جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

فرا اخلاق به مبادي تصوري و تصديقي علم اخلاق می‌پردازد و چهار مبحث ذيل را در برمي‌گيرد: معناشناسي اخلاق، معرفت شناسي اخلاق، هستي شناسي اخلاق و مباحث منطقي. يکي از موضوعات فرا اخلاقي، مباحث منطقي است که به استنتاج مفاهيم و گزاره‌هاي اخلاقي می‌پردازد؛ بنابراين، رابطه بايد و هست در ديدگاه آيت‌الله جوادي آملي در زمره مباحث منطقي فرا اخلاق است که کمتر نوشته‌اي به آن پرداخته است. نويسنده در اين مقاله درصدد است تا ديدگاه آيت‌الله جوادي آملي درباره ارتباط جمله‌هاي اخلاقي را با يکديگر و با جمله‌هاي غيراخلاقي تبيين و بررسي کند. ايشان جمله‌هاي اخلاقي را اعتباري مبتني بر واقعيت، انشايي، استدلال پذير و يقيني می‌داند. اما به نظر می‌رسد يقين و تصديق مربوط به عقل عملي و نظري در ديدگاه آيت‌الله جوادي متفاوت باشد؛ زيرا ايشان عقل عملي را مربوط به عمل و محرک و عقل نظري را مدرِک می‌داند. با بررسي ديدگاه آيت‌الله جوادي آملي مشخص می‌شود اين ديدگاه نسبت به ديدگاه‌هاي متناظر که جمله‌هاي اخلاقي را انشايي می‌دانند، انسجام بهتري دارد، اما جمع انشايي بودن جمله‌هاي اخلاقي به بيانِ ايشان و برهاني و يقيني دانستن آنها غيرممکن به نظر می‌رسد.