جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این رسالهْ فرهنگ کاملى است، از اسامى و مشخصات صحابه حضرت رسول اکرم (ص). ویژگى خاص این فرهنگ شیوه ارائه مطالب اَن است. درکتب رجال و طبقات معمولا ابتدا نام فرد مورد نظر اَمده، سپس نام پدر و نسبت قبیله اى قید گردیده و بدنبال آن اطلاعاتى- کم یا زیاد- بدون در نظرگرفتن ترتیب خاصى به رشته تحریر در آمده است. لذا همواره براى یافتن هر نوع اطلاعاتى از شرح احوال فرد مورد نظرباید تمامى مطالبىراکه ذیل نام او اَمده است، وگاه به چندین صفحه مى رسد، به دقّت مطالعه کرده و از نظر گذراند. لیکن در این فرهنگ بر اساس اطلاعات موجود از زندگانى صحابه، جدولى با سیزده محور رسم شده، و تقریباً کلیه اطلاعات اصلى شرح حال صحابه ذیل عناوین این/ محورها مندرج گردیده است. و تنها، با یک مراجعه سریع به هر نوع اطلاعات لازم در خصوص فرد مورد نظر مى توان دست یافت. مراحل و شیوه کار: براى تهیه و تدوین این فرهنگ مراحل زیر طى شده است :1- زندگینامه هر فرد در ماَخذ مربوطه به دقّت مورد مطالعه قرارگرفته، و اطلاعات لازم از زندگانى او بر روى یک فیش درج شده است. 2- پس ازمرحله فیش بردارى کلیه فیشهای مزبور براساس سیستم الفبایى عربى تنظیم گشته است. 3- در مرحله سوم کلیه مطالب مندرج در فیشها بصورت منظم وارد خانه هاى جدول فوق الذکرگردیده است، در هر قسمت از جدول بوسیله شماره یا شماره هایى به ماَخذ در پائین صفحه ارجاع داده شده است.

مطالب مورد بحث در این رساله به شرح ذیل می باشد: - عرب پیش از اسلام - اسلام از دیدگاه مسیحیان در قرون وسطی - امویان و دولت روم شرقی - ذمیان در سایه اسلام - وزارت و حکومت در پرتو اسلام - گذری تاریخی بر علوم اسلامی - زندگی اجتماعی در حکومت اسلامی - سقوط خلافت

هدف پژوهش ترجمه کتاب ابن حیان به طور کامل و تحقیق و تفحص در آثاری که به نوعی ویژگیهای فردی پیامبر را دستمایه کار خود قرار داده اند ، از این رو باید گفت این پایان نامه شامل چند بخش زیر است. دیباچه ای در آثار مربوط به حیاط پیامبر از جمله کتابهای سیره، تواریخ عمومی و آثا موسوم به اخلاق النبی (ص)، شرح حال ابن حیان اصفهانی، ترجمه کتاب »اخلاق النبی و آدابه« تالیف ابو محمد جعفربن حیان اصفهانی مشهور به ابو شیخ و توضیحاتی پیرامون برخی شخصیت هایی از رسول اکرم حدیث نقل کرده اند.‬

در دوران غیبت صغری مطمئن ترین وسیله ارتباط امام مهدی (عج) با شیعیان، وکلا و نواب خاص ایشان بودند که وظیفه آنان رساندن سؤالها و ابلاغ پاسخهای متقابل آن حضرت به طرفداران و نیز تحویل اموالی بود که به عنوان وجوه شرعی در اختیار نواب گذاشته می شد. بخشی از آن اموال صرف مخارج کفن و دفن شیعیان نیازمند و قسمتی دیگر به افرادی از دوستان آن حضرت تعلق می گرفت که در زمان پدر گرامیش، مستمری بگیر بودند. توزیع اموال کاملا سری بود و تقسیم کالا معمولا به صورت تجاری انجام می شد تا مدرکی به دست هیأت حاکمه داده نشود. نواب در مواقعی که بیم خطری در میان بود برای پیشبرد اهداف اصلی، راه تقیه پیش می گرفتند.