جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

“درس هایی درباره فلسفه تاریخ” کتابی است نوشته ی “گئورگ ویلهلم فریدریش هگل” و اثر حاضر ترجمه ی جلد دوازدهم کتاب “Werke” یا مجموع کامل آثار هگل است. “درس هایی درباره فلسفه تاریخ” یک اثر اساسی از فلسفه ی تاریخ و در واقع نخستین اثری می باشد که در آن فرض بر این است که منطقی اساسی ، اما نه ناشی از آن ، در تاریخ وجود دارد. این اولین ترجمه ی کامل بعد از گذشت مدت ها از آن چیزی است که بسیاری آن را سهل الوصول ترین اثر “هگل” می دانند. “درس هایی درباره فلسفه تاریخ” ، یک اقدام قدرتمند است ، تلاشی جسورانه برای خلاصه نویسی تاریخ جهان و هدفی است که در پس آن وجود دارد. آیا “هگل” زاده ی دولت قدرت بنیادی بود که آلمان را متحد کرد؟ این مطالب، میوه ی بالغ اندیشه “هگل” هستند و سرنخ های مرتبط بسیاری را ارائه می دهند. “هگل” رشد آزادی را هدف تاریخ می داند ، اما همچنین استدلال می کند که چنین آزادی نمی تواند جدا از کشوری که قادر به تحمیل و اجرای قانون است ، ریشه بگیرد و شکوفا شود.تاریخ از زمانی شروع می شود که عقل خودش را تصویب می کند؛ یا به تعبیر “هگل” ، زمانی که آگاهی از آزادی، خودش شروع به رشد می کند. “درس هایی درباره فلسفه تاریخ” از “گئورگ ویلهلم فریدریش هگل”، به طور منظمی مکمل پدیدارشناسی روح اوست. این اثر به عنوان تنظیمات تاریخی مشخص برای تحول دانش و آگاهی در پدیدارشناسی و فلسفه ی حق او ، متمرکزترین کار “گئورگ ویلهلم فریدریش هگل” در فلسفه ی سیاسی است.

پدیدارشناسیِ روح دانشِ پدیدارشونده را عرضه می‌کند و می‌بایست جایگزینِ تبیین‌های روان‌شناسانه یا همچنین مباحث انتزاعی‌تر درباره‌ی بنیان‌گذاریِ دانش شود. این اثر تمهید برای علم را از نظرگاهي موردِ ملاحظه قرار می‌دهد که به‌وسیله‌ی آنْ این تمهیدْ نوعی فلسفه‌ی تازه، جالبِ توجه و نخستین علمِ فلسفه است. این اثر قالب‌های مختلفِ روح را در مقام منزلگاه‌های یک راه دربرمی‌گیرد، راهي که از طریقِ آنْ این روح به دانشِ محض یا روحِ مطلق بدل می‌شود. از این رو، در بخش‌بندی‌های اصلیِ این علم، بخش‌هایي که دوباره به چندین بخش تقسیم می‌شوند، آگاهی، خودآگاهی، عقلِ مشاهده‌گر و کنش‌گر، خودِ روح، به‌منزله‌ی روحِ اخلاقی عرفی، فرهیخته و اخلاقی، و نهایتاً به‌منزله‌ی روحِ دینی در صورِ مختلف‌اش، موردِ ملاحظه قرار می‌گیرند. غنای نمودهای روح، غنایي که در نظرِ اول آشوبناک به نظر می‌رسد، در این اثر به قالبِ نظمي علمی درمی‌آید که این نمودها را بر حسبِ ضرورت‌شان نمایش می‌دهد. امورِ ناکامل خود را در این نظمِ علمی منحل می‌کنند و به امورِ والاتري برمی‌گذرند که حقیقتِ قریب‌شان‌اند. آن‌ها حقیقتِ فرجامین‌شان را ابتدا در دین و سپس در علم، به‌مثابه‌ی نتیجه‌ی کلِ این فرایند، می‌یابند.

