آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

کلود ژیلیو اسلام‌شناس فرانسوی، در ۶ ژانویه ۱۹۴۰ متولد شد. در سال ۱۹۷۹ مدرک Agrégé (مدرکی که به افراد جهت تدریس در مدارس اعطا می‌شود) زبان عربی را بدست آورد. در ۱۹۸۷ رساله دکتری خود را با عنوان ” جنبه‌های مشترک تصورات اسلامی در تفسیر طبری” ارائه داد. ژیلیو از اساتید برجسته مطالعات عرب و اسلام‌شناسی دانشگاه پرووانس و همچنین نویسنده بسیاری از مقالات درباره تفسیر اسلامی و الهیات مسلمانان است. زمینه اصلی تحقیقاتی او بررسی چگونگی شکل‌گیری قرآن است. “بررسی دیدگاه کلود ژیلیو درباره تعلیم‌‌دهندگان پیامبر اسلام” و “ارزیابی آرای انتقادی ژیلیو نسبت به مشروعیت تفسیر اجتهادی” از جمله آثارژیلیو است که به فارسی ترجمه شده‌اند. کتابشناسی Exegese, Language and Theology in Islam Moisture transfers through the walls: Evaluate the risks of condensation: calculation of moisture and heat transport, associated implementation rules. (Technical Guide) (French Edition) Ancient Arabic texts published in Egypt during the years 1990 to 1992. Islam. Communio, international Catholic review, XVI, 566, 1991. Exegese tongue and th Moisture transfers through the walls: Evaluate the risks of condensation: calculation of moisture and heat transport, associated implementation rules. (Technical Guide) (French Edition) Dicc. del islam Education And Learning In The Early Islamic World

کلود ژیلیو استاد دانشگاه پروونس و ویراستار ارشد دایرة‌المعارف قرآن لیدن است. وی درزمینۀ ‌‌تاریخ تفسیر صاحب تألیفات بسیار است. نوشتار حاضر به ارزیابی آراء کلود ژیلیو در مقاله «آغاز تفسیر قرآن» می‌‌پردازد. در مقالۀ ‌‌مذکور نویسنده مباحث مرتبط با دورۀ ‌‌شکل‌‌گیری تفسیر قرآن و مرحلۀ ‌‌علمی‌شدن آن را واکاوی کرده است. از نظر او، تاریخ و ادبیات موجب وثاقت و اعتبار علمی دانش تفسیر شده است. وی در این راستا به موضوعاتی مانند آغاز تفسیر از دیدگاه مسلمانان و خاورشناسان، ممنوعیت تفسیر و جایگاه ابن‌عباس و مفسران صدر اسلام از دیدگاه خاورشناسان می‌‌پردازد. در این پژوهش سعی شده است تا با روش توصیفی ـ تحلیلی به ارزیابی محتوایی، روشی و منبعی مقالۀ ‌‌مذکور پرداخته شود. این پژوهش نشان می‌‌دهد که نویسنده بر اثر دخالت‌دادن پیش‌فرض‌‌ها، اشکالات روشی و منبع‌‌بسندگی به آثار دیگر خاورشناسان، دچار خطاهای راهبردی شده است