جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

الاحتجاج، تأليف ابومنصور، احمد بن على بن ابى‌طالب طبرسى، از علماى قرن ششم هجرى است. اين كتاب، به زبان عربى و در موضوع بحث‌ها و مناظرات معصومين(ع) و بزرگان دين با مخالفان، در موضوعات مختلف دينى مى‌باشد. كتاب، در دو جزء تنظيم شده است. جزء اول آن، مشتمل بر بيست و سه احتجاج و نه عنوان مختلف از قبيل«فصل في ذكر طرف...»، «ذكر طرف...»، «جواب مسائل...» و... است و جزء دوم، شامل بيست و شش احتجاج و دو عنوان «خطبة...» و «ذكر طرف...» مى‌باشد.

این کتاب ، کتاب بسیار ارزشمند برای اثبات خلافت امیرالمومنین علیه السلام و جانشینی ایشان برای رسول الله (ص) است که در چند بخش تنظیم شده است: بخش اول درباره روایات مثبته بر امامت و وصی بودن امام علی ع ، بخش دوم ادله قرآنی بر خلافت و جانشینی امام علی (ع)، و بخش سوم ادله عقلیه بر وصی بودن وجانشینی امام علی (ع) است.

این کتاب درباره جانشینی رسول الله (ص) می باشد. کتاب خلافه و جانشینی رسول الله را منحصر در نص و امام علی ع می داند و برای اثبات آن از روایات بسیار زیادی استفاده می کند و رد شبهه می کند از جانشینی امام علی ع از پیامبر اکرم (ص).

الاحتجاج، تأليف ابومنصور، احمد بن على بن ابى‌طالب طبرسى، از علماى قرن ششم هجرى است. اين كتاب، به زبان عربى و در موضوع بحث‌ها و مناظرات معصومين(ع) و بزرگان دين با مخالفان، در موضوعات مختلف دينى مى‌باشد. كتاب، در دو جزء تنظيم شده است. جزء اول آن، مشتمل بر بيست و سه احتجاج و نه عنوان مختلف از قبيل«فصل في ذكر طرف...»، «ذكر طرف...»، «جواب مسائل...» و... است و جزء دوم، شامل بيست و شش احتجاج و دو عنوان «خطبة...» و «ذكر طرف...» مى‌باشد.

این کتاب یک کتاب نقد می باشد بر کتاب تطور الفکر السیاسی الشیعی و در این کتاب نقد فصل اول آن کتاب می باشد که درباره نظریه رهبری شورایی و جریانات و اتفاقات بعد از مرگ خلیفه اول را ذکر می کند که منجر به انتخاب عمر از طریق شورای شش نفره شد.

ابن‌حزم شخصيتى است كه فرقه ظاهريه را در فقه و كلام به اوج رساند. اين فرقه را على بن داود اصفهانى پديد آورده بود، ولى بى‌شك شاخص‌ترين چهره آن ابن‌حزم است و فرقه ظاهريه را بيشتر با نام او مى‌شناسند. او در واقع هم فقيه متبحر و بزرگى بود و هم در زمينه مباحث كلامى صاحب نظر محسوب مى‌شد. هنگامى كه انديشه كلامى ابن‌حزم اندلسى بزرگ‌ترين متفكر فرقه ظاهريه را مورد بررسى قرار مى‌دهيم، در اولين نگاه چنين به ذهن مى‌رسد كه ابن‌حزم به نوعى ميان دو نقيض جمع كرده است. او از سويى يك نص‌گراست كه نوعى زبانشناسى ظاهرگرايانه را ارائه كرده و هيچ‌گونه تأويل عقلانى يا غيرعقلانى از ظاهر متون دينى (قرآن و روايات) را اجازه نمى‌دهد و از سوى ديگر در مخالفت با شكاكيت، اثبات توحيد و نبوت، حمايت از علوم يونان؛ مانند فلسفه، منطق، پزشکى، رياضى و... و ارائه برخى از تأويل‌ها چهرهاى كاملاً استدلالى و عقل‌گرا از خود بروز مى‌دهد. اين مسأله باعث شده كه در طول تاريخ افراد زيادى ابن‌حزم را به تناقض در افكارش متهم كنند. او براى مطرح كردن انديشه‌هاى كلامى خود، طرحى جامع در نظر داشته كه بحث اديان را نيز ضمن اين طرح جامع آورده است. وى بعد از اثبات وحدت و يگانگى خداوند و اثبات ضرورت نبوت، به اديان پرداخته تا با اثبات عدم كفايت هر يك از اديان حقانيت دين اسلام را به اثبات رساند. بدين‌رو هر كجا كه در آثار وى بتوان رد پايى از اين طرح جامع يافت، در مورد اديان نيز مطالبى وجود دارد. اكنون خلاصه مطالبى كه در رسائل ابن‌حزم آمده است، به ترتيب مقالات ارائه مى‌گردد: در اين رساله، ابن‌حزم كوشيده است كه علوم را دسته‌بندى كرده و ترتيب يادگيرى آنها را براى متعلمان مشخص نمايد. ضمن اين بحث، او به مطالعه اديان نيز پرداخته است. تلاش ابن‌حزم در مطالعه اديان بيشتر مصروف گزارش و نقد آنها شده است. در عين حال نكات جالب و ارزشمندى در مطالعات اديان وى وجود دارد كه مطالعه آثارش را در اين زمينه ضرورى مى‌سازد. اينكه ابن‌حزم در بخش توصيف‌هاى خود چه ميزان صائب بوده است و تا چه حد تصويرى كه از ديگر اديان مى‌دهد، دقيق است و بحثى بسيار مفصل مى‌طلبد كه مى‌بايست از طريق كارهاى تطبيقى نوشته‌هاى او با كتاب‌هاى مقدس و نيز تاريخ و فرق ديگر اديان مقايسه جدى شود. اهم مطالب این جلد: چند رساله در رد برخی از افراد و دیدگاه ها، رساله بیان از حقیقت ایمان، شفاعت و...

