جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : بحران هایدگر نه تنها نشان می‌دهد که چگونه نازی‌ها از ایده‌های فلسفی بهره‌برداری می‌کنند و از فیلسوفان برای کسب مقبولیت عمومی استفاده می‌کنند، بلکه نشان می‌دهد که چگونه فیلسوفان آلمانی به نفع نازی‌ها بازی کردند. هانس اسلوگا رشد یک جنبش راستگرای قدرتمند را در فلسفه آلمان از جنگ جهانی اول توصیف می کند که در آن ایده های ملی گرایانه، یهودی ستیزانه و ضد دموکراتیک شکوفا شد.

ترجمه ماشینی : کتاب حاضر تلاش می‌کند تا پرسش مربوط به فناوری و «ماهیت» آن در فلسفه مارتین هایدگر را روشن کند. با توجه به این موضوع، وظیفه اولیه ما شامل بررسی خاستگاه های فناوری مدرن است، که هایدگر آن را در «تجربه» اولیه هستی به عنوان cpvO'u توصیف می کند؛ همراه با آداب و رسوم انسانی که با این تجلی اولیه هستی رفتار می کند. ما در بخش اول، اساساً، اما نه منحصراً، به بعد ذهنی توجه می کنیم، و بدین وسیله به شیوه «پیشرفت» تاریخی هستی، یعنی خودنمایی دگرگون کننده آن، اجازه می دهیم در پس زمینه قرار گیرد. به نظر ما این رویه نه صرفاً با توجه به هدف ما به عنوان یک کل مناسب است، بلکه علاوه بر این، به موضوع مورد بحث پاسخ می دهد، زیرا وجود در پیشرفت خود اساساً خود پنهان است، که به نوبه خود «موضوع» را برجسته می کند. اتحاد با حالت‌های گوناگون «هستی موجودات» که «هستی» نامیده می‌شود. مطابق با تفسیر هایدگر از «متافیزیک»، نمی‌توان تردید داشت که خود هستی در تمام طول حضور تنها به‌عنوان غیبت باقی می‌ماند.

ترجمه ماشینی : کارن اس. فلدمن در اثری که چشم انداز جدیدی را که زمینه را تغییر می دهد و همچنین ابزارهای جدیدی را به تاریخ فلسفه می آورد، گزارشی قدرتمند و با ظرافت نوشته شده از این که چگونه زبان فلسفی به نظر می رسد که همان چیز را در اینجا «تولید» می کند، ارائه می دهد. "وجدان" - که به نظر می رسد در حال کشف یا توصیف آن است. وجدان، همانطور که Binding Words به طور قانع‌کننده‌ای استدلال می‌کند، تنها می‌تواند از طریق ترانه‌ها و اشکال زبانی درک، تفسیر و مؤثر واقع شود. سوالی که این موضوع مطرح می‌کند، و موردی که فلدمن را در اینجا مورد توجه قرار می‌دهد این است: اگر وجدان هیچ مرجع ملموس و تحت اللفظی ندارد که بتوانیم آن را به کار ببریم، پس «نیروی الزام‌آور» خود را از کجا می‌آورد؟ فلدمن حرکات بلاغی پیچیده ای را تحلیل می کند که این متفکران از طریق آنها در مورد ثبت و فضایی که چنین "مفهومی" می تواند در آن جا بیفتد مذاکره می کند. بررسی بازنمایی های مجازی وجدان و نیروی الزام آور آن به عنوان نقطه شروع در هر فصل برای در نظر گرفتن اینکه چگونه لویاتان، پدیدارشناسی روح، و هستی و زمان نمونه ای از وجدان هستند، در نظر گرفته می شود، زیرا این متون خود رابطه وجدان را با زبان نمایش می دهند. و معرفت، اخلاق و وظیفه و هستی شناسی. مفهوم نیروی الزام آور در این کتاب در دو سطح مختلف مطرح است: بررسی این موضوع که چگونه در آثار هابز، هگل و هایدگر، وجدان برای ما الزام آور توصیف شده است: و بیشتر. فلدمن معتقد است که چگونه ممکن است متونی که در آنها وجدان توصیف شده است، الزام آور خوانده شوند.

