جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : زمان و جهان مشترک این دیدگاه رایج را که هایدگر منابع کمی برای درک ماهیت اجتماعی بشر ارائه می دهد به چالش می کشد. این کتاب نشان می‌دهد که فرمول‌بندی مجدد هایدگر از مفاهیم سنتی سوبژکتیویته، پیامدهای گسترده‌ای برای درک ماهیت روابط انسانی دارد. برخلاف نقدهای ریشه‌دار، ایرنه مک‌مولین نشان می‌دهد که توصیف هایدگر از خود بودن به‌عنوان اساساً اجتماعی، مستلزم اذعان پاسخ‌گو به خاص بودن و دیگری بودن هر فرد است. مک مولین در انجام این کار استدلال می کند که کار هایدگر در مورد ماهیت اجتماعی خود باید در یک پیوستار فلسفی قرار گیرد که بر اساس کار کانت و هوسرل در رابطه با ماهیت پیشینی و ساختارهای بنیادی زمانمندی انسان استوار است و در عین حال به این موضوع اشاره می کند. تحولات این مضامین را در آثار متأخر هایدگر و متفکرانی چون سارتر و لویناس می توان یافت. با توسعه منابع ناشناخته در آثار هایدگر، زمان و جهان مشترک می‌تواند گزارشی الهام‌گرفته از هایدگر از احترام و خاستگاه‌های بیناذهنی هنجارگرایی ارائه دهد.

ترجمه ماشینی : هایدگر و پیدایش مسئله هستی، مقدمه ای جدید، به روز و جامع بر رشد هایدگر و مواجهه اولیه او با سنت فلسفی، الهیات، نئوکانتییسم، حیات گرایی، هرمنوتیک و پدیدارشناسی تا انتشار کتاب هستی و زمان در 1927. ریسمان اصلی، شجره نامه مسئله معنای هستی است. این کتاب در کنار جدیدترین پژوهش‌های علمی، غنای اسنادی نخستین سخنرانی‌ها، کنفرانس‌ها، رساله‌ها و نامه‌های هایدگر (1919-1923) و ماربورگ (1923-1928) فرایبورگ (1923-1923) را مورد توجه قرار داده و به غنای موضوعی و روش‌شناختی این دوره از هایدگر می‌پردازد. زندگی فکری، و تفسیری منسجم و یکپارچه از کارهای قبلی خود ارائه می دهد. این کتاب اندیشه هایدگر را به خوبی سازماندهی شده و بی طرفانه و بدون انحراف زیاد از واژگان هایدگری منتقل می کند. برای مقاطع کارشناسی ارشد، دانشجویان کارشناسی ارشد فلسفه، مطالعه پدیدارشناسی، فلسفه قاره ای و آلمانی بسیار ارزشمند خواهد بود.

ترجمه ماشینی : تراژدی توتالیتاریسم، یکی از مهم ترین چرخش های فلسفه و تاریخ مدرن غرب، زمینه ساز رابطه فکری مارتین هایدگر و هانا آرنت است. ظهور توتالیتاریسم باعث برهم خوردن مقولات متافیزیکی و سیاسی سنتی و ضرورت جعل پر زحمت زبان‌های جدید برای توصیف واقعیت.این کتاب استدلال می‌کند که پاسخ آرنت به فلسفه هایدگر، که تنها در چارچوب وسیع‌تر مبارزات هر دو متفکر با سنت فلسفی غرب قابل درک است، همچنین افق جدیدی برای مفهوم‌سازی رابطه می‌گشاید. بین فلسفه و تعلیم و تربیت پائولینا سوسنوفسکا تز آرنت را در مورد ریسمان گسسته سنت توسعه می دهد و آن را در بستر گسترده تر فلسفه هایدگری و درهم تنیدگی او با نازیسم قرار می دهد و در نتیجه رابطه سنتی بین فلسفه و آموزش را زیر سوال می برد. بخش های پایانی این کتاب بازگشت به مسئله گفتگو بین فلسفه، تفکر و تحصیلات دانشگاهی در دورانی که چارچوب سیاسی و اخلاقی دیگر با تداوم سنت تعیین نمی شود، بلکه قیصر تمامیت خواهی قرن بیستم است.

ترجمه ماشینی : "دیمون لایف زندگی را خیره کننده است. خواندن آن به معنای ثروتمندتر شدن در کار است." -جان لولین افشای همدستی مارتین هایدگر با رژیم ناسیونال سوسیالیستی در سال‌های 1933-1934، بحث‌های شدیدی را در مورد رابطه بین سیاست و فلسفه‌اش برانگیخت. آیا فلسفه هایدگر نوعی ارگانیسم را به نمایش می گذارد که به آسانی به «خون و خاک» ایدئولوژیک تبدیل شده است؟ یا، بهتر است بگوییم، آیا حمایت او از نازی ها نشان دهنده عدم وفاداری اساسی به موجودات زنده است؟ دیوید فارل کرل اقتدارگرایی سیاسی هایدگر را در ناکامی او در توسعه «فلسفه زندگی» سازنده ردیابی می کند - واکنش های فوبیای او به اشکال دیگر وجود. کرل مخالفت هایدگر با Lebensphilosophie را که در هستی و زمان بیان شده است، در یک دوره سخنرانی مهم اما کمتر شناخته شده در مورد زیست شناسی نظری که در سال های 1929-1930 به نام «مفاهیم اساسی متافیزیک» ارائه شد، و در متن کلیدی اخیراً منتشر شده، مشارکت در فلسفه، توضیح می دهد. ، نوشته شده در 1936-38. اگرچه تلاش هایدگر برای اندیشیدن به مشکلات زندگی، بازتولید جنسی، رفتار، محیط و اکوسیستم در نهایت با شکست مواجه شد، کرل معتقد است که روش‌های تفکر او با این وجود وظایف مهمی را برای اندیشه ما ایجاد می‌کند. با توجه به هایدگر و دور از آن، کرل موضوعات زندگی، مرگ، تمایلات جنسی و روح را همانطور که فروید، نیچه، دریدا و ایریگاری به آن پرداخته اند، بسط می دهد. دایمون لایف به موضوعاتی می پردازد که در فلسفه های معاصر سیاست، جنسیت، بوم شناسی و زیست شناسی نظری قرار دارند.

ترجمه ماشینی : "این حجم چشمگیر از مقالات که شامل مشارکت های هربرت دریفوس، شان کلی، مایک ویلر، دن زهاوی، و شان گالاگر است، منعکس کننده یک روند نوظهور در علوم شناختی است، و این رویکرد جدید به علم شناختی را بررسی می کند که توسط افکار هایدگر در مورد وجود انسان ارائه شده است." - چکیده: این حجم چشمگیر از مقالات که شامل مشارکت‌های هوبرت دریفوس، مایک ویلر و شان گالاگر می‌شود، نشان‌دهنده یک روند در حال ظهور در علوم شناختی است و این رویکرد جدید به علم شناختی را که از افکار هایدگر درباره وجود انسان است، بررسی می‌کند. ادامه مطلب...

ترجمه ماشینی : این کتاب مفاهیم زیست محیطی مارتین هایدگر را به وضوح بیان می کند. این بررسی می‌کند که چگونه مسیر تفکر هایدگر یک «چرخش بوم‌شناختی» را در خود جای می‌دهد، که در تلاش او برای پیش‌بینی بحران قریب‌الوقوع ناشی از فناوری مدرن در خط مقدم قرار می‌گیرد. تأکید شالو بر موتیف‌های کلیدی مانند مباشرت، سکونت و «اجازه دادن» (Gelasenheit) در خدمت ادغام مسئله آزادی به شیوه‌ای جدید و بدیع است تا افق تفسیری یا هرمنوتیکی را برای بررسی مجدد فلسفه هایدگر گسترش دهد. نویسنده با اولویت دادن به پاسخ به بحران زیست‌محیطی امروزی و تأثیر احتمالی آن بر نسل‌های آینده، با ایجاد دیدگاهی عمیق‌تر و انتقادی به فلسفه‌اش - بدون تکرار تفاسیر استاندارد یا رد کلی آنها، از شکاف در پژوهش هایدگر عبور می‌کند. او رویکردی فراانسانی به اخلاق ایجاد می‌کند که با اولویت دادن به رفاه زمین، طبیعت و حیوانات، با تعصب انسان‌محور و پیش‌فرض مخرب فناوری مدرن مقابله می‌کند. چرخش اکولوژیک هایدگر برای محققان و محققان هایدگر که در پدیدارشناسی، هرمنوتیک، فلسفه قاره‌ای و فلسفه محیطی کار می‌کنند، مورد توجه خواهد بود.

ترجمه ماشینی : ویلیام مک نیل پدیده اوگنبلیک یا «نگاه چشم» را در اندیشه هایدگر و به ویژه رابطه آن با تقدم دیدن و درک نظری (نظریه) را هم در ارسطو و هم در سنت فلسفی و علمی غرب بررسی می کند. فکر. مک نیل استدلال می کند که خوانش اولیه هایدگر از ارسطو، که تجربه Augenblick را در قلب دانش اخلاقی و عملی (phronesis) مشخص می کند، ثابت می کند که رویارویی تعیین کننده ای برای درک و نقد بعدی هایدگر از تاریخ فلسفه، علم و فناوری است. . منبعی انتقادی برای پرداختن به تسلط مشکل‌ساز دانش نظری در تمدن غرب برای او فراهم می‌کند. نویسنده نشان می‌دهد که چنین دانشی همیشه در تنشی خاص (که خود از نظر تاریخی تعیین شده و در حال تغییر است) با دانش اخلاقی یا «پیش‌اخلاقی» که به زمانمندی متناهی و «خلسه‌آمیز» لحظه‌ی زیسته و زنده وابسته است، باقی می‌ماند و ناگزیر در معرض آن قرار می‌گیرد.