جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این برای تصحیح تصورات غلط رایج در مورد فکر او بود که سارتر دعوت نامه ای را برای صحبت در 29 اکتبر 1945 در این باشگاه در پاریس پذیرفت. هدف ناپایدار سخنرانی وی ("اگزیستانسیالیسم یک اومانیسم است") این بود که فلسفه خود را به عنوان نوعی "اگزیستانسیالیسم" بیان کند ، اصطلاحی که در آن زمان بسیار پیچیده است. سارتر ادعا كرد كه اگزیستانسیالیسم اساساً آموزه ای برای فیلسوفان است ، اما از قضا ، او قصد داشت كه آن را برای مخاطبان كلی در دسترس قرار دهد. متن منتشر شده از سخنرانی وی به سرعت به یکی از کتاب مقدس اگزیستانسیالیسم تبدیل شد و سارتر را به یک مشهور بین المللی تبدیل کرد. ایده آزادی مرکز آموزه سارتر را اشغال می کند. انسان که در جهان خالی و بی خدا متولد شده است، چیزی برای شروع نیست. او جوهر خود - خود، وجودش - را از طریق انتخاب هایی که آزادانه انجام می دهد می آفریند («وجود بر ذات مقدم است»). اگر به خاطر مرگ احتمالی او نبود، هرگز به پایان نمی رسید. انتخاب این یا آن بودن برای تأیید ارزش چیزی است که انتخاب می کنیم. بنابراین ، در انتخاب ، ما نه تنها خودمان بلکه همه بشریت را مرتکب می شویم. این نسخه از اگزیستانسیالیسم است که اومانیسم ترجمه ای از نسخه فرانسوی 1996 است ، که شامل معرفی آرلت الکا؟ M-Sartre و یک پرسش و پاسخ با سارتر در مورد سخنرانی خود است. همراه با «اگزیستانسیالیسم یک انسان‌گرایی است»، یکی دیگر از متن‌های مهم سارتر، تفسیر او بر غریبه کامو است. آنی کوهن سولال، زندگی نامه نویس تحسین شده سارتر، در پیش گفتار خود، که برای مخاطبان آمریکایی در نظر گرفته شده است، ارزیابی هر دو اثر را ارائه می دهد.