بدون تردید و مبالغه،هگل یکی از بزرگترین فلاسفه اروپایی در دوران‌ معاصر بوده و کتاب«پدیدارشناسی روح»نیز نه تنها مهم‌ترین اثر فلسفه وی‌ که از جمله آثار مهم فلسفی دوران اخیر است.بنابراین از آنجایی که گفتار «خدایگان و بنده»کلید فهم کتاب مذکور است،لذا نگارنده سعی کرده تا به‌ اجمال پیام اصلی هگل را در این گفتار به وضوح بنمایاند. به نظر می‌رسد که رابطهء میان خدایگان و بنده نخستین مرحلهء سیر اندیشه‌ بشر و مقدمه رسیدن انسان به خودآگاهی و عقل است.به‌طور خلاصه باید گفت،اگرچه در این گفتار،وجود ارباب را برای سیر تحول اندیشه و زندگی اجتماعی بشر لازم می‌شمارد،اما معتقد است آن که سرانجام از زندگی‌ خویش راضی و خشنود و پیروز واقعی میدان کارزار است نه ارباب تن‌پرور و کارفرما که بندهء کارگر و زحمتکش است

این اثر در سال‌های ۱۸۱۲ تا ۱۸۱۶ در سه بخش انتشار یافت. هگل مهم‌ترین فیلسوف عصر جدید است که مفهوم تاریخ‌مندی هستی را در فلسفه وارد می‌کند. قانونی که هم بر کل سیر تکامل روح و هم بر تمام اجزای آن حاکم است، قانون دیالکتیک است که هگل آن را در «دانش منطق» بسط داده است. دیالکتیک شاید از مهم‌ترین اجزای فلسفه هگل است. او در این حوزه قوانین مختلفی از جمله قانون تبدیل کمیت به کیفیت و بالعکس، قانون وحدت ضدّین، قانون نفیِ نفی را صورت بندی کرده و تضاد را اصل محرکه هر گونه تحوّل و جوهره دیالکتیک دانسته است.

دانشنامه علوم فلسفی (مخفف EPS یا به زبان ساده دایره المعارف؛ توسط گئورگ ویلهلم فریدریش هگل نوشته شده است و اثری است که نسخه ای مختصر از فلسفه نظام مند هگل را به طور کامل ارائه می دهد و تنها شکلی است که هگل تا کنون کل نظام فلسفی بالغ خود را در آن منتشر کرده است. این دایره المعارف بیانیه ای عالی از ایده آلیسم مطلق است. هگل که این کتاب به عنوان ابزار کمک آموزشی برای شرکت کنندگان در سخنرانی هایش در نظر گرفته شده بود، بیش از یک دهه بعد در آن تجدید نظر کرد و آن گسترش داد، اما بر نقش آن به عنوان یک «کتاب درسی» که نیاز به توضیح از طریق تفسیر شفاهی دارد، تأکید کرد.متن 1830 به طور گسترده در ترجمه های مختلف انگلیسی موجود است با اضافات فراوان که پس از مرگ توسط دانشجویان هگل، برگرفته از یادداشت های سخنرانی آنها اضافه شده است. این اضافات با مثال‌ها و تصاویر، متن را گسترش می‌دهند، و در حالی که محققان اضافات را به‌عنوان رونویسی کلمه‌به‌لفظی سخنرانی‌های هگل نمی‌دانند، سبک غیررسمی‌تر و غیر فنی‌تر آن‌ها، آنها را به‌عنوان جایگاه خوبی برای «تفسیر شفاهی ضروری» می‌سازد. بخش اول کار را گاهی به عنوان منطق کوچکتر (یا منطق کوتاهتر) می نامند تا آن را از منطق بزرگتر، نامی که به علم منطق هگل داده شده، متمایز کند.

فلسفه ذهن به عنوان یکی از زیرشاخه‌های فلسفه تحلیلی، به مطالعه ذهن انسان با روش فلسفی می‌پردازد. هستی‌شناسی ذهن، چیستی ذهن و ارتباط ذهن و بدن مهمترین محورهای فلسفه ذهن هستند.

اين کتاب با تأملات کلي درباره نياز، فرض و اصول اساسي و غيره فلسفه آغاز مي‌شود. در آن‌ها نقيصه‌اي است که تأملات کلي‌اند، ولي موجب آن اين واقعيت است که فرض، اصول و اشکالي از اين قبيل هنوز ورود به فلسفه را با تارعنکبوت‌هايشان مي‌پوشانند. بدين سال تا جايي هنوز ضروري است بدان‌ها تا روزي که فرامي‌رسد، هنگامي‌که از آغاز تا فرجام، خود فلسفه است که صدايش شنيده مي‌شود.

در کتاب حاضر، هگل کار خود را با بازنگری در جدول مقولات کانتی آغاز می‌کند و با طرح تمایز میان عدم‌تناهی راستین و عدم‌تناهی ناصل، مفهوم عدم‌تناهی را در فلسفه فیشته برای اولین بار به‌صراحت مورد ارزیابی قرار می‌دهد؛ و در پرتو این سنجش است که به تبیین تازه‌ای از نسبت هستی (جوهریت، علیت و ...)، نسبت اندیشه (داوری، قیاس و ...) و تناسب (تعریف، فعل شناخت و ...) می‌رسد.