جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

سقط جنين يکي از مسائل مهم و پرچالش در اخلاق پزشکي است که انديشمندان بسياري را متوجه خود ساخته است و موافقان و مخالفان بسياري به سود يا زيان آن استدلال کرده‌اند. فيلسوفان اخلاق با رويکردي فلسفي بدان پرداخته و بر اين مطلب اتفاق نظر دارند که کشتن انسان بالغ که شخص نيز به شمار مي‌آيد به لحاظ اخلاقي نادرست است اما در اينکه جنين نيز انسان يا شخص هست يا نه اختلاف نظر دارند. برخي از آنان جنين را از همان لحظه لقاح، انسان يا شخص دانسته و سقط جنين را نادرست مي‌دانند و برخي ديگر انسان يا شخص بودن جنين را قبول نداشته و کشتن (سقط کردن) آن را جايز مي‌دانند. اما علاوه بر رويکرد فلسفي با رويکرد الهيات اخلاقي نيز مي‌توان به اين موضوع پرداخت. متفکران مسلمان گرچه غالباً با رويکرد فقهي و حقوقي به مسئله سقط جنين توجه داشته‌اند ولي با رويکرد فلسفي و الهيات اخلاقي قرآن کمتر بدان پرداخته‌اند. از اين رو در اين مقاله سعي بر آن است که به اين مسئله با رويکرد الهيات اخلاقي قرآن پرداخته و نادرستي سقط جنين به لحاظ اخلاقي با توجه به آياتي که جنين را از همان لحظه لقاح، هبه‌اي محض و بدون عوض از سوي خداوند متعال به والدين مي‌دانند، نشان داده شود.