جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این کتاب ده مطالعه را در مورد جنبه‌های مختلف فلسفه عملی کانت، فیشته و هگل که بین سال‌های 2008 تا 2018 نوشته شده است، گرد هم می‌آورد. هفت مطالعه به کانت اختصاص دارد و به موضوعات مرتبط با سه محور موضوعی، یعنی: کارکردهای قوه قضاوت می‌پردازد. (Urteilskraft)، به طور کلی، و وجدان اخلاقی (Gewissen)، به طور خاص; اساس اخلاق و قانون؛ و پیوند مفهوم کانتی با مفاهیم کلاسیک مانند مفاهیم ارسطو و رواقی. به نوبه خود، از سه مطالعه اختصاص داده شده به فیشته و هگل، دو مورد به نحوه برخورد هر دو نویسنده با پدیده وجدان اخلاقی می پردازند. در نهایت، مطالعه ای اختصاص داده شده به مفهوم شناخت فیشت (Anerkennung) دلایل اصلی مرتبط با بحث فعلی پیرامون ساختار و شرایط هویت عملی را مورد بحث قرار می دهد.

ترجمه ماشینی : چگونه می توان از طریق تأمل در شرایط لازم تجربه و غرض به نتایج معتبری در مورد جهانی مستقل از ذهن رسید؟ مطالعه حاضر این مشکل اعتبار عینی را با توسل به بحث معاصر در مورد استدلال های متعالی توسعه می دهد. بدین ترتیب، رویکردی مبتنی بر استدلال به دو متن پارادایماتیک ایده‌آلیسم پساکانتی توسعه می‌دهد: پدیدارشناسی روح هگل و علم دانش فیشته 1804-2. نشان داده می شود که هگل و فیشته با استفاده از روشی از درمان فلسفی که شکل صعود به معرفت مطلق را به خود می گیرد، سعی در حل مسئله اعتبار عینی دارند. این مطالعه تفسیر جدیدی از پدیدارشناسی هگل ارائه می‌کند که نشان می‌دهد قرابت‌های روش‌شناختی آن با پارادایم ساخت هندسی و علم متأخر فیشته در دانش، که نقش مفهومی را برای فیشته ارزیابی می‌کند، دارد. به طور سیستماتیک، مشکل انتقام شکاکانه ایجاد می شود: آرمان گرایی به عنوان چنین نشان داده می شود که مملو از تنش درونی بین ادعای عینیت و شک است. این تنش درونی است که انگیزه صعود بازتابی رویکرد متعالی را فراهم می کند.

ترجمه ماشینی : زرتشت نیچه را «ستمگر اخلاقی» معرفی می‌کند که اخلاقش دقیق‌تر از اخلاق مسیحی است که می‌خواهد جایگزین آن شود. چهار رشته کلیدی اخلاق نیچه در غلبه بر خود را شناسایی و نقد می کند «اخلاق گرایی» در پس «بی اخلاقی» خودخوانده نیچه را برملا می کند. فوئرباخ در مورد عشق، فداکاری و انسانیت برتر فرانچسکا کوچی از طریق بازجویی مستمر از دکترین غلبه بر نفس زرتشت، زهد زیربنایی دستورات تجویزی مندرج در دو بخش اول کتاب «چنین گفت زرتشت» را آشکار می کند. این دستورات در سه بخش قرار می‌گیرند: خود قانون‌گذاری، خودداری و ایثار، که نشان داده می‌شود با مفاهیمی که اولین بار توسط کانت، هگل و فویرباخ صورت‌بندی شد، قرابت‌های چشمگیری دارند. در خوانش جدید کوچی، اراده عقلانی کانتی، «کار منفی» هگلی و تثلیث تفکیک ناپذیر عشق، فداکاری و رنج فویرباخ در زرتشت به عنوان عوامل آموزه‌ای وحشیانه و خودبزرگ‌کننده غلبه بر خود دوباره ظاهر می‌شوند. همه ویژگی های یک استبداد اخلاقی را نشان می دهد.

ترجمه ماشینی : این مطالعه اعتبار بلاغت را توسط فلسفه ایده آلیسم آلمانی با استفاده از مثال سه تن از بزرگترین نمایندگان آن توصیف می کند و سه موضع کاملاً متفاوت را آشکار می کند. اصول راهنمای تحقیق، جنبه‌های اصلی تأمل بلاغی فلسفی است که توسط افلاطون صورت‌بندی شده و توسط کانت، فیشته و هگل به گونه‌ای متفاوت تفسیر شده است: نقد منطقی-روش‌شناختی، زیبایی‌شناختی و سیاسی-اخلاقی و همچنین نقد بلاغت به عنوان یک فساد. از خود فلسفه

