چکیده :
هدف پژوهش حاضر واکاوی سیاستگذاری فرهنگی در مسأله آسیبهای اجتماعی، با مطالعه عملکرد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت حسن روحانی است.
بدین منظور با طرح این سؤال اصلی که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت حسن روحانی با برخورداری از مولفه‌هایی مانند فرهنگ، هنر، دین و رسانه برای مسأله آسیبهای اولویت‌دار (اعتیاد، فضای مجازی و فساد اخلاقی، طلاق، حاشیه‌نشینی و نقاط بحرانی شهری) چگونه عمل کرده است؟ از طریق نمونه‌گیری هدفمند، اطلاعات 17 نفر از افراد صاحب‌منصب در حوزه‌های فرهنگی و اجتماعی با مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته گردآوری و تجزیه و تحلیل شد.
همچنین با استفاده از روش نظریه برخاسته از داده، مدل صحیح سیاستگذاری فرهنگی در مسأله آسیبهای اجتماعی طراحی گردید.
در تحقیق حاضر، مقوله‌های تضادهای قومی و مذهبی، توسعه فعالیت‌های قرآنی، ظرفیت‌ها و قابلیت‌های فرهنگی و سرزمینی، توسعه نهاد خانواده، جایگزینی ارزش‌های انقلابی به جای ارزش‌های لیبرالی و سکولار و فقدان شناخت منظومه فکری امام و رهبری در متولیان فرهنگی مورد بررسی قرار گرفته‌اند.
نتایج نشان داد که مدل سیاستگذاری فرهنگی از سوی خبرگان باید مطابق با راهبردهای مبتنی بر پاسخ به نیاز مخاطب صورت گیرد، تا ضمن کمک به مسأله آسیبهای اجتماعی، به افزایش سرمایه و اعتماد اجتماعی، نشاط و امید اجتماعی، بهبود حکمرانی خوب در حوزه‌های فرهنگی، هنری، رسانه‌ای، توسعه فرهنگ دینی و دستیابی به جامعه‌ای اخلاقی و دیندار منجر شود.
the aim of the present research is to explore cultural policy in the issue of social harms by studying the performance of the ministry of culture and islamic guidance during hassan rouhani's government.
to this end, the main question posed is how the ministry of culture and islamic guidance, under hassan rouhani's government, has operated with components such as culture, art, religion, and media to address prioritized social harms (addiction, virtual space and moral corruption, divorce, marginalization, and urban crisis areas).
through purposive sampling, data from 17 individuals holding positions in cultural and social fields were collected and analyzed through semi-structured interviews.
furthermore, using the data-driven theory approach, a proper model of cultural policy in addressing social harms was designed.
in the present study, issues such as ethnic and religious contradictions, development of quranic activities, cultural and indigenous capacities and capabilities, development of the family institution, substitution of revolutionary values for liberal and secular values, and the lack of understanding of the intellectual framework of the imam and leadership in cultural officials were examined.
the results showed that the cultural policy model by the experts should be aligned with strategies based on responding to the needs of the audience to not only help address social harms but also lead to an increase in social capital and trust, vitality, and social hope, improvement of good governance in cultural, artistic, and media fields, development of religious culture, and achieving an ethical and religious society.
نویسنده :
الهام ستاری ، ارسلان قربانی شیخ نشین ، رضا سیمبر
منبع اصلی :
https://sm.psas.ir/article_712447_d83fdfa4d2c7ff88f7c3a88a7d5fbeb7.pdf
پایگاه :
پایگاه مجلات 5
(سياست متعاليه - سال 1402- دوره 11- شماره 3- از صفحه 229 تا 250)
یادداشت :
کلیدواژه‌ها
سیاستگذاری فرهنگی آسیبهای اجتماعی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت دوازدهم دولت اصلاحات حسن روحانی
کلیدواژه‌ها [English]
Cultural Policy Social harms Ministry of Culture and Islamic Guidance Twelfth Government Reformist Government Hassan Rouhani
نوع منبع :
مقاله
,
کتابخانه عمومی