آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این دنباله مکس وبر و توماس مان نوشته هاروی گلدمن است که به خوبی مورد استقبال قرار گرفته است، به کاوش غنی او در نقدهای سیاسی و فرهنگی تجسم یافته در نوشته های بالغ تر این دو نویسنده ادامه می دهد. گلدمن با ترکیب اندیشه اجتماعی و سیاسی، تاریخ روشنفکری و تفسیر ادبی، به ویژه «علم به عنوان یک حرفه» و «سیاست به عنوان یک حرفه» وبر و «کوه جادویی» و «دکتر فاستوس» مان را بررسی می‌کند. گلدمن به روش‌هایی می‌پردازد که وبر و مان از طریق «عمل‌هایی» برای ایجاد قدرت، تسلط و قدرت به دنبال پادزهری برای ضعف شخصی و فرهنگی می‌گشتند و عمدتاً از سنت‌های زاهدانه استفاده می‌کردند، در زمانی که حیات سایر سنت‌های آلمانی در حال از بین رفتن بود. قدرت و تسلط هر دو به وبر و مان مربوط می‌شد، به‌ویژه که آن‌ها تلاش می‌کردند مشکلات سیاسی و فرهنگی را در آلمان حل کنند. اگرچه راه‌حل‌های آنها برای مشکلاتی که با آن‌ها مواجه بودند ناکافی به نظر می‌رسد، اما اهمیت پیوند افکار اجتماعی و سیاسی با تصورات خود و اعمال دنیوی فعال را نشان می‌دهد. کتاب گولدمن بسیار روشن و درخشان برای هر کسی که به نظریه سیاسی، اندیشه اجتماعی و تاریخ فکری آلمان علاقه مند است، ضروری است.

فلسطین باستان و چین باستان دو منطقه‌ای بودند که در آنها دو دین به لحاظ تاریخی مؤثر، ظهور یافتند: در یکی آیین یهودیت و در دیگری آیین کنفوسیوس. در این دو آیین، دو تصویر از خدا و دو الگوی رابطة انسان با خدا وجود دارد که به عنوان یکی از عوامل مؤثر بر مسیرهای متفاوت تاریخی دو تمدن فلسطین باستان و چین عمل کردند: در چین تصور از خداوند به صورت «روح آسمان» و در یهودیت باستان به صورت «پدر آسمان» ظهور یافت. ماکس وبر که مطالعات تطبیقی گسترده‌ای درباره ادیان جهانی داشته، هر چند از «استقلال نسبی» ایده‌های مذهبی سخن می‌گوید اما شکل‌گیری این دو تصویر از خدا را بی‌تأثیر از ساختارهای اقتصادی و سیاسی این دو تمدن نمی‌داند. در این نوشتار قصد داریم تحلیل وی از زمینه‌های سیاسی و تاریخی این دو تمدن و نقش این عوامل در شکل‌گیری دو تصویر از خداوند و شکل‌گیری دو نوع پیامبری در این دو تمدن را ارائه نماییم. در این میان، نقش پیامبران بنی‌اسرائیل و آموزه‌های آنها در ایجاد تصویری شخصی از خداوند به عنوان «پدر آسمان» و نقش ادیبان و آیین کنفوسیوس در چین در ایجاد تصویری غیرشخصی از خداوند به عنوان «روح آسمان» را در کانون توجه قرار می‌دهیم.

مفاهیم زیادی در علوم اجتماعی وضع شده‎ و برای توضیح آنها آثار زیادی نیز نوشته شده است، اما به‌راستی مفاهیم علوم اجتماعی براساس چه قاعده و روشی ساخته می‎شوند؟ در پاسخ به این پرسش،‎ کلاسیک‎ها و معاصران جامعه‎شناسی و نظریه اجتماعی در قالب سه رهیافت اثباتی، ضداثباتی و پسااثباتی بحث و تعمق کرده‎اند. این مقاله می‎خواهد قواعد و منطق شکل‎گیری و ساخت مفاهیم علوم اجتماعی را در رهیافت پسااثباتی ماکس وبر مورد بررسی قرار دهد. مقاله حاضر با شناسایی قواعد هشت‎گانه روش ساخت تیپ‎های آرمانی، نخست استدلال می‎کند که تیپ آرمانی براساس مفهوم «عقلانیت» ساخته می‎شود. تیپ‎ آرمانی مبتنی بر «آموزه تکوین» و از ترکیب امور منحصربه‌فرد تاریخی و امور تکرارشونده اجتماعی برساخت می‎شود. تیپ آرمانی به مدد نیروی خیال تحت‌تأثیر ایده‎های ارزش‌گذار و در هدایت طرح‎های نظری ساخته می‎شود. در این روند تیپ آرمانی از پالایش و بازسازی مفاهیم روزمره کنشگران اجتماعی به‌دست می‎آید

ماکس وبر در حوزۀ جامعه‌شناسی دین، به مطالعۀ جامع و مفصّل ادیان سراسر جهان اقدام و پیوندهای میان ادیان گوناگون و گروه‌های خاص اجتماعی و تأثیر انواع دیدگاه‌های دینی بر سایر جنبه‌های اجتماعی نظیر رفتار اقتصادی را بررسی کرده است. یکی از جنبه‌های مثبت و بی‌نظیر جامعه‌شناسی دین وبر، نوع‌شناسی دینی وی و برساخت انواع مثالی نگرش‌های دینی سه‌گانۀ زهد در دنیا، زهد فارغ از دنیا و عرفان دنیاگریز است. مسئلۀ پژوهش حاضر از این امر نشئت گرفته که وبر، صوفیه را در نوع مثالی عرفان دنیاگریز جای داده است و حال آنکه به نظر می‌رسد که این دیدگاه با واقعیات تاریخی تصوف و بزرگان صوفیۀ ایران همخوانی نداشته باشد. بنابراین با استفاده از روش اسنادی و بررسی متون و منابع تاریخی مرتبط، به بررسی حیات دنیوی برخی بزرگان طریقت نعمت‌اللهی در ایران اقدام شد. یافته‌ها نشان می‌دهند که برخلاف دیدگاه وبر، این مرشدان صوفی، هم به کار اشتغال داشته‌ و هم در امور اجتماعی و انجام اعمال خیر و عام‌المنفعه کوشا بوده‌اند و نیز به تحصیل و تدریس علوم زمانۀ خود اهتمام داشته‌اند. بر همین اساس، انواع مثالی سه‌گانۀ وبر در نوع‌شناسی دینی وی، با نوع مثالی چهارمی موسوم به عرفان جامع‌، که مصداقش صوفیه هستند، تکمیل شدند.

ترجمه ماشینی: این جلد به بررسی تفکر ماکس وبر قبل از جنگ جهانی اول درباره بوروکراسی می پردازد. این نشان می دهد که چشم انداز وبر مولفه های مشترکی با بوروکراسی نظامی بسیار کارآمد ستاد کل پروس که توسط کلاوزویتز و هلموت فون مولتکه توسعه یافته است، دارد. وبر معتقد نبود که دیگر نهادهای مهم آلمان، خدمات ملکی، صنعت یا ارتش می توانند عملکردی در سطح جهانی ارائه دهند، زیرا او معتقد بود که آنها منافع محدود و خودخواهانه را دنبال می کنند. با این حال، پس از مرگ وبر در سال 1920، مدلی که همسرش ماریان منتشر کرد، حاوی هیچ یک از مطالب نظامی که وبر در فصل‌های اولیه اقتصاد و جامعه درباره آن نوشته بود، نبود. گلین کاکرین نتیجه می گیرد که پس از مذاکرات صلح ورسای (که وبر در آن شرکت داشت) در سال 1919 ستاد کل پروس را غیرقانونی اعلام کرد، مدل وبر بعید بود که شامل مواد نظامی شود.