جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : مطالعه فلسفه قرن بیستم به اندازه ای توسط درختان احاطه شده است که تشخیص شکل کلی جنگل دشوار است. با این وجود، علیرغم همه تنوع جنبش ها و مکاتبی که آنها به آنها تقسیم شده اند، هنوز هم می توانیم تشخیص دهیم که فلسفه در عصر ما سرزمین وحدت دارد. در وهله اول، از آنجایی که فلسفه هرگز در خلأ رشد نمی کند، بلکه بخشی از فرهنگ جاری است، تمام مکاتب مختلف فلسفه قرن بیستم، به قولی، نگاهی قرن بیستمی دارند. این نگاه متمایز از این واقعیت ناشی می شود که همه فیلسوفان قرن بیستم، هر اندازه که از نظر فلسفی با هم تفاوت داشته باشند، با نگرانی های عمیق جامعه ای که بخشی از آن هستند - دوگانگی آن نسبت به علم، اشتغال به زبان، نگرانی در مورد هوشیاری و از دست دادن اعتماد به نفس ...

ترجمه ماشینی : بازاندیشی خداوند به عنوان هدیه در نقطه تلاقی فلسفه، نظریه انتقادی و الهیات قرار دارد. اولین مطالعه پایدار کار ژان لوک ماریون به زبان انگلیسی، دیدگاه منحصر به فردی را در مورد سؤالات معاصر و ارتباط الهیاتی آنها ارائه می دهد. هورنر با توجه به نقطه عزیمت خود از مسئله هدایایی که توسط ژاک دریدا بیان شده است، که استدلال می کند که شرایط امکان هدیه، شرایط غیرممکن بودن آن نیز هستند، هورنر مجموعه ای از سؤالات را در رابطه با ماهیت اندیشه، قابلیت دوام پدیدارشناسی دنبال می کند. و از همه مهمتر، امکان فیض. از نظر ماریون، پدیدارشناسی، به مثابه اندیشه موجود، مسیری را برای فلسفه ارائه می‌کند تا بدون دخالت در متافیزیک پیش برود. بازیابی چندین بینش مهم ادموند هوسرل، همراه با خواندن مارتین هایدگر و امانوئل لویناس، او را قادر می‌سازد تا پدیدارشناسی بسازد که در آن حتی پدیده‌های غیرممکن مانند مکاشفه و موهبت مورد بررسی قرار گیرند. در این تقابل مهم بین ماریون و دریدا موضوعات حیاتی برای مذاکره دغدغه‌های پست مدرن در فلسفه و الهیات با شور و شعور ظاهر می‌شوند. تبیین دقیق آن موضوعات در یک زمینه بین رشته‌ای، و تصویری که از وضعیت بحث معاصر ارائه می‌کند، بازاندیشی درباره خدا به عنوان هدیه را به کمک مهمی در بحث الهیات و فلسفی تبدیل می‌کند.

ترجمه ماشینی : بیگانگی زیبایی شناختی را می توان به عنوان رابطه متناقضی توصیف کرد که در آن هنر و حقیقت از یکدیگر جدا شده اند در حالی که با این وجود در هم تنیده هستند. جی. ام. برنشتاین نه تنها بودجه جدایی و حقیقتی مشکل آفرین را تأمین می کند، بلکه مدعی است که ما همچنان به تجربه های حسی و خاص ادامه می دهیم، بنابراین درک خود فرهنگی مدرنیته را پیچیده و به چالش می کشیم. برنشتاین بر کار چهار فیلسوف کلیدی متمرکز است --- کانت هایدگر، دریدا و آدورنو--- و تفاسیر جدید قدرتمندی از دیدگاه های آنها ارائه می دهد. برنشتاین نشان می‌دهد که چگونه هر یک از سه زیبایی‌شناسی پساکانتی (مفاهیم قضاوت، نبوغ و متعالی آن) زبانی فلسفی می‌سازند که می‌تواند فرض طبقه‌بندی مدرنیته را نقد کرده و جابجا کند. او همچنین به تفصیل پاسخ‌های آن‌ها به پرسش‌های مربوط به روابط هنر، فلسفه و سیاست در جوامع مدرن را بررسی می‌کند.

ترجمه ماشینی : نمونه و برگزیده مطالعه ترکیبی از فلسفه های ژاک دریدا (1930-2004) و فرانتس روزنزوایگ (1886-1929) است که این سؤال را بررسی می کند: چگونه می توانیم امکان فلسفه و جهان گرایی در تفکر را توضیح دهیم، بدون انکار این همه. تفکر نیز اصطلاحی و خاص است؟ این کتاب علاقه دریدا به این موضوع را دنبال می کند، به ویژه بر کار او در مورد "ملیت فلسفی" و بینش او تأکید می کند که فلسفه به گونه ای خاص توسط مصادیق "ملی" خاص خود به چالش کشیده می شود و برعکس، گفتارهایی که به یک ملیت استناد می کنند، یک جاه طلبی فلسفی را تشکیل می دهند. ادعای «نمونه بودن» این کتاب با در نظر گرفتن خوانش‌های دریدا از نویسندگان آلمانی-یهودی و علاقه مداوم او به مسائل یهودیت، فلسفه او را با فلسفه فرانتس روزنزوایگ که نظریه‌ای درباره یهودیت ایجاد کرد که انتخاب برای آن ضروری است و برگزیدگی را در یک «نمونه‌گرا» درک می‌کند، جفت می‌کند. این احساس به عنوان سازنده فردیت انسان و همچنین نقش یهودیان در تاریخ جهانی بشریت است.

