جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

موضوع پژوهش حاضر نقد عقاید و آراء وهابیت در مسأله توسل با استناد به قرآن و سنت پیامبر اکرم(ص) می باشد. جهت گیری کلی این پژوهش، تحلیل و بررسی دقیق مهم ترین مباحث مرتبط با توسل به پیامبر اکرم(ص) و اولیاء دین با نگاهی قرآنی و روایی و از زاویة عقل، به گونه ای تطبیقی میان آراء و نظریات وهابیت و اندیشمندان اهل سنت و شیعه می باشد. نخستین بخش رساله، به طراحی مسأله و بیان ساختار اساسی پژوهش اختصاص یافته است. لفظ الوسیله دو بار در قرآن مجید آمده است: یک بار در آیة شریفة ‎35 از سوره مائده که می فرماید: ص... و ابتغوا الیه الوسیله... ؛ و بار دیگر در آیة کریمة ‎57 از سورة اسراء که فرموده است: أولئک الذین یدعون یبتغون الی ربهم الوسیلة . با مداقة در منابع اسلامی به این نتیجه می رسیم که توسل، مشتمل بر سه قسم کلی است: الف) توسل های مشروع. شامل توسل به ذات خدا، اوصاف او، ایمان و اعمال صالحه، قرآن، توسل به نبی اکرم(ص) در روز قیامت و آثار و دعا و محبت آن حضرت در زمان حیات ایشان. ب) توسل های غیر مشروع، شامل توسل به طاغوت و بت ها و توسل به انبیاء و اولیاء الهی، با این اعتقاد که آنها مستقل می باشند. ج) توسل های مورد اختلاف. مشتمل بر توسل به حق نبی در حیات برزخی، توسل به دعاوی نبی و آثار وی و همچنین توسل به اولیاء الهی در حیات برزخی آنان. اصل توسل مورد اتفاق همة مسلمانان، اعم از اهل سنت، شیعه وحتی وهابیان است و همگان معتقدند که باید بین بندگن و خالق وسیله ای باشد تا آنان به خدا تقرب جویند و مورد عنایت حضرتش قرار گیرند؛ ولی در تعیین مصداق یا مصادیق توسل بین دانشمنان مسلمان اختلاف نظر وجود دارد. از روایات اهل بیت(ع) چنین استفاده می شود که بهترین وسیله برای نزدیکی بندگن به خدا، پیامبر گرامی اسلام(ص) و اهل بیت ایشان هستند.