نحوه واگذاری حالت دستوری در ساختهای دومفعولی زبان فارسی – تحلیلی بر پایه نظریه حاکمیت و مرجع گزینی | کتابخانه مجازی الفبا

نحوه واگذاری حالت دستوری در ساختهای دومفعولی زبان فارسی – تحلیلی بر پایه نظریه حاکمیت و مرجع گزینی | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
نحوه واگذاری حالت دستوری در ساختهای دومفعولی زبان فارسی – تحلیلی بر پایه نظریه حاکمیت و مرجع گزینی
کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
نحوه واگذاری حالت دستوری در ساختهای دومفعولی زبان فارسی – تحلیلی بر پایه نظریه حاکمیت و مرجع گزینی
ویرایش اثر
پدیدآورندگان :
علی زاده علی (نویسنده)
چکیده :
در زبان فارسی آرایش جمله از انعطاف پذیری نسبی برخوردار است. با وجود این در بسیاری از مطالعات مربوط به ساخت جمله، آرایش بنیادین سازه ها در این زبان به صورت فاعل – مفعول – فعل (sov) معرفی شده است. علیرغم این توافق عام در خصوص آرایش بنیادین جمله در زبان فارسی در ارتباط با آرایش گروههای نحوی در ساخت جمله های دومفعولی این زبان بین زبان شناسان حداقل در حوزه مطالعات مبتنی بر چهارچوب نظری حاکمیت و مرجع گزینی اختلاف نظر وجود دارد. چگونگی اختصاص حالت دستوری در ساختهای دومفعولی زبان فارسی نشان می دهد که مفعول صریح در جایگاه خواهر فعل بدون تیره تولید می شود و در همان جایگاه حالت دستوری و نقش تتای (theta role) خود را از طریق فعل دریافت می کند. با وجود این در صورتی که مفعول صریح از ویژگی [+ مشخص] برخوردار باشد در سطح ر ـ ساخت (تقریبا همان روساخت در چهارچوب دستور گشتاری قبل از نظریه حاکمیت و مرجع گزینی) به جایگاه مشخص گروه فعلی (spec vp) انتقال می یابد تا حالت دستوری واگذار شده به آن تحت حاکمیت عنصر صرفی (infl) مورد بازبینی قرار گیرد. