جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ابتدا آراء برلین و سپس نقادیهای مک فرسون و تیلور ارائه می شود .در نظر برلین آزادی منفی محدوده ای است که فرد یا گروهی از افراد آزاد هستند تا بدون دخالت دیگران مطابق خواست خود (درست یانادرست ) زندگی کنند. بنابراین تنها دخالتهای دیگران فرد را محدود می کند. برای تحقق حداقلی از آزادی برای همه و همچنین تحقق سایر ارزشها بشر (عدالت، امنیت و ...) لازم است آزادی منفی محدود شود. تلازمی میان آزادی منفی و تحقق و خواسته های فرد و جود ندارد. همانگونه که تلازمی میان آزادی منفی و دموکراسی وجود ندارد. آزادی مثبت عبارتست از خواست فرد برای اینک ارباب خودش باشد و نحوه زندگیش را خودش تعیین کند. در این معنا آزادی مثبت فاصله چندانی از آزادی منفی ندارد. آزادی مثبت با تحریف شدن در دو قالب انکار نفس و تحقق خویشتن به تقابل با آزادی منفی می رسد. انکار نفس میگوید: در صورتی که غلبه بر موانع تحقق خواسته ها و رسیدن به آزادی ممکن نیست می توانید بر خود خواسته ها غلبه کنید و با حذف آنها آزادی خود را بدست آورید. تحقق خویشتن می گوید: آزادی در زندگی عقلانی میسر می شود. بنابراین عقلا با مجبور کردن سایرین به زندگی عقلانی، آزادی را به اجبار برای آنها محقق می کنند. بر خلاف برلین ، مک فرسون دخالتهای غیر عمدی را موانع آزادی می داند و همچنین معتقد است برلین در آزادی مثبت سه مفهوم متمایز را با یکدیگر خط کرده است. وی به تربیت آزادی از استعمار و آزادی شکوفاننده را جایگزین آزادی منفی و مثبت می نماید. تیلور در نقد برلین موانع درونی تحقق خواسته ها را از موانع آزادی می داند. وی آزادی را در تشخیص امیال درست، غلبه بر امیال درونی نادرست و موانع بیرونی می داند.