ترجمه ماشینی : علاقه به استعاره به عنوان یک اصل شناختی که در ساختن دانش و جهان فعال است، رشد چشمگیری داشته است. با این حال، علیرغم حجم زیادی از مطالب منتشر شده در مورد استعاره شناختی، کمی برای ارزیابی اینکه چگونه ادعاهای مطرح شده در این زمینه از فلسفه قاره ای استفاده می شود، انجام نشده است. کازو مدعی است آنچه سنت قاره ای ارائه می دهد، مجموعه ای از چارچوب هاست که به پتانسیل شناختی استعاره اجازه می دهد تا حد امکان دنبال شود. استعاره نظریه دانش را با تعدادی سؤال ارائه می کند: چگونه یک قضاوت ذهنی می تواند عینی باشد؟ کنار هم قرار دادن موضوعات در یک استعاره چگونه می تواند امکانات شناختی جدیدی ایجاد کند؟ چگونه استعاره جهان را برای ما ترسیم می کند؟ چگونه ممکن است استعاره به ما کمک کند در نقطه ای که تمایزات کلیدی فلسفی، مانند جهان موضوع و زبان-واقعیت، دیگر قابل دفاع نیستند؟ این کتاب نشان می دهد که چگونه متفکران برجسته قاره ای با این سؤالات مواجه می شوند. گزارش های روشن و واضحی از اهمیت استعاره برای کانت، نیچه، هایدگر، باشلار، مرلوپونتی، ریکور و دریدا ارائه شده است. همانطور که کازو نشان می دهد، آنها با قرار دادن استعاره به طرق مختلف به عنوان یک تنش، به سؤالات پاسخ می دهند که در بین تمایزات اساسی فلسفه عمل می کند.

ترجمه ماشینی : اگرچه ادبیات قابل توجهی در مورد فلسفه ژاک دریدا وجود دارد، اما تحلیل های کمی وجود دارد که به نقد ساختارشکن پدیدارشناسی می پردازد که همزمان در طیف وسیعی از تولیدات فرهنگی از جمله ادبیات، نقاشی، سینما، رسانه های جدید و ساختار دانشگاه اجرا می شود. این کتاب با استفاده از چهره‌های انتقادی «شبح» و «سایه» - و با شروع واژگانی از فانتومنولوژی - پیامدهای «طیفی» دریدی را بر درک تفکر، فرهنگ و تجربه معاصر دنبال می‌کند. این مطالعه به بررسی پیوندهای متقابل فلسفه، هنر در اشکال مختلف آن، و طبیعت شناسی ژاک دریدا می پردازد. قرار گرفتن در معرض در درجه اول به عنوان قرار گرفتن در معرض آب و هوای عنصری مورد بررسی قرار می گیرد (با فرهنگ به عنوان یک تکیه). نوردهی به معنای عکاسی؛ قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور؛ قرار گرفتن در معرض یقین مرگ؛ و در معرض تمام احتمالات جهان قرار گرفتن. در مجموع، مواجهه نوعی گشودگی ضروری، خطرناک و تأییدی است. این کتاب برای شکل‌دهی تصویری از مواجهه معاصر، سه رشته را به هم می‌پیوندد: 1) نقدی بر فلسفه ظواهر، با پدیدارشناسی و رابطه پرخاشگر آن با ایده‌آلیسم به عنوان نماینده اصلی این کار. 2) تحلیلی از شکل‌گیری‌های فرهنگی - ادبیات، سینما، نقاشی، دانشگاه، رسانه‌های جدید - که ضرورت مرموز یادگیری خواندن طیفی را برجسته می‌کند که چون نمی‌توان این دو را از هم جدا کرد، هم عرفانی و هم تاریخی است. و 3) پرسش از نقش هنر - به مثابه ظاهر، انعکاس و باقیمانده - که در درون و در کنار فضای فلسفه و همه «پست‌هایی» که مردم در آن قرار می‌گیرند رخ می‌دهد. هنر اساساً به‌عنوان زیبایی‌شناسی طیفی درک می‌شود، به‌عنوان مکانی که از مکانی آشکار به سوی آینده‌ای آشکار و در نتیجه باز، از محل کاری که گواه باد شدید محو می‌شود، پیش می‌رود، اما همچنین در آن شهادت مکانی برای ارواح برای جمع کردن، صحبت کردن با یکدیگر و با نوع بشر. هنر، که خود را در قلب رویای باستانی فلسفه به عنوان همراه ضروری آن قرار می دهد، تضمین می کند که هر پدیده ای همیشه یک خیال است و بنابراین می توانیم مطمئن باشیم که ظهورات در همان چیزی که میشل سرس آن را "غار" نامیده است، صحبت خواهند کرد. از معجزات." پس این کتاب کندی خوانش طیفی را به نمایش می گذارد که در کیاروسکورو حقیقت و توهم، فلسفه و هنر، نور و تاریکی آشکار می شود. محققان، دانشجویان و انجمن‌های حرفه‌ای در فلسفه (به‌ویژه آثار دریدا، هوسرل، هایدگر و کانت)، ادبیات، نقاشی، سینما، رسانه‌های جدید، روان‌کاوی، مدرنیته، نظریه‌های دانشگاه، و مطالعات بین‌رشته‌ای.