بازخوانی واژه‌ی«سلطان» در قرآن کریم و متون مقدس یهودی-مسیحی | کتابخانه مجازی الفبا

بازخوانی واژه‌ی«سلطان» در قرآن کریم و متون مقدس یهودی-مسیحی | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
بازخوانی واژه‌ی«سلطان» در قرآن کریم و متون مقدس یهودی-مسیحی
کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
بازخوانی واژه‌ی«سلطان» در قرآن کریم و متون مقدس یهودی-مسیحی
ویرایش اثر
عنوان دیگر : Re-examining "Sulṭān" in the Quran and Judeo-Christian Sacred Texts
چکیده :
پژوهش حاضر با رویکرد تاریخی یا درزمانی به مطالعۀ واژه‌ی قرآنی «سلطان» پرداخته است. این واژه برساخته از ریشه‌ی «س-ل-ط»، و سی‌و‌هفت بار در قرآن به‌کار رفته است. در این مطالعه، از همزادهای واژه در سایر زبان‌های سامی یاد شده است. افزون بر این، کاربست‌های واژه در متون پیشاقرآنی مشتمل بر متون مقدس یهودی-مسیحی به زبان‌های آرامی، عبری و سریانی و نیز اشعار کهن عربی به صورت مبسوط مطالعه شده است. نتایج و یافته‌های پژوهش حاضر نشان می‌دهد که مفهوم بنیادین واژه‌ی «سلطان» در زبان‌های مختلف سامی با قدرت پیوند دارد، چنانکه از مفاهیم اقتدار، فرمانروایی، پادشاه، فرمانروا و مانند آن برای واژه یاد شده است. با کاربست مجازی واژه، مفاهیم دیگر نظیر مجوز، اذن و حق نیز پدید آمده‌اند. از آنجا که مدلول واژه‌ی «سُلطان» در بسیاری از کاربست‌های قرآنی خود درهم‌تنیده از مفاهیم پیشین است، مقالۀ حاضر معادل فارسی «دستور» را پیشنهاد کرده است. این واژه‌ی فارسی مانند «سلطان»، همزمان دال بر همۀ معانی پیش‌گفته است. با این‌حال، در برخی آیات که تنها یکی از این مفاهیم برجسته می‌شود، می‌توان همان وجه را صرفاً با برابرنهاده‌های «چیرگی»، «پروانه» یا «مجوز» و «حق» بازتاب داد this study adopts a historical (diachronic) approach to examine the quranic term "sulṭān." derived from the root "s-l-ṭ," the term appears thirty-seven times in the quran. the research explores cognates of the word in other semitic languages, as well as its usage in pre-quranic texts—including judeo-christian scriptures in aramaic, hebrew, and syriac—alongside classical arabic poetry. the findings reveal that the core meaning of "sulṭān" across semitic languages is fundamentally tied to power, encompassing concepts such as authority, dominion, kingship, and rulership. through metaphorical extensions, the term has also acquired additional meanings, including permission, authorization, and right. given that the quranic usage of "sulṭān" often intertwines these layered meanings, this study proposes the persian equivalent "dastūr" (command/authorization) as a suitable translation, as it similarly encapsulates the term's semantic breadth. however, in quranic verses where only one specific aspect of meaning is emphasized, alternative renderings such as "dominance," "permission," or "right" may be more precise
منابع دیجیتالی مرتبط :
مراجع
متکلمان و سایر شخصیت ها :
محمود مکوند
نویسنده :
محمود مکوند ، شیرین کشاورز فاراب
زبان :
فارسی
منبع اصلی :
https://tqh.alzahra.ac.ir/article_8658.html
جنس منبع:
متن
پایگاه :
پایگاه مجلات 5 (تحقيقات علوم قرآن و حديث - سال 1404- دوره 22- شماره 2- از صفحه 177 تا 211)
یادداشت :
سلطان قرآن متون یهودی-مسیحی زبان‌های سامی مطالعۀ تاریخی
Sulṭān Quran Judeo-Christian texts Semitic languages historical study
نوع منبع :
مقاله
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال