جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: ریشه های اسلام در سال های اخیر موضوع بحث های فزاینده ای بوده است. دیدگاه سنتی، که اسلام را به عنوان یک دین متمایز خودآگاهانه و مرتبط با زندگی و آیات پیامبر اسلام در غرب عربستان معرفی می کند، از دهه 1970 توسط مورخانی که درگیر مطالعه انتقادی منابع مسلمانان بودند، به چالش کشیده شد. فرد دانر، مورخ برجسته در محمد و مؤمنان، دیدگاهی روشن و بدیع از چگونگی تکامل اسلام برای اولین بار ارائه می دهد. او استدلال می‌کند که خاستگاه اسلام در چیزی است که ما می‌توانیم آن را «جنبش مؤمنان» بنامیم که توسط پیامبر اسلام آغاز شد - جنبشی اصلاح دینی که بر توحید سخت و رفتار صالح مطابق با قانون نازل شده خداوند تأکید دارد. بنابراین جنبش مؤمنان در سال‌های اولیه خود شامل مسیحیان و یهودیان صالح نیز می‌شد، زیرا مسیحیان و یهودیان مانند مؤمنان قرآنی یکتاپرست بودند و پذیرفتند که در اطاعت از شریعت نازل شده خود به درستی زندگی کنند. این اعتقاد که مسلمانان یک جامعه دینی مجزا و کاملاً متمایز از مسیحیان و یهودیان را تشکیل می دهند، یک قرن بعد ظهور کرد، زمانی که رهبران جنبش مؤمنان تصمیم گرفتند که فقط کسانی که قرآن را وحی نهایی خدای یگانه و محمد می دانند. به عنوان پیامبر خاتم، واجد شرایط مؤمنان. این امر آنها را به طور قاطع از موحدانی که به اناجیل یا تورات پایبند بودند جدا می کرد.

در متن قرآن کریم واژه های پیچیده ای وجود دارد که هر کدام در بافت های مختلفی به کار رفته اند. یکی از آنها «فرقان» است. مفسرّان مسلمان متقدم و متأخر کوشیده اند با مسلّم گرفتن منشأ عربی این واژه، برای آن معانی گوناگونی مانند کتاب، تورات، انجیل و تمایز میان حق و باطل در نظر بگیرند. اما دانشمندان غربی برخلاف مفسران مسلمان، با تکیه بر روش های ریشه شناختی تطبیقی زبان های سامی، ریشه عربی برای این واژه قائل نیستند، بلکه آن را از «پورقانا»ی سریانی به معنای «نجات» دانسته اند. نویسنده با مقایسه دیدگاه های این دو گروه، ریشه ای جدید برای «فرقان» پیشنهاد می کند و بر این باور است که برخلاف نظر آنها، این واژه تلفیقی از ریشه «پورقانا» به معنای «نجات» و «پوقدانا»ی سریانی به معنای «فرمان» است. در نقد و بررسی مدعای نویسنده به این نتیجه رسیده ایم که می توان بر اساس بافت برخی از آیات که ناظر به کُتب وحیانی است، ریشه اصیل عربی برای فرقان قائل شد و معنای نور برای آن در نظر گرفت و با توجه به بافت آیات دیگر که ناظر به نجات قوم بنی اسرائیل و پیروزی مسلمانان بر مشرکان است، می توان ریشه ای آرامی/ سریانی برای آن در نظر گرفت.