جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ژان پل گوستاو ریکور فیلسوف فرانسوی بود که بیشتر به دلیل ترکیب توصیف پدیدارشناختی با هرمنوتیک شناخته شده است. به این ترتیب، اندیشه او در سنت مشابه سایر پدیدارشناسان اصلی هرمنوتیک، مارتین هایدگر، هانس گئورگ گادامر و گابریل مارسل قرار دارد. در سال 2000، او جایزه کیوتو را در هنر و فلسفه به خاطر «انقلابی کردن روش‌های پدیدارشناسی هرمنوتیک، گسترش مطالعه تفسیر متنی به حوزه‌های گسترده اما عینی اسطوره‌شناسی، تفسیر کتاب مقدس، روانکاوی، نظریه استعاره و روایت دریافت کرد. یکی از کمک‌های عمده ریکور به حوزه هرمنوتیک، درهم تنیدگی فرآیندهای هرمنوتیکی با پدیدارشناسی بود. در این اتحاد، ریکور وظیفه هرمنوتیکی را در مورد چیزی بیش از تحلیل متنی به کار می‌گیرد، بلکه در مورد چگونگی ارتباط هر خود با هر چیزی که خارج از خود است نیز اعمال می‌کند. از نظر ریکور، هرمنوتیک درک پیوند بین خود و نماد است – نه چیزها به خودی خود، بلکه درگیری دیالکتیکی بین این دو. علاوه بر این، ریکور، در مورد هدف هرمنوتیک، بر درک خود به عنوان نتیجه فرآیند هرمنوتیکی تأکید می کند.

ترجمه ماشینی: شناخت، اگرچه عمیقاً در درک ما از اشیاء و اشخاص، هویت و ایده ها نقش می بندد، اما پیش از این هرگز موضوع یک تحقیق فلسفی واحد و پایدار نبوده است. این اثر، توسط یکی از برجسته ترین صداهای فلسفه معاصر، بازشناسی را از طریق چهره ها و معانی فلسفی مختلف خود دنبال می کند - و از طریق "سیر بازشناسی" به دنبال توسعه چیزی کمتر از هرمنوتیک مناسب شناخت متقابل است. مقالات گردآوری شده در اینجا به عنوان سخنرانی در مؤسسه علوم انسانی در وین ارائه شده است، مقالات گردآوری شده در اینجا به رسمیت شناختن در سه شکل از آن را در نظر می گیرند. فصل اول با تمرکز بر شناخت اشیاء، به نقش بازشناسی در معرفت شناسی جدید اشاره می کند. دوم، مربوط به آنچه می توان به رسمیت شناختن مسئولیت نامید، درک عاملیت و مسئولیت اخلاقی را از پیشینیان تا امروز ردیابی می کند. و سومی مسئله شناخت و هویت را مطرح می کند که از بحث هگل در مورد مبارزه برای به رسمیت شناختن از طریق استدلال های معاصر درباره هویت و چندفرهنگی گسترش می یابد. در سرتاسر، پل ریکور اهمیت ظرفیت ما برای تشخیص افراد و اشیاء، و شناخت خود و هویت خود را در رابطه با هدیه شناخت متقابل بررسی می کند. الهام گرفتن از متون ادبی مانند ادیسه و ادیپ در کولونوس، و درگیر کردن برخی از نوشته‌های کلاسیک سنت فلسفی قاره‌ای - نوشته کانت، هابز، هگل، آگوستین، لاک و برگسون - دوره شناخت دامنه وسیعی دارد. وسعت زمان و موضوع را در بر می گیرد و در این فرآیند تعدادی از راه های تفکر بسیار روشنگر را از طریق پرسش های اصلی فلسفه مدرن پیشنهاد می کند. (20070101)