جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : تئودور دبلیو. آدورنو فیلسوف و منتقد اجتماعی بزرگ قرن بیستم بود که نوشته‌هایش درباره فرهنگ مخالف در هنر، موسیقی و ادبیات به طور فزاینده‌ای در مرکز بحث‌های روشنفکری معاصر قرار می‌گیرد. در این مجموعه عالی، رابرت هالو-کنتور، که به طور گسترده به عنوان برجسته ترین مترجم و مفسر آمریکایی درباره آدورنو شناخته می شود، شانزده مقاله ای را که در بیست سال گذشته درباره این فیلسوف نوشته است، گرد هم آورده است. مقاله آغازین، «منشأ هدف است»، تز آدورنو در مورد دیالکتیک روشنگری را برای درک بهتر وضعیت اجتماعی و سیاسی فوری ایالات متحده دنبال می کند. «بازگشت به آدورنو» به بررسی این ایده آدورنو می‌پردازد که قربانی کردن شکل اولیه سلطه انسان است. "Second Salvage" مطالعه ناتمام آدورنو در مورد دگرگونی موسیقی در انتقال رادیویی را بازسازی می کند. و «بازتولید مکانیکی چیست» نقد آدورنو از والتر بنیامین را دوباره مرور می کند. مقالات بیشتر طیف وسیعی از موضوعات را در بر می گیرد: وابستگی آدورنو با والاس استیونز و ناباکوف، رابطه پیچیده او با کی یرکگارد و روانکاوی، و مطالعه انتقادی او در مورد موسیقی عامه پسند. بسیاری از این مقالات تجدید نظر شده اند، با مطالب جدیدی اضافه شده است که بر ارتباط آن تاکید می کند. افکار آدورنو به ایالات متحده امروز. چیزهایی فراتر از شباهت یک مجموعه تحلیلی به موقع و غنی است که برای مطالعه نظریه انتقادی، زیبایی شناسی، فلسفه قاره ای و آدورنو بسیار مهم است.

ترجمه ماشینی : سبک متاخر بتهوون زبان سمفونی نهم او، Missa Solemnis، آخرین سونات های پیانو و کوارتت های زهی، واریاسیون های دیابلی، باگاتل ها، و همچنین پنج سونات پیانو، پنج کوارتت زهی و چندین اثر کوچکتر پیانو است. از نظر تاریخی، این آثار به‌عنوان پل ارتباطی بین سنت‌های کلاسیک و رمانتیک تلقی می‌شوند: از نظر ساختار موسیقایی، همچنان انقلابی تلقی می‌شوند. کتاب اسپیتزر این آثار متاخر را در پرتو نوشته‌های موسیقایی و فلسفی تئودور آدورنو روشنفکر آلمانی بررسی می‌کند و با این کار سعی می‌کند رویکردهای متضاد نشانه‌شناسی موسیقی و نظریه انتقادی را با هم تطبیق دهد. او از رویکردهای مختلف به معنای موسیقیایی، زبانی و زیبایی شناختی استفاده می کند و آدورنو را با نویسندگانی چون دریدا، بنجامین و هابرماس و نیز نظریه پردازان موسیقی معاصر مرتبط می کند. اسپیتزر از طریق تجزیه و تحلیل استفاده بتهوون از تکنیک‌های خاص موسیقی (از جمله فوگ‌های نئوباروک و کنترپوان)، پیشنهاد می‌کند که آخرین آثار آهنگساز نقدی فلسفی و موسیقایی از روشنگری ارائه می‌کنند و با این کار زبان موسیقی پیشامدرنیسم را خلق کرده‌اند.

ترجمه ماشینی : جلد -- عنوان -- حق چاپ -- تقدیم -- مطالب -- تقدیرنامه -- الف: مقدمه -- ب: منطق های آزادی: کانت و هگل -- B1. آزادی خود بازتابی و دلیل اخلاقی: کانت -- B2. آزادی اجتماعی و دلیل تاریخی: هگل -- ج: زیبایی شناسی وجود: نیچه و هایدگر -- ج1. زندگی و عود ابدی: نیچه -- ج2. مرگ و تفاوت هستی شناختی: هایدگر -- D: سیاست حقیقت: فوکو و هابرماس -- D1. اخلاق آگونیستی و هستی شناسی تاریخی: فوکو -- D2. اخلاق ارتباطی و هرمنوتیک انتقادی: هابرماس -- E: نگاتیو دیالکتیک آزادی: آدورنو -- کتابشناسی -- فهرست نویسنده.

ترجمه ماشینی : شهرت تئودور آدورنو به عنوان یک منتقد فرهنگی مدتی است که به خوبی تثبیت شده است، اما وضعیت او به عنوان یک فیلسوف نامشخص است. اندرو بووی در کتاب آدورنو و پایان‌های فلسفه به دنبال این است که آنچه آدورنو می‌تواند به فلسفه امروز کمک کند را مشخص کند. متون منتشر شده آدورنو به طور مشخص دشوار است و مانع از پذیرش او توسط مخاطبان فلسفی گسترده شده است. تأثیر اصلی او به عنوان یک فیلسوف زمانی که او زنده بود، اغلب بر اساس سخنرانی های عمومی بسیار شفاف او بود. بووی با تکیه بر این سخنرانی ها، چه منتشر شده و چه منتشر نشده، استدلال می کند که تفاسیر مهم اخیر از هگل، و تحولات مرتبط در عمل گرایی، ایده های کلیدی در اندیشه آدورنو را منعکس می کند. در عین حال، اصرار آدورنو بر اینکه فلسفه باید هولوکاست را در مرکز ارزیابی عقلانیت مدرن قرار دهد، راه‌هایی را پیشنهاد می‌کند که این رویکردها باید با آمادگی او برای رویارویی با برخی از آزاردهنده‌ترین جنبه‌های تاریخ مدرن تکمیل شوند. آنچه ظاهر می‌شود، تفسیری دوباره روشن و جذاب از اندیشه آدورنو، و همچنین مروری روشنگر و بدیع از وضعیت فلسفه معاصر است. آدورنو و پایان های فلسفه برای دانشجویان کار آدورنو در تمام سطوح ضروری خواهد بود. این کتاب متقاعدکننده همچنین قرار است بحث‌هایی را در مورد استقبال از فلسفه آدورنو روشن کند و او را وارد جریان اصلی بحث‌های فلسفی کند، در زمانی که تقسیم‌بندی بین فلسفه تحلیلی و فلسفه اروپایی به طور فزاینده‌ای در حال فروپاشی است.

