آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

سبک شناسی روشی نقدی است که به بررسی سطح زبانی وفکری متن ادبی می‌پردازد، تا بتواند مهم ترین عناصر تشکیل دهنده‌ی آن را کشف کند، به همین دلیل متن ادبی را اساس کار خویش قرار می‌دهد و به بررسی آن همت می‌گمارد. پژوهش پيش‌‌‌‌ روی با روش توصیفی_تحلیلی به بررسی سبک شناسانه چهار سروده شاعر مصری"أمل دنقل"(1940-1983م) همچون«لا تصالح، من مذکرات المتنبي في مصر» «سرحان لا یتسلم مفاتیح القدس» «مقابلة خاصة مع ابن نوح» پرداخته و به این نتیجه رسیده است کهاین شاعر افزون بر اینکه در حوزه مفهومِ شعری حرفی برای گفتن دارد، در حوزه زبان و بیان شعری نیز توجه منتقدان ادبی را به خود جلب کرده است. وی می‌کوشد تا از فرایند خودکاری زبانِ شعری بپرهیزد و به تکرار مکرر زبان پیشینیان نپردازد تا از این رهگذر به هنری‌تر شدن سخن و تأثیرگذاری بیشتر آن بر خواننده کمک کند و شعری به او ارائه دهد که برجستگی زبانی و تاثیرگذاری مشخصه اصلی آن است. دیگر اینکه شاعر با کاربست تکنیک‌های متعدد در راستای تاکید بر موضوع عدم صلح وسازش با اسرائیل، تمام تلاش خویش را به کار بسته است.همچنین از بررسی سروده‌های شاعر که سرشار از دلالت‌ها‌ و معاني گوناگون است چنين استنباط مي‌شود که شاعر در وراي معانی به کار رفته در تلاش است تا تمام انسان‌هاييکه زير يوغ ستمگران مورد ظلم واقع مي‌شوند را به شورش و انقلاب و پايداري فرا ‌خواند. دیگر اینکه محور و اندیشه اصلی سروده هایش تاکید بر حفظ وحدت عربی و عدم تفرقه و چند دستگی است و برای به ترسیم کشیدن اوج زبونی و خواری هموطنانش، شخصيت های نمادین و انقلابی و از جان گذشته را به تصویر می کشد. افزون اینکه با کاربست تکنيک‌هاي متعدد، به ترسيم دغدغه‌هاي سياسي و اجتماعي خود و ملت کشورش مي‌پردازد.