ترجمه ماشینی : این عنوان تفسیری اصیل از هایدگر متأخر را در چارچوب اندیشه او به عنوان یک کل ارائه می‌کند و شباهت‌ها و تفاوت‌هایی را بین اندیشه قبلی و متأخر او نشان می‌دهد. «هایدگر و خوشبختی» تفسیری اصیل از اندیشه هایدگر متأخر، در چارچوب فلسفه او به عنوان یک کل ارائه می‌کند تا مفهوم جدیدی از خوشبختی انسان را توسعه دهد. این کتاب محتوای اساسی مفهوم یونانی eudaimonia را بازخرید می‌کند و از بحث‌های اخیر در مورد «عینیت» یا «موضوع» شادی فراتر می‌رود. نویسنده نشان می‌دهد که تفکر هایدگر در مورد هستی به دور از محرمانه و انتزاعی است و در درک موضوع بسیار مهم است. عمیق ترین منابع رفاه انسان بررسی ریشه‌شناختی کلمه «شادی» این کلمه را از محدودیت‌های شیوه‌های تفکر سودگرایانه رها می‌کند، که نشان می‌دهد «خوشبختی» فقط به صورت پیرامونی با eudaimonia مرتبط است. کینگ نشان می‌دهد که احساس تناسب هم برای «خوشبختی» و هم برای ادایمونیا ضروری است، و نشان می‌دهد که چقدر شادی عمیق، که به‌عنوان اقامت در تناسب ما با هستی تصور می‌شود، می‌تواند به عنوان «همسویی پایه‌ای» برای اندیشیدن به هستی عمل کند.

ترجمه ماشینی : ریچارد ال.ولکلی در این اثر پیشگامانه به بررسی رابطه پیچیده فلسفی مارتین هایدگر و لئو اشتراوس می پردازد. وکلی استدلال می‌کند که هر دو متفکر تحلیل‌های جست‌وجویی از ریشه‌های سنت فلسفی در پرسش‌گری رادیکال ارائه می‌کنند. از نظر هایدگر و اشتراوس، بازیابی مقدمات اصلی فلسفه را نمی توان از بازاندیشی در مورد امکان فلسفی اصیل جدا کرد. دیدگاه‌های رایج در مورد تأثیر اندیشه هایدگر بر اشتراوس نشان می‌دهد که پس از الهام گرفتن از انحلال سنت فلسفی توسط هایدگر، اشتراوس مسیری کاملاً مجزا را در پیش گرفت و مدرنیته را کنار زد و به جای آن به دنبال تجدید فلسفه سیاسی سقراطی بود. وکلی این خوانش را رد می کند و معتقد است که درگیری اشتراوس با چالش های مطرح شده توسط هایدگر – و همچنین به طور کلی با فلسفه مدرن – چارچوبی حیاتی و پایدار برای پروژه فلسفی مادام العمر او تشکیل می دهد. هایدگر، اشتراوس و مقدمات فلسفه بیش از یک زندگی‌نامه فکری یا ترسیمی صرف از تأثیر، توجه عمیقی به تأملات این دو فیلسوف درباره ریشه‌ها، معنا و سرنوشت عقل‌گرایی غربی است.

ترجمه ماشینی : مطالعه‌ای با جهت‌گیری سیاسی درباره اندیشه‌های بنیان‌گذاران مکاتب اصلی فلسفه دانشگاهی معاصر، مکاتبی که تقریباً بر همه دانشگاه‌های سراسر جهان تسلط دارند. این کتاب بر چهار استاد کلیدی متمرکز است: ویتگنشتاین، که هم پوزیتیویسم منطقی و هم مکتب زبان مشترک یا تحلیلی را پایه گذاری کرد. هایدگر، استاد شناخته شده فلسفه هرمنوتیک یا به اصطلاح مکتب قاره ای. لوکاچ، بنیانگذار مارکسیسم هگلی و فیلسوف برجسته کمونیست دوره شوروی. و در نهایت، غیریهودی که اکنون کمتر شناخته شده است، ایده آلیست هگلی.