بررسی و تحلیل معناشناسانه «تأویل و ظاهرگرایی» با تأکید بر منابع عالمان سلفیه | کتابخانه مجازی الفبا

بررسی و تحلیل معناشناسانه «تأویل و ظاهرگرایی» با تأکید بر منابع عالمان سلفیه | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
بررسی و تحلیل معناشناسانه «تأویل و ظاهرگرایی» با تأکید بر منابع عالمان سلفیه
کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
بررسی و تحلیل معناشناسانه «تأویل و ظاهرگرایی» با تأکید بر منابع عالمان سلفیه
ویرایش اثر
عنوان دیگر : A Semantic Examination and Analysis of Esotericism and Literalism with a Focus on Sources of Salafist Scholars
چکیده :
مسئله تأویل و ظاهرگرایی از چالش‌برانگیزترین مباحثی است که همواره بین اربابان مکاتب فکری در حوزه علوم اسلامی مورد تضارب آرا قرار گرفته است و صاحبان اندیشه در این حوزه را بر آن داشته است تا به مخالفان خود اشکال‌های جدی وارد کنند. همۀ این چالش چالش‌ها ریشه در این دارد که در کاربردهای واژه تأویل در قرآن و غیر قرآن از حیث ترادف، تباین، قرابت و تباعد یا همسانی در معنا، چه رابطه‌ای برقرار است؟ به‌یقین بدون پرداختن به جواب این پرسش، تحلیل درستی از وجاهت و مکانت تأویل صورت نخواهد گرفت که نتیجه آن تاکنون انشقاق و انفکاک بین مذاهب کلامی و مکاتب فکری بوده است. بنابراین در این نوشتار به روش تحلیلی - توصیفی، مؤلف بر آن است تا با جانمایی درست مسئله تأویل در بستر علوم مرتبط و تبیین شبکه معنایی واژه تأویل در برابر همسانان خود و تبیین وجه تمایز تأویل با غیر تأویل به این مهم بپردازد. درنتیجه مشخص شد تأویل، گونه‌ای از تفسیر است و مراد از آن معنای عامی است که از سیاق و فحوایِ کلام فهمیده می‌شود و فحوا نیز همان مدلولِ التزامی کلام است که لفظ به دلالت مطابقی دلالت بر آن ندارد؛ ولی چون لازم مفاد جمله است، بر آن دلالت می‌کند. با این تفسیر باید گفت به فحوای کلام نیز واژه تأویل اطلاق می‌گردد. the issue of esotericism (adherence to esoteric interpretations of religious texts or taʾwīl) versus literalism (or zahirism, which is the strict adherence to the literal meanings of religious texts) has long been a subject of debate among various islamic schools of thought. this debate has led to significant disagreements and objections among scholars. these disputes arise from differing interpretations of the term “taʾwīl” (interpretation) as used in the quran and other sources, concerning whether it is synonymous, distinct, related, unrelated, or identical in meaning. without addressing this question, it is challenging to provide a comprehensive analysis of the concept of “interpretation,” which has contributed to divisions among theological and philosophical schools. this article uses an analytic-descriptive approach to contextualize the issue of “taʾwīl” within the relevant disciplines and to clarify the semantic network of the term against its related concepts. it argues that “taʾwīl” refers to a type of interpretation derived from the context of the speech and its implicatures—meaning what is implied by the speech rather than its literal meaning. therefore, the term “taʾwīl” encompasses both literal and implied meanings.
منابع دیجیتالی مرتبط :
نسخه PDF مراجع
نویسنده :
مرتضی کیان پور
زبان :
فارسی
منبع اصلی :
https://mazaheb.urd.ac.ir/article_205663_16ba66d736056a93878e39e5de44cbff.pdf
جنس منبع:
متن
پایگاه :
پایگاه مجلات 5 (پژوهش نامه مذاهب اسلامی- سال 1403- دوره 11- شماره 21- از صفحه 119 تا 142)
یادداشت :
تأویل ظاهرگرایی معناشناسی تفسیر مجاز
taʾwīl interpretation literalism (Zahirism) semantics figurative speech
نوع منبع :
مقاله
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال