آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

«فلسفۀ کامو» مروری فلسفی است بر آثار آلبر کامو. کتابی که با زبانی ساده از سویی به واکاوی و بررسی آثاری چون «بیگانه»، «کالیگولا» و «افسانهٔ سیزیف» می‌پردازد و از سویی دیگر ریشه‌های اندیشۀ فلسفی او و شکل‌گیری و تحول کاموی اخلاق‌پرداز را تحلیل می‌کند و این‌گونه شوق خواندن، فکر کردن، و آموختن را در خواننده برمی‌انگیزد.‌

«آلبرکامو»، فیلسوف و نویسندۀ قرن بیستم است. او در اواسط دهۀ 1930، خبرنگار روزنامه جمهوری «الجزایر» شد و چند مقاله و نمایش‌نامه و رمان نوشت. رمان برجستۀ او به نام «بیگانه» در سال 1942 و مجموعۀ مقالاتش تحت عنوان «افسانۀ سیزیف» در سال 1943 به چاپ رسید. او مخالف سرسخت نازی‌ها بود و در سال 1957 جایزۀ نوبل ادبیات را دریافت کرد. بیگانه، کالیگولا و افسانۀ سیزیف، از آثار برجسته او در باب پوچی هستند. تفکر فلسفی او، ریشه‌ای عمیق در مسائل دینی دارد. پاسکال، فلوطین، با سیلید، والنتینوس و آگوستین، ریشه‌های مذهبی تفکر فلسفی او را به وجود آوردند. او کمونیستی بود که نه به خداوند اعتقاد داشت و نه اخلاقیات خاص مسیحی را می‌پذیرفت، اما به گفته خود، تفکر مسیحی داشت. کامو، در آثاری مانند، نامه‌هایی به یک دوست آلمانی، طاعون، عصیانگر، و سقوط، به فردی اخلاق‌گرا تبدیل شد. وی در سال 1960، در سانحه‌ای کشته شد. کتاب حاضر به معرفی آلبرکامو و آثارش اختصاص دارد؛ ضمن آن که نگارنده ریشه‌های مذهبی تفکر فلسفی او و برخی آثارش مانند بیگانه، سیزیف، سقوط، و طاعون را بررسی کرده است.

کتاب‌های بسیار زیادی درباره زندگی و افکار کامو منتشر شده است. کتاب «زندگی‌ای که ارزش زیستن دارد، آلبر کامو و تمنای معنا» کتاب نسبتا جدیدی است و نقل‌قول‌های زیادی از کتاب‌های دیگری که دربارۀ کامو نوشته شده، در آن آمده است. نویسندۀ این کتاب رابرت زارتسکی کوشیده بین اتفاقات و مسائل امروزی جهان، به عنوان مثال بهار عربی، و دیدگاه کامو پیوند برقرار کند. این موضوع نشان می‌دهد افکار و دیدگاه‌های کامو، برخلاف بسیاری از روشنفکران، کهنه و قدیمی نشده است و همچنان دغدغه‌هایش روز به روز بیشتر با مسائل جهان ربط پیدا می‌کند. زارتسکی معتقد است اندیشه و تفکرات کامو بر سه موضوع استوار است و این سه موضوع در بسیاری از کارهای آلبر کامو وجود دارد و عبارتند از عصیان، میانه‌روی و ابسورد. نویسنده در این کتاب، دو موضوع تازه‌ هم در کارها و نظریات کامو پیدا کرده است: سکوت و پایبندی. او می‌نویسد این دو موضوع را کمتر کسی در کارهای کامو دیده است و بنابراین هم و غم خودش را در این کتاب بر روی این دو موضوع گذاشته است. نویسنده موضوع سکوت را به حضور مادر در کارهای کامو ربط می‌دهد و موضوع پایبندی را در پرتو رابطۀ کامو با پدرش می‌بیند. نویسندۀ این کتاب، نمودهای سکوت در آثار کامو را حضور ساکت و خاموش مادر می‌داند. تنها آرزوی کامو این بود که کاش مادرش می‌توانست نوشته‌های او را بخواند. موضوع پایبندی را هم به تاثیر پدر در زندگی کامو ربط می‌دهد و می‌نویسد؛ کامو هیچ‌گاه فرصت شناخت پدرش را پیدا نکرد اما در تمام عمرش به تنها آموزه‌اش یعنی پایبندی به انسان و ذات انسانی وفادار ماند. یکی از موضوعات مطرح شده در کتاب. ابسورد است که در فارسی به پوچی ترجمه شده است. این واژه در کارهای کامو بسامد زیادی دارد. از این رو، مترجم کتاب واژه «ابسورد» را در بسیاری از فرازهای کتاب به کار برده است، نه واژۀ پوچی را. استدلال او این است که پوچی به نهیلیسم نزدیک است تا ابسورد و از نظر کامو ابسورد و نهیلیسم با هم تفاوت دارند، همان‌طور که بین عصیان و انقلاب هم تفاوت قائل است. کتاب «زندگی‌ای که ارزش زیستن دارد، آلبر کامو و تمنای معنا» به جز سخن آغازین و سخن پایانی، پنج فصل دارد که عناوین این فصل‌ها عبارتند از: ابسورد، سکوت، میانه‌روی، پایبندی، عصیان. بررسی مفهوم ابسورد در کارهای کامو، تبیین مفهوم عصیان، نقش سکوت در آثار و اندیشه‌های کامو و واکاوی سه اثر مشهور کامو یعنی بیگانه، طاعون و افسانه سیزیف، برخی از بحث‌های خواندنی این کتاب هستند. زارتسکی با زبانی روان، مفاهیم پیچیدۀ فلسفی را شرح می‌دهد تا خواننده درک عمیق‌تری از دیدگاه و اندیشه‌های کامو پیدا کند. این کتاب برای علاقمندان به ادبیات و فلسفه و اندیشه‌های کامو خواندنی و جذاب است و نکات و موضوعات تازه‌ای را در ارتباط با افکار و اندیشه‌های کامو مطرح می‌کند.

