جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اصالت وجود در تحقق خارجی عبارت است از موجود بودن وجود به خودی خود؛ به گونه‌ای که موجود بودن آن عین حقیقت او باشد، نه وابسته به حالتی دیگر. این بحث، در دو مرحله مطرح گردیده است: یکی اصالت حقیقت لابشرطی وجود و دیگر، اصالت وجودهای خاص. هر یک از این دو ادعا با دلیل‌های گوناگون اثبات شده است. اشکال‌های اصالت وجود همان ادله اصالت ماهیت است که در این مقاله به آنها پاسخ داده‌ایم. در این مقاله، پنج نظریة دیگر در مورد موجود اصیل مطرح گردیده است که عبارتند از: 1. اصالت ماهیت و اعتباری بودن وجود؛ 2. اصالت وجود و ماهیت؛ 3. اصالت وجود در واجب؛ 4. اصالت ماهیت در ممکنات؛ 5. اصالت ماهیت به تبع وجود. نظریه اخیر را قیصری مطرح کرده و صدرالمتألهین نیز در برخی آثار خود بدان تمایل نشان داده است. نگارنده نیز کوشیده است این نظریه را با ادله‌ای تأیید کند. در پایان، آثار اصالت وجود بررسی شده است.

برهان های اثبات وجود خدا چهار دسته اند؛ زيرا واسطه اثبات و سرمايه اوليه برای اذعان به وجود خدا یا مصداقاً متحد با ذات خداست، يا مغاير با اوست. در صورت تغاير، واسطه مغاير، يا از موجودات خارجی است، يا از مفاهيم ذهنی و يا اين واسطه مغاير، از معدومات است. دسته چهارم را برهان های عدمی می ناميم. در اين برهان ها از طريق بررسی خواص نيستي ها و تكيه بر قواعد بديهی، نظير امتناع ارتفاع نقيضين و قواعد منطقی، نظير قاعده عكس مستوی و عكس نقيض و اشكال قياس های اقترانی، وجود خدا اثبات می گردد. در مقاله زير بيست و دو برهان را از اين نمونه ملاحظه خواهيد كرد.

اعتقاد و باور به موجوديت ذات خداوند، شرط لازم برای باور به هر گزاره ايجابی در مقام علم و عمل است؛ زيرا باور به هر گزاره ايجابی، باور به موجوديت گونه ای از واقعيت است، و باور به معنای عام و بی قيد، وابسته است، و « واقعيت » موجوديت هرگونه واقعيتی، به باور به موجوديت به معنای عام و بی قيد، همان ذات واجب الوجود يا خداوند « واقعيت » ، براساس سه برهان آتی « واقعيت » است؛ پس در مقام علم، باور به هر گزاره ايجابی وابسته است به باور به موجوديت به معنای عام كه همان ذات خداوند است. از سويی، انسان در انجام هر كاری نياز دارد كه به گزاره های ايجابی فراوانی باور داشته باشد، پس انجام هر عملی نيز وابسته به باور به موجوديت ذات خداوند است.

پیوست در منابع دیجیتالی