در این مجلد، حدیث غدیر را از حیث روایت و دلالت، بررسی و صحت و تواتر این حدیث و دلالت آن به امامت امیر مؤمنان(علیه السلام) را اثبات نموده و شبهات پیرامون حدیث غدیر را با موشکافی و شکیبایی، پاسخ گفته و در کنار اینها نکات و فواید ادبی، رجالی، حدیثی، تفسیری، تاریخی و کلامی فراوان و نابی را به خواننده عرضه کرده است.

جلد چهارم: اين جلد، پنج عنوان را دربردارد، از جمله: الف) كلمة حول الرؤية: بررسى اينكه آيا رؤيت خدا ممكن است؟ همچنين مباحثى همچون: اختلاف مسلمانان در امكان و امتناع رؤيت و نقل گفته‌هاى آنها، استدلال عالمان شيعى بر امتناع رؤيت با نگرش عقلانى و استدلال به قرآن، طرح استدلال فخررازى و پاسخ مستدل به وى، نصوص امامان در امتناع رؤيت را دربردارد[۱۰] ب) «فلسفة الميثاق و الولاية»: جواب‌هاى مستند و مبسوط به پرسش‌هايى است كه از مرحوم شرف‌الدين درباره تفسير آيات ولايت كرده‌اند. در ادامه، شيوه شرف‌الدين در تفسير، آنگاه تحليل و بيان فلسفه ميثاق و ولايت آمده است[۱۱] ج) «اجوبة مسائل موسى جارالله»: كتاب در پاسخ به پرسش‌ها (و در واقع شبهات و تهمت‌هاى) موسى جارالله، يكى از علماى سنى نوشته شده است. وى به كشورهاى اسلامى و غيراسلامى، مسافرت‌هايى كرد و از اوضاع و احوال مسلمانان، اطلاعاتى به دست آورد، سپس با طرح پرسش‌هايى از علماى شيعى پاسخ خواست. اثر حاضر بيست پاسخ به وى است[۱۲] د) «الى المجمع العلمي العربي بدمشق»: اين اثر رديه‌اى بر تهمت‌هايى است كه رئيس مجمع علمى عربى، على محمد كردعلى به شيعه نسبت داده است. علامه شرف‌الدين در پى نشر مطالبى تفرقه‌انگيز و اتهاماتى به شيعه در يكى از نشريات وابسته به آن مجمع، ضمن ابراز شگفتى و تأسف از تك‌روى برخى اعضا، بر نقاط وحدت مذاهب اسلامى پافشرده، به پاسخ شبهات مى‌پردازد[۱۳] ه) مسائل فقهية: اين اثر مجموعه بحت‌هايى است كه علامه در مجله «العرفان» منتشر كرده است و به بيان چند فرع فقهى مورد بحث و اختلاف شيعى و سنى پرداخته، با دلايلى روشن، حقانيت و مستدل بودن اين فروع را بنابر مذهب جعفرى ثابت مى‌كند