«فلسفۀ کامو» مروری فلسفی است بر آثار آلبر کامو. کتابی که با زبانی ساده از سویی به واکاوی و بررسی آثاری چون «بیگانه»، «کالیگولا» و «افسانهٔ سیزیف» می‌پردازد و از سویی دیگر ریشه‌های اندیشۀ فلسفی او و شکل‌گیری و تحول کاموی اخلاق‌پرداز را تحلیل می‌کند و این‌گونه شوق خواندن، فکر کردن، و آموختن را در خواننده برمی‌انگیزد.‌

کتاب‌های بسیار زیادی درباره زندگی و افکار کامو منتشر شده است. کتاب «زندگی‌ای که ارزش زیستن دارد، آلبر کامو و تمنای معنا» کتاب نسبتا جدیدی است و نقل‌قول‌های زیادی از کتاب‌های دیگری که دربارۀ کامو نوشته شده، در آن آمده است. نویسندۀ این کتاب رابرت زارتسکی کوشیده بین اتفاقات و مسائل امروزی جهان، به عنوان مثال بهار عربی، و دیدگاه کامو پیوند برقرار کند. این موضوع نشان می‌دهد افکار و دیدگاه‌های کامو، برخلاف بسیاری از روشنفکران، کهنه و قدیمی نشده است و همچنان دغدغه‌هایش روز به روز بیشتر با مسائل جهان ربط پیدا می‌کند. زارتسکی معتقد است اندیشه و تفکرات کامو بر سه موضوع استوار است و این سه موضوع در بسیاری از کارهای آلبر کامو وجود دارد و عبارتند از عصیان، میانه‌روی و ابسورد. نویسنده در این کتاب، دو موضوع تازه‌ هم در کارها و نظریات کامو پیدا کرده است: سکوت و پایبندی. او می‌نویسد این دو موضوع را کمتر کسی در کارهای کامو دیده است و بنابراین هم و غم خودش را در این کتاب بر روی این دو موضوع گذاشته است. نویسنده موضوع سکوت را به حضور مادر در کارهای کامو ربط می‌دهد و موضوع پایبندی را در پرتو رابطۀ کامو با پدرش می‌بیند. نویسندۀ این کتاب، نمودهای سکوت در آثار کامو را حضور ساکت و خاموش مادر می‌داند. تنها آرزوی کامو این بود که کاش مادرش می‌توانست نوشته‌های او را بخواند. موضوع پایبندی را هم به تاثیر پدر در زندگی کامو ربط می‌دهد و می‌نویسد؛ کامو هیچ‌گاه فرصت شناخت پدرش را پیدا نکرد اما در تمام عمرش به تنها آموزه‌اش یعنی پایبندی به انسان و ذات انسانی وفادار ماند. یکی از موضوعات مطرح شده در کتاب. ابسورد است که در فارسی به پوچی ترجمه شده است. این واژه در کارهای کامو بسامد زیادی دارد. از این رو، مترجم کتاب واژه «ابسورد» را در بسیاری از فرازهای کتاب به کار برده است، نه واژۀ پوچی را. استدلال او این است که پوچی به نهیلیسم نزدیک است تا ابسورد و از نظر کامو ابسورد و نهیلیسم با هم تفاوت دارند، همان‌طور که بین عصیان و انقلاب هم تفاوت قائل است. کتاب «زندگی‌ای که ارزش زیستن دارد، آلبر کامو و تمنای معنا» به جز سخن آغازین و سخن پایانی، پنج فصل دارد که عناوین این فصل‌ها عبارتند از: ابسورد، سکوت، میانه‌روی، پایبندی، عصیان. بررسی مفهوم ابسورد در کارهای کامو، تبیین مفهوم عصیان، نقش سکوت در آثار و اندیشه‌های کامو و واکاوی سه اثر مشهور کامو یعنی بیگانه، طاعون و افسانه سیزیف، برخی از بحث‌های خواندنی این کتاب هستند. زارتسکی با زبانی روان، مفاهیم پیچیدۀ فلسفی را شرح می‌دهد تا خواننده درک عمیق‌تری از دیدگاه و اندیشه‌های کامو پیدا کند. این کتاب برای علاقمندان به ادبیات و فلسفه و اندیشه‌های کامو خواندنی و جذاب است و نکات و موضوعات تازه‌ای را در ارتباط با افکار و اندیشه‌های کامو مطرح می‌کند.

