جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جوهر مسیحیت: ماهیت مسیحیت (به آلمانی: Das Wesen des Christentums ... به انگلیسی: The Essence of Christianity) کتابی است به قلم لودویگ فویرباخ، فیلسوف آلمانی، که اولین بار در سال ۱۸۴۱ منتشر شد. این اثر موجب برانگیختن موجی از خشم نسبت به وی در جامعه دانشگاهی آلمان، و سلب کرسی استادی از وی شد؛ اندیشه‌های وی در این کتاب تاثیری بنیادین بر آرا و نظرات کارل مارکس و فردریش انگلس گذاشت و ماکس اشترنر نیز اثر اصلی خود، خود و آنچه از اوست را تحت تاثیر نظرات فویرباخ در این کتاب، نگاشت. این کتاب که اثر بنیادین و اصلی فویرباخ محسوب می‌شود، شرح دیدگاه وی نسبت به مسآله ماهیت و منشأ مذهب و پدیداری دین از ناخودآگاه انسانی، را دربر می‌گیرد. در نظر فویرباخ، ادیان خود انعکاسی هستند از آمال و باورهای درونی اشخاص. به همین نحو مذهب چه در جایگاه کمال، که برگرفته‌ای است از صفات نیک و عشق درونی انسان؛ و چه در پست‌ترین مرتبه یعنی دینی که با انعکاس خودخواهی و پلشتی ذات انسان از رسالت خود بدور مانده، در هر صورت در حقیقت ساخته و پرداخته و انعکاسی است از ذات خود انسان و توسط او. ماری‌آن ایوانز داستان نویس انگلیسی که با نام مستعار جورج الیوت شناخته می‌شود، مترجم این کتاب به زبان انگلیسی است. جوزف روی مترجم این کتاب به فرانسوی است. در ایران تیرداد نیکی این کتاب را به فارسی برگردانده است. تئوری از خود بیگانگی فویرباخ دراین کتاب مطرح شد و بعدها مورد استفادهٔ کارل مارکس قرار گرفت که تئوری از خود بیگانگی خود را ساخت. مارکس بخاطر این اثر، فویرباخ را "فاتح به حق فلسفهٔ قدیم" خواند؛ هرچند که بعدها یکی از آثار اصلی خود (تزهایی دربارهٔ فویرباخ) را در نقد و گذر از فلسفهٔ او نگاشت. ماکس اشتیرنر در کتاب «خود و آنچه از اوست» بحثش را با اشاره به این کتاب آغاز می‌کند.(ویکی پدیای فارسی)

ترجمه ماشینی: «اندیشه هایی درباره مرگ و جاودانگی» که قبلاً هرگز ترجمه نشده بود، اولین اثر منتشر شده لودویگ فویرباخ (1804-1872) بود. رسوایی ایجاد شده توسط نشان دادن مسیحیت به عنوان یک دین خودخواهانه و غیرانسانی به قیمت کار و تا حدودی زندگی حرفه ای هگلی جوان تمام شد. این اثر با پیوستن برهان فلسفی به اپیگرام، غزل و طنز، سه بحث اصلی دارد: اول، انکار مستقیم اعتقاد مسیحی به جاودانگی شخصی. دوم، درخواستی برای به رسمیت شناختن کیفیت پایان ناپذیر تنها زندگی که داریم. و سوم، هجوم تمسخر آمیز به موضع گیری ها و ریاکاری های متکلمان حرفه ای آلمان در قرن نوزدهم.