اندازه با دقت نشان می‌دهد که چرا رالز فکر می‌کند این استدلال‌ها با سایر بخش‌های نظریه او سازگار نیست. ویتمن سپس نشان می‌دهد که تغییراتی که رالز در دیدگاه خود بین «نظریه عدالت» و «لیبرالیسم سیاسی» ایجاد کرد، ناشی از تلاش او برای رفع ناسازگاری است و نشان می‌دهد که در نهایت می‌توان از خطر دوراهی زندانی تعمیم‌یافته جلوگیری کرد. بازیابی دو رویکرد رالز در مورد ثبات به پاسخگویی به سؤالات بحث برانگیز در مورد نقش جایگاه اصلی و پایه های عدالت به عنوان انصاف کمک می کند. نتیجه خوانشی قدرتمند و یکپارچه از آثار رالز است که چرخش سیاسی او را توضیح می دهد و درگیری پایدار او را با برخی از عمیق ترین دغدغه های زندگی بشر نشان می دهد.

پل جِی. وایتمن، عضو چندین انجمن فلسفی در آمریکاست، که جایزه کتاب سال انجمن فلسفه اجتماعی آمریکای شمالی را در سال 2002 به خاطر نگارش کتاب دین و وظایف شهروندی دریافت کرد. وی در این جستار به بررسی نسبت دین با سیاست می‌پردازد. به نظر وایتمن، با ظهور آیین پروتستان، وحدت جامعه اروپا حول محور دین از هم پاشید و کثرت‌گرایی دینی چالش‌هایی را برای دین پدید آورد. او نخست به خاستگاه لیبرالیسم، انواع آن و مهم‌ترین نظریه آن، یعنی لیبرالیسم راولز، اشاره می‌کند و سپس دیدگاه منتقدانی چون پاپ ژان پل دوم، تیلور، مک‌اینتایر و هولِنباخ را پیش می‌کشد که از منظر دینی یا فلسفی به لیبرالیسم نگاه انتقادی داشته‌اند. به گفته منتقدان، سیاست‌های لیبرالی، نیازهای اساسی انسان را برآورده نمی‌کنند. علاوه بر این، رواج خداباوری و تأثیر عظیم آن بر سیاست‌های کنونی، چالش‌های نیرومندی را فراروی فیلسوفان سیاسی پدید می‌آورد که باید در پی تبیین آن برآیند.