ترجمه ماشینی : La Peste (به انگلیسی طاعون)، که در ابتدا در سال 1947 توسط نویسنده برنده جایزه نوبل آلبر کامو منتشر شد، روند پیشرفت طاعون مرگبار بوبونیک را در حالی که در شهر قرنطینه شده الجزایر اوران گسترش می یابد، شرح می دهد. در حالی که بیشتر بحث‌های مربوط به مثال‌های داستانی در زیبایی‌شناسی یا تاریخی یا فرضی است، کامو نمونه‌ای از «داستان آفت» ارائه می‌کند. کامو داستان های تخیلی را برای انتقال حقایق انتخاب کرد - در مورد طاعون در گذشته، مبارزه خود با سل در سن هفده سالگی، زندگی در قرنطینه دور از خانه برای چندین سال، و جدایی اجباری از همسرش که در الجزیره در خارج از کشور نازی بود. فرانسه را اشغال کرد. تجارب زیسته خود او زیربنای گزارشی تخیلی از واقعیت های مشترک انسانی است که می توانیم با آن شناسایی کنیم: آسیب پذیری در برابر بیماری، انزوا، ترس و در نهایت انسان دوستانه. طاعون به ما می آموزد که نه طمع داشته باشیم و نه انتظار چیزی را داشته باشیم که به طور معمول آن را بدیهی می دانیم. این مجموعه مقالات اصلی درباره مضامین فلسفی در طاعون در طول و پس از کووید-19 از اهمیت ویژه ای برخوردار است، اما همچنین بازتاب هایی را ارائه می دهد که برای علاقه مندان به این اثر ادبی کلاسیک ارزش ماندگاری خواهد داشت. این رمان به بررسی مسائلی با اهمیت پایدار می پردازد. آیا ما به طور جمعی با آستانه رفتار اخلاقی که توسط کامو مطرح شده بود روبرو می شویم که می نویسد: «آنچه در مورد همه بدی های جهان صادق است در مورد طاعون نیز صادق است. این به مردان کمک می کند تا از خودشان بالاتر بروند»؟ یا پوچ، دلسوز را تضعیف می کند؟ آیا «قهرمانان» وظیفه‌آمیز با طاعون با «نجابت مشترک» مبارزه می‌کنند، یا طبیعت انسانی خود را در برابر عادی‌سازی رنج و مرگ غیرقابل کنترل تسلیم می‌کند؟ راه‌های بی‌شماری برای نزدیک شدن به رمان وجود دارد و این جلد خوانندگان را تشویق می‌کند تا در مورد معضلات انسانی در اوران داستانی که از بیماری همه‌گیر کنونی ما مطلع شده است، فکر کنند.

ترجمه ماشینی : این اولین کتابی است که مقایسه منظمی از فلسفه های آلبر کامو و فرانتس فانون ارائه می دهد. این نشان می‌دهد که چگونه دیدگاه‌های اخلاقی، سیاسی و روان‌شناختی این دو متفکر تأثیرگذار می‌توانند درک ما را در مورد چگونگی برقراری عدالت در مواجهه با عدم توازن عمیق قدرت بیشتر کنند. نویسنده در تحلیل خود از فلسفه های کامو و فانون، جنگ خونین استقلال الجزایر را پیش زمینه می کند. اگرچه هیچکدام از اشغال الجزایر توسط استعمار فرانسه حمایت نکردند، اما دیدگاه‌های کاملاً متفاوتی در مورد درگیری داشتند. فانون از رهایی از طریق خشونت حمایت می کند، که نویسنده استدلال می کند که به طور غیرانتقادی رمانتیک شده است. از سوی دیگر، کامو از اخلاقیات اعتدال حمایت می کرد که از خشونت بی رویه اجتناب می کرد. نویسنده استدلال می کند که کامو ناعادلانه متهم شده است که مدافع استعمار است. در نهایت، نویسنده تأیید مشترک ارزش‌های اومانیستی را که هم افکار کامو و هم فانون را هدایت می‌کنند، به تصویر می‌کشد. کامو و فانون در مورد مسئله الجزایر برای محققان و دانشجویان پیشرفته علاقه مند به فلسفه قاره ای قرن بیستم، پسااستعمار، اگزیستانسیالیسم و فلسفه آفریقا جذاب خواهند بود.