حیات علمی کانت، با یک نگاه کلی، به دو دورۀ پیشانقدی و نقادی تقسیم میشود. برخی محققان با دقت نظر بیشتری به بررسی سیر تاریخی تحول و تکامل اندیشه¬های کانت پرداخته و دورۀ نقادی را نیز به دو بخش تقسیم کرده¬اند. تبیین دیدگاه کانت در مسئلۀ شر ـ ‌با توجه به تفاوت نگاه ظریفی که در آثار منتشر شده از وی در اوایل دورۀ نقادی و اواخر آن بچشم میخورد‌ـ سیر شکلگیری ساختار فکری وی در اینباره را بتصویر میکشد. مطالعات صورت‌گرفته در این زمینه، فاصله‌گرفتن تدریجی کانت از معرفت نظری نسبت به خدا و بالتبع، پاسخ کلامی به مسئلۀ شر را نشان میدهد، که در اواخر دورۀ نقادی به اوج میرسد. اصل «آزادی» که از اصول موضوعۀ اخلاق در اندیشه‌های نقادی کانت است، محور اصلی توجیه شرّ اخلاقی در آثار او، بویژه در دورۀ نقادی متأخر است. نوشتار پیش‌رو با شیوۀ توصیفی‌ـ‌تحلیلی، به بررسی دیدگاه کانت در مورد مسئلۀ شر در دو دورۀ نقادی میپردازد. کانت در اوایل دورۀ نقد، نظریۀ «بهترین جهان ممکن» را تأیید کرده، اگرچه در این نظریه، مفهوم «کمال» با مفهوم «واقعیت» یکسان پنداشته شده است، اما او در اواخر دورۀ نقد، از تعریف رایج «خیر و شر» فاصله گرفته و با انکار شایستگی تئودیسه¬های فلسفی، پاسخی جدید برای معضل شرور ارائه میدهد. کانت در دورۀ نقادی، شر را ذاتی بشر دانسته و تفسیر سنتی و رواقی از منشأ زمانی و عقلی شر در طبیعت انسان را نفی مینماید.

ترجمه ماشینی : این کتاب استدلال می کند که بخش اساسی از تفکر تاریخی-سیاسی هگل از چشم مفسران آن دور مانده است. معروف است که هگل تاریخ را پیشرفت تدریجی تفکر عقلانی و اشکال زندگی سیاسی می داند. اما معمولاً تصور می‌شود که او خود را در پایان این فرآیند قرار می‌دهد - هدف فلسفی او ارائه شرحی عقلانی از پایان این فرآیند، یعنی زندگی اخلاقی مدرن است. این مسئله نادیده گرفته می شود که چگونه شکل جدیدی از زندگی اخلاقی پایه گذاری می شود. هگل معتقد است که عمل پایه‌گذاری شکل جدیدی از زندگی، کنش یک عامل ناخواسته است و لزوماً با عدم درک خشونت‌آمیز جامعه‌ای مواجه می‌شود که آن را تغییر می‌دهد. تراژدی آنتیگون، انقلاب فرانسه و پیامدهای آن (ترور و جنگ های ناپلئونی)، و جنگ ها به طور کلی، همه نمونه هایی از پایه و اساس خشونت آمیز تراژیک شکل جدیدی از زندگی هستند. علاوه بر این، هگل ادعا نمی کند که اساس زندگی اخلاقی مدرن واقعیتی از گذشته است - بلکه در آینده نهفته است.

مفهوم آزادی در دیدگاه کانت مفهومی عام است که نقدهای سه‌گانه و بسیاری از رساله­ها و نوشته­های او را در بر می‌گیرد. وی آزادی را بنیاد اخلاق معرفی کرده و آن را ویژگی بنیادی سوژه می‌داند. در نظر کانت آزادی به دو معنای سلبی و ایجابی وجود دارد که وی از میان این دو معنا، معنای دوم را برمی­گزیند و آن را پایۀ اندیشۀ خویش قرار می‌دهد. این نوع آزادی به صورت فردی قابل‌تحقق نیست، بلکه در سایۀ اجتماعی شدن انسان ظهور می­یابد. همچنین کانت تحقق آزادی را به تاریخ حواله داده و آن را تقدیری تاریخی به‌شمار می­آورد. نویسندگان مقالۀ پیش‌رو را با هدف توصیف مفهوم آزادی در اندیشه کانت و اشاره به برخی کاستی­های آن، با روش تحلیلی_انتقادی تدوین کرده‌‎اند. نگارندگان در نهایت با تحلیل مفهوم آزادی در اندیشۀ کانت به این نتیجه دست یافته‌اند که چند مسئلۀ مهم در تحلیل مفهوم آزادی وجود دارد که کانت در تحلیل خود از مفهوم آزادی به آنها توجه نداشته است؛ از جمله معانی متنوع آزادی، جنبه­های تاریخی و فرهنگی و زبانی عقلانیت، التزام مفهوم آزادی با رضایت و شادی.