آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

‫اين اثر، ترجمه بخشي ديگر از کتاب نقش ائمّه (ع) در اِحياي دين تأليف علاّمه سيدمرتضي عسکري است، که نويسنده در آن به تحليل ايجاد انحراف در دين اسلام پس از رحلت پيامبر اسلام، جريان انحراف خلافت و به تَبَع آن، در حاشيه رفتن مسأله امامت و ولايت اهل بيت (ع) و خسارت‌هاي وارد شده از اين جهت به اسلام، همّت گمارده و با برجسته ساختن و نقش خلفا در وقوع انحراف هاي عقيدتي پس از وفات رسول خدا به وارسي ايجاد خلأ در احکام اسلام و آموزه‌هاي مختلف ديني به ويژه عقايد اسلامي توسّط آنان مي‌پردازد. وي آن گاه با اشاره به نقش اهل بيت و مکتب فکري آنان در تحت الشّعاع قرار دادن مکتب فکري خلفا، تلاش اميرالمؤمنين علي (ع) و شايستگي‌هاي آن حضرت در اداره دين اسلام را تبيين مي‌کند. نگارنده به همين منظور به بحث درباره جعل حديث در عصر خلفا و امويان براي تحت الشّعاع قرار دادن فضايل اهل بيت (ع) اشاره کرده، به معرّفي شخصيت ابوهريره و جعل روايات فراوان در زمينه مسايل مختلف اسلام و وارونه جلوه دادن حقايق دين مي‌پردازد. نويسنده کتاب مذکور به نمونه‌هايي از احاديث جعلي در زمينه‌هاي فقه اسلامي و عقايد اسلامي اشاره کرده و آن ها را از لِحاظ سند و دلالت نقد مي‌کند. وي در قسمت ديگري به بررسي شخصيت کعب الاحبار يهودي(يکي از مفسران قرآن در عصر خلفا) و افکار او مي‌پردازد. نويسنده در ادامه به جريان جعل احاديث در زمان صحابه و تابعين نيز پرداخته و آثار تخريبي وضع حديث به ويژه افسانه عبدالله بن سبأ که او را به دروغ پديد آورنده فرقه شيعه و بنيان گذار مذهب تشيع معرّفي کرده‌اند، بررسي مي‌کند. در ساير بخش‌هاي کتاب، وقوع تحريف در لايه‌هاي مختلف آموزه‌هاي اسلامي که ريشه در مکتب خلفا داشته، حوادث تاريخي که منجر به وقوع انواع تحريف‌ها در مکتب اهل بيت و مکتب سنّت واقعي رسول خدا شده، تقابل مکتب اهل بيت با مکتب خلفا، نقش ائمّه در پيشگيري از وقوع انحراف هاي گسترده و تحريف آموزه‌هاي نبوي تشريح مي‌شود.

عبدالله بن سبأ و أساطير أخرى، تأليف علامه سيد مرتضى عسكرى، از جمله آثارى است كه نويسنده، به زبان عربى در نقد و رد اتهامات وارده بر مذهب تشيع به رشته تحرير درآورده است. كتاب، اثر عميقى در كشورهاى پيرو تسنّن، به‌جاى گذارده و مورد توجه دانشمندان و اساتيد دانشگاه‌هاى مصر، به‌خصوص دانشگاه الازهر قرار گرفته است. كتاب در دو جزء تدوين شده است. در جزء اول، ابتدا در بخشى با عنوان مقدمات، دو نامه و جوابيه‌اى از نويسنده و پس از آن، مطالب در دو عنوان كلى ارائه شده است. مطالب جزء دوم نيز پس از ذكر دو نامه، در ضمن دو قسم مشتمل بر عناوين متعدد ارائه شده است. در انتها نيز خلاصه مطالب آمده است. برخی مخالفان تشیع، این مذهب را ساخته شخصی به نام عبدالله بن سبأ می‌دانند، این کتاب تلاش کرده است این ادعا را باطل کند. مولف با استناد به منابع متقدم تاریخی (قبل از ۵۰۰ق.)، روایات سیف را با دیگر روایات مقایسه کرده و آ‌ن‌ها را جعلی دانسته است. نویسنده ابتدا کتاب را «احادیث سیف» نامگذاری کرده بود ولی به پیشنهاد شیخ راضی آل یاسین (مولف کتاب «صلح الحسن») نام آن را به عبدالله بن سبا تغییر داد. ترجمه فارسی این کتاب با نام عبدلله بن سبا و دیگر افسانه‌های تاریخی به چاپ رسیده است.

عبدالله بن سبأ و أساطير أخرى، تأليف علامه سيد مرتضى عسكرى، از جمله آثارى است كه نويسنده، به زبان عربى در نقد و رد اتهامات وارده بر مذهب تشيع به رشته تحرير درآورده است. كتاب، اثر عميقى در كشورهاى پيرو تسنّن، به‌جاى گذارده و مورد توجه دانشمندان و اساتيد دانشگاه‌هاى مصر، به‌خصوص دانشگاه الازهر قرار گرفته است. كتاب در دو جزء تدوين شده است. در جزء اول، ابتدا در بخشى با عنوان مقدمات، دو نامه و جوابيه‌اى از نويسنده و پس از آن، مطالب در دو عنوان كلى ارائه شده است. مطالب جزء دوم نيز پس از ذكر دو نامه، در ضمن دو قسم مشتمل بر عناوين متعدد ارائه شده است. در انتها نيز خلاصه مطالب آمده است. برخی مخالفان تشیع، این مذهب را ساخته شخصی به نام عبدالله بن سبأ می‌دانند، این کتاب تلاش کرده است این ادعا را باطل کند. مولف با استناد به منابع متقدم تاریخی (قبل از ۵۰۰ق.)، روایات سیف را با دیگر روایات مقایسه کرده و آ‌ن‌ها را جعلی دانسته است. نویسنده ابتدا کتاب را «احادیث سیف» نامگذاری کرده بود ولی به پیشنهاد شیخ راضی آل یاسین (مولف کتاب «صلح الحسن») نام آن را به عبدالله بن سبا تغییر داد. ترجمه فارسی این کتاب با نام عبدلله بن سبا و دیگر افسانه‌های تاریخی به چاپ رسیده است.

قرآن به عنوان معجزه جاودان پیامبر(ص) در همه دوران های تاریخی مورد بحث و بررسی دانشمندان بوده و من بعد خواهد بود. باورهای درست یا نادرست نسبت به شئون مختلف قرآن باعث بوجود آمدن اعتقادات و بینش های متفاوت نسبت به محتوای آن خواهد شد. علامه محقق حضرت آیت الله سید مرتضی عسکری با بررسی روایات مختلف پیرامون موضوعهایی که به علوم قرآنی مرتبط است، سعی در پالایش آنها نموده، که بالطبع به تصحیح باورها و اعتقادات مسلمانان نسبت به قرآن منجر خواهد شد، دیدگاهها و روش کار مؤلف نسبت به بسیاری از محققینی که به بررسی علوم قرآنی پرداخته اند متفاوت است. بررسی ریشه ای در هر موضوع، قرار دادن تمامی روایات مرتبط با قرآن در بوته سنجش، طراحی و ساخت ترازوهایی که بتوان روایات سره از ناسره را باز شناخت در این کتاب به نحو احسن به انجام رسیده ما با مطالعه دقیق کتاب روشها و ابزارهایی را که مولف برای رسیدن به هدف مورد استفاده قرار داده اند بررسی نموده و آنرا به عنوان روشی بدیع و کارآمد برای اینگونه پژوهشها به محققان معرفی نموده ایم. همچنین به بررسی فصلهای کتاب پرداخته ایم و علی الخصوص موضوعهای تدوین قرآن، قراءات و نسخ را تا حد امکان شرح و نقد کرده ایم.

العنوان: أسالیب نقد الروایه فی مولفات العلامه السید مرتضى العسکری رحمه اللهالأستاذ المشرف: آیه الله محمد علی جاودانالأستاذ المساعد: الدکتور عباس مصلائی بورالباحث: میثم مطیعیالفرع الدراسی: الشریعه، والدراسات الإسلامیه‌؛ اختصاص علوم القرآن و الحدیثالخلاصه:یعتبر العلامه العسکری من زمره الباحثین ذوی الاهتمام البالغ بعلم نقد الروایه فی‌ العلوم الدینیه، فقد قام بنقد الروایه بشکل موسع فی الکثیر من مولفاته، وبخاصه النقد النصی. وقد تمت دراسه أسالیب العلامه فی النقد الإسنادی والنقد النصی، بالإضافه إلى إحصاء إبداعاته وموشراته فی مجال الروایات.وقد قام العلامه بتعریف الرواه الکاذبین الذین اختلقوا أصحاب وهمیین لرسول الله (ص) وذلک فی مجال نقد مصادر الروایه. وهو یعتنی أیضاً بصنوف الرواه و تاریخ حیاه الأشخاص ومماتهم فی أعماله بشکل منهجی ومنتظم. أضف إلى أنه دقّق فی بواعث اختلاق الروایه وتحریفها وکتمانها و دور العوامل الخارجیه فیه، بالإضافه إلى عرضه الروایات علی النصوص الدینیه وخاصه السنّه، وذلک فی مجال نقد نص الروایه. وقد استثمر العلامه، کسائر الباحثین، معاییر أخرى فی مجال النقد کالعرض على التاریخ والعقل.المفردات الرئیسه: نقد الروایه، معاییر النقد، النقد الإسنادی، النقد النصی، العلامه العسکری

آموزش قرآن کریم یکی از مهم‌ترین اقدامات اهل‌بیت است که به‌صورت فراگیر و عمومی در جامعه اسلامی پایه‌گذاری نمودند. بررسی نقش اهل‌بیت در آموزش قرآن کریم بر مبنای نظریۀ علامه عسکری درباره اقراء، موضوع این مقاله است. در این مقاله با بهره‌گیری از روش توصیفی – تحلیلی و با استناد به منابع قرآنی، روایی و تاریخی آراء و نظرات دربارۀ «اقراء» بررسی شده است. به‌نظر می‌رسد اهل‌بیت با توجه به پیوند ناگسستنی با وحی نقش‌های متعددی را در آموزش قرآن به مردم ایفا نمودند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‌دهد که منظور از «اقراء» مصطلح از دیدگاه علامه عسکری، آموزش قرائت قرآن توأم با انتقال مفاهیم و حقایق آیات قرآنی است که در طی قرون متمادی تا قرن دوازدهم این روش بین پیروان اهل‌بیت و محدثان شیعی برقرار بوده است. چنان‌که برطبق این نظریه، زمینه‌سازی فضای قرآنی، بهره‌گیری از روش‌های مناسب برای جذب مخاطبان قرآنی، تربیت و اعزام قاریان و مفسران به میان مردم و آموزش روش‌های فهم مفاهیم قرآن از جمله این اقدامات بوده است