جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

آنچه این نوشتار در پی آن است بیان ضرورت خودسازی در اسلام با بهره گیری از آداب و دستورات وارد شده در مضامین دینی است تا از این طریق گامی هرچند اندک در جهت سرعت بخشیدن به امر خودسازی در جامعه برداشته شود. گسترش فرهنگ خودسازی در سطح جامعه در تسریع ظهور ارزش های اخلاقی راه گشاست، عوامل متعددی در این زمینه نقش دارند اما از بین همه ی آنها راه حل قرآن یعنی مراقبت از خود و یاد خدا بیشترین نقش را دارا است. چرا که اگر فرد مراقب اعمال و رفتار و گفتار خود باشد و دائم خود را با معیار حق بسنجد هرگز از صراط مستقیم خارج نمی شود و از طرفی یاد خدا همانند، یک تابلوی ورد ممنوع در برابر گناهان و خطاهاست. البته راهکارهای اسلام می تواند از طرق متعدد به گسترش فرهنگ خودسازی کمک نماید ولی آنچه در این تحقیق مورد نظر است گام برداشتن در این وادی با استفاده از کارکرد و تلاش خود فرد تحت عنوان « خودسازی اسلامی» است. از این رو نگارنده در این زمینه به بیان ضرورت خودسازی و موانع آن و راههای مقابله با آن موانع می پردازد و در نهایت برنامه های عملی برای خودسازی ارائه می دهد. این نوشتار بر این مهم تأکید می کند که توجه بیشتر به روش های تربیتی دین مبین اسلام، آداب و دستورات دینی وارد شده در این زمینه موجب موفقیت کامل فرد در جهت خودسازی است. در تهیه این مجموعه از بررسی کتابهای متعدد اسلامی و مذهبی، اخلاقی، روانشناسی و مجله های مرتبط با موضوع استفاده شده است. واژگان کلیدی: خودسازی، خودشناسی.