آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

در تمامی ادوار و هم چنین در همه سیستم های حقوقی شهادت شهود به عنوان یکی از ادله اثبات دعوا همواره مورد استفاده طرفین دعوا بوده است.لیکن حدود استفاده و درجه اعتبار آن از کشوری به کشور دیگرمتفاوت است. در قوانین جمهوری اسلامی ایران به تأسی از فقه امامیه مانند سایر نظام های حقوقی شهادت شهود به عنوان یکی از مهم ترین دلایل اثبات دعوا در کنار سایر دلایل پذیرفته شده است. اما در میزان اعتبار و حجیت شهادت زنان نسبت به مردان تفاوت هایی وجود دارد. شهادت در صورتی معتبر ودر اثبات دعاوی مؤثر است که شرایط لازم در شاهد و نوع ادای شهادت موجود باشد.این شرایط در فقه تحت عنوان شروط عامه و شروط خاصه شاهد بدان پرداخته شده است.شروطی همچون بلوغ،عقل،ایمان،طهارت مولد، عدالت وعدم تهمت در شروط عامه مورد بررسی قرار می گیرند و در شروط خاصه نیز مباحثی چون مرد بودن شاهد ودر برخی موارد شمار شاهدان مطرح است. با توجه به اینکه در برخی موارد ،شهادت زنان اصلا پذیرفته نشده است و در موارد پذیرفته شده نیزاز ارزش مساوی با شهادت مردان برخوردار نیست، که این موضوع شائبه تبعیض در برخی احکام اسلامی را میان زنان ومردان ایجاد نموده است .بنابراین با توجه به شبهات مطرح شده در موضوع شهادت زنان در این نوشتار در پی آن هستیم که با بررسی ادله شهادت زنان در کتاب و سنت و اقوال فقها ببینیم آیا چنین حکم مطلقی از طرف شارع وضع شده است ؟و دیگر آن که در مواردی که به وسیله همان ادله ثابت گردید که در برخی موارد اصلا شهادت زنان مورد پذیرش نیست ،چه توجیهی برای این حکم باید نمود. از سوی دیگر با مقایسه احکام شهادت زنان در دو کشور اسلامی ایران و مصر با دین مشترک و مذهب متفاوت به بررسی اشتراکات و افتراقات این موضوع در حقوق موضوعه دو کشور بپردازیم.