آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : اعلان پادشاهی خدا در هر عصری اصلاح شده و بر اساس آن با توجه به زمان و مکان تفسیر شده است. به طور سنتی در کاتولیک رومی، پادشاهی خدا با کلیسا شناخته می شد. این دیدگاه باعث ایجاد نگرش پیروزمندانه در کلیسای کاتولیک روم شد. شورای دوم واتیکان نگرش جدیدی از گشودگی نسبت به دنیای مدرن به ارمغان آورد و با آن این شورا درها را به روی الهیدانان آزادیبخش کاتولیک رومی باز کرد تا به دنبال راه های جدیدی برای یافتن راه حل های عادلانه برای مشکلات آمریکای لاتین باشند. هدف این تحقیق بررسی درک گوستاوو گوتیرز از پادشاهی خدا در پرتو تعالیم واتیکان دوم است که سه وظیفه را بر عهده دارد. برای دستیابی به این هدف، مطالعه ابتدا، درک او از پادشاهی را توصیف می کند. دوم، آن را تجزیه و تحلیل می کند. ثالثاً، درک او را در زمینه موقعیت کاتولیک رومی که در اسناد شورای دوم واتیکان ذکر شده است ارزیابی می کند. پس از مروری کلی بر رشد تاریخی و الهیاتی اندیشه در مورد پادشاهی خدا در کاتولیک رومی، پایان نامه بر تحولات پس از واتیکان دوم در کاتولیک رومی آمریکای لاتین تمرکز دارد. همچنین به بررسی گوستاوو گوتیرز به عنوان الهی دان--زندگی، روش شناسی و هرمنوتیک او- می پردازد. سپس این مطالعه دیدگاه گوتیرز در مورد ملکوت خدا و روندهای خاصی را که ممکن است بر او تأثیر گذاشته باشد، هم از نظر محتوا و هم از نظر روش، توصیف و تحلیل می کند. به نحوه عملکرد او در مورد ملکوت خدا در الهیات او توجه شده است. همچنین شامل مفهوم پادشاهی خدا همانطور که در اسناد شورای دوم واتیکان به تصویر کشیده شده است. گوتیرز معنای رهایی را به مفهوم پادشاهی خدا اضافه می کند. با این حال، این مفهوم بیشتر تأثیر خود را بر الهیات کاتولیک رومی مدرن از دست می دهد، عمدتاً به دلیل تأکید اجتماعی-سیاسی آن. اگرچه علوم اجتماعی می‌تواند ابزار مفیدی برای درک شرایط اجتماعی در آمریکای لاتین باشد، اما هرگز نمی‌تواند پایه و اساس ایمان و عمل مسیحی باشد که گوتیرز پیشنهاد کرده است. علاوه بر این، گوتیرز نمی‌پذیرد که ریشه مشکلات آمریکای لاتین را باید در خود انسان جستجو کرد. زن و مرد از همان بدو تولد، صرف نظر از شرایط اجتماعی-سیاسی شان، استعداد ذاتی برای شر دارند. پس انسان تعجب می کند که آیا انسان ها در شرایط گناه آلود خود می توانند جامعه ای کم گناه بسازند؟

این متن، متنی دوران‌ساز و مرام‌نامه جنبشی است که بعدتر با عنوان الهیات رهایی‌بخش یاد خواهد شد. این کتاب ناگهان در اوایل دهه هفتاد پدیدار شد و به سرعت به مثابه رهیافتی پیشرو و پیامبر گونه به الهیات تصدیق شد ، رهیافتی که برای فقرا راهی را قرار داد و افراد استثمار شده، از خود بیگانه و به لحاظ اقتصادی بیچاره را در مرکز طرحی قرار داد که افراد سرکوب شده و ناتوان و کور و لنگ را بر آنان که حافظ وضع موجود بودند یا ساختارهای قدرت را برای اهداف خود مورد سوء استفاده قرار می‌دادند، تقدم بخشید. این کتاب رادیکال و همدردی‌آمیز، به سبب جرأت کردن برای آمیختن سیاست و دین بدین آشکاری، مورد انتقاد واقع شد اما توسط آنانی که که توانا بودند که طرح آن را ببینند چیزی جز مژده خوش برای فقرا و باز خرید خدای مردم از اسارت نبود.

الهیات رهایی بخش، یک جنبش سیاسی و الهیاتی در جهان مسیحیت است که کانون عمده ظهور آن، امریکای لاتین بوده است. این جنبش الهیاتی، برای مبارزه با فقر، تبعیض و بی عدالتی پدید آمده و می کوشد با ارائه تفسیری از ایمان مسیحیِ انقلابی و ظلم ستیزانه، به حمایت از مستمندان برخاسته و به رنج آنها پایان دهد. این الهیات، از تفسیرهای مارکسیستی برای تفسیر واقعیت های اجتماعی بهره می گیرد. ولی از جهت هستی شناختی به اصول مسیحیت وفادار است. این نظام الهیاتی، با معناگذاری جدید عقاید مسیحی، تفسیری انقلابی و نو از مسیحیت عرضه می کند و فقرا را مجرای فیض خداوند می داند که مسیح به خاطر آنها قیام کرد تا آنها را آزاد کند. مفاهیمی همچون ترجیح فقرا، تأکید بر عمل انقلابی و اجتماعی، انتقاد از فقر و بی عدالتی، گناه ساختاری و نگاهی انقلابی به شخصیت مسیح و تعریف نقش رهایی بخشی برای کلیسا از محورهای اصلی این نظام الهیاتی است.