ترجمه ماشینی : این کتاب استدلال می کند که یک ژست سیاسی رادیکال را می توان در نوشته های سورن کیرکگارد یافت. این فصل ها با قرار دادن اندیشه پرشور کی یرکگور در گفتگو با نوشته های گئورگ لوکاچ، کارل اشمیت، والتر بنجامین و تئودور آدورنو، یک چشم انداز میان رشته ای را هدایت می کنند. در مرکز بحث کتاب، مفهوم «سیاست غیرمستقیم» قرار دارد، که فضای منفی بین روش‌ها، مفاهیم و کنش‌های فکری را در آثار کی‌یرکگور نام‌گذاری می‌کند و همچنین روابط پویایی بین کی‌یرکگارد و متفکران فوق‌الذکر را مشخص می‌کند. سیاست غیرمستقیم کی یرکگور مجموعه ای از نقاب هاست که هویت ها را از حوزه ای به حوزه دیگر جابجا می کند: الهیات، سیاست را می پوشاند. قانون ماسک الهیات; نظریه سیاسی فلسفه را نقاب می زند. و روانشناسی رویکردهای ادبی به حقیقت را می پوشاند. همانطور که در لوکاچ، اشمیت، بنیامین و آدورنو منعکس شده است، این کتاب بررسی می کند که چگونه سیاست غیرمستقیم کی یرکگور سه انگیزه مهم را تسکین می دهد: ناسازگاری فکری، ارتباط غیرمستقیم درون و از طریق هویت های مبهم، و دیالکتیک منفی.

ترجمه ماشینی : میراث اسپینوزا با ادغام او در قانون منفرد، غربی و فلسفی که با محکومیت الهی-سیاسی شکل گرفته و اجرا شده است، مسدود شده است، و میراث او بیشتر توسط مجادلاتی که پوشش سکولار منشأ مذهبی آنها را محافظت می کند، مسدود شده است. این کتاب با قرار دادن اندیشه اسپینوزا در سنت ماتریالیستی ارسطویی، نور جدیدی را بر کسانی که وارث اندیشه اسپینوزا و پیامدهای آن از نظر مادی و تاریخی و نه متافیزیکی هستند می افکند. ایدیت دابس واینشتاین با تمرکز بر مارکس، بنیامین و آدورنو، شیوه‌ای را بررسی می‌کند که نقد رادیکال اسپینوزا از دین، نقد ماتریالیستی از فلسفه تاریخ را شکل می‌دهد. دابز-وااینستاین استدلال می‌کند که دو مفهوم کاملاً متضاد از زمان و تاریخ برای این متفکران در خطر است، یکی آینده‌محور الهیات‌گرا، و دیگری سیاسی معطوف به گذشته به‌خاطر حال یا به‌طور دقیق‌تر، به‌خاطر حال. به خاطر مقاومت فعالانه در برابر بربریت مداوم در قلب فرهنگ.

ترجمه ماشینی : تئودور دبلیو. آدورنو فیلسوف و منتقد اجتماعی بزرگ قرن بیستم بود که نوشته‌هایش درباره فرهنگ مخالف در هنر، موسیقی و ادبیات به طور فزاینده‌ای در مرکز بحث‌های روشنفکری معاصر قرار می‌گیرد. در این مجموعه عالی، رابرت هالو-کنتور، که به طور گسترده به عنوان برجسته ترین مترجم و مفسر آمریکایی درباره آدورنو شناخته می شود، شانزده مقاله ای را که در بیست سال گذشته درباره این فیلسوف نوشته است، گرد هم آورده است. مقاله آغازین، «منشا هدف است»، تز آدورنو در مورد دیالکتیک روشنگری را برای درک بهتر وضعیت اجتماعی و سیاسی فوری ایالات متحده دنبال می کند. «بازگشت به آدورنو» به بررسی این ایده آدورنو می‌پردازد که قربانی کردن شکل اولیه سلطه انسان است. "Second Salvage" مطالعه ناتمام آدورنو در مورد دگرگونی موسیقی در انتقال رادیویی را بازسازی می کند. و «بازتولید مکانیکی چیست» نقد آدورنو از والتر بنیامین را دوباره مرور می کند. مقالات بیشتر طیف وسیعی از موضوعات را در بر می گیرد: وابستگی آدورنو با والاس استیونز و ناباکوف، رابطه پیچیده او با کی یرکگارد و روانکاوی، و مطالعه انتقادی او در مورد موسیقی عامه پسند. بسیاری از این مقالات تجدید نظر شده اند، با مطالب جدیدی اضافه شده است که بر ارتباط آن تاکید می کند. افکار آدورنو به ایالات متحده امروز. چیزهایی فراتر از شباهت یک مجموعه تحلیلی به موقع و غنی است که برای مطالعه نظریه انتقادی، زیبایی شناسی، فلسفه قاره ای و آدورنو بسیار مهم است.