جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مرگ ازدغدغه‌های انکارناپذیر و بنیادی بشراست. شیوه روبروشدن با مرگ و تأثیر بازتاب مرگ بر زندگی‌ و اعمال‌آدمی، همگی منوط به تصویر و ادراک آدمی ازمرگ دارد. یادمرگ و معاد، بی تردید یکی از معارف اعتقادی است و از آنجا که مقوله اعتقادات از بنیان‌های زندگی انسان است، لذا اگر انسان از اعتقاد صحیح و منطقی برخوردار باشد، درعمل‌گرفتارتناقض نخواهدشد و ازهمه فرصت های خود برای ساختن شخصیت انسانی و الهی‌اش بهره خواهدبرد. دراین میان نظام تعلیم وتربیت به طورعام و تربیت‌دینی به طورخاص می-تواند منشأ اثر باشد. بررسی‌کتب درسی دوره متوسطه دوّم نشان می‌دهد که برنامه ریزان‌درسی، به طورنظام مند به موضوع مرگ و مرگ اندیشی نپرداخته‌اند؛ لذا ضرورت‌توجه به موضوع یادمرگ به عنوان یکی از مبانی‌تعلیم و تربیت دینی باید مدّنظر مؤلفان‌کتب درسی به ویژه پس ازتحول نظام آموزش و پرورش قرار گیرد؛ چرا که آموزش برخی از معارف اعتقادی، به ویژه معارفی که نه تنها از جنبه نظری ارزشمندند، بلکه از نظرعملی و کاربردی در سیره شخصی، زندگی، خانوادگی و حیات اجتماعی افراد به خصوص دانش‌آموزان ارتباط و تأثیر چشمگیر دارد، کمتر موردتوجه قرار گرفته است. از ویژگی‌های این دورهتحصیلی این است‌که دانش‌آموزان وارد مرحله تفکّرانتزاعی و صوری شده‌اند و می-توانند به طورمتمرکز و مستقیم به آموزش مرگ‌اندیشی مبادرت‌کنند. لذا سعی ما بر این است‌که جنبه های‌سازنده و مثبت مرگ به عنوان جنبه‌ای از رحمانیّت، نه قهّاریت خداوند به تصویرکشیده شود. روش انجام‌تحقیق در این‌پژوهش با توجّه به نوع موضوع توصیفی ــ تحلیلی می‌باشد. بدین‌صورت که پس از رجوع به منابع اصلی، اطّلاعات به صورت فیش از موارد مطالعه شده تدوین و جمع آوری‌گردیده وگردآوری اطّلاعات از طریق مراجعه به کتابخانه(حقیقی و مجازی)صورت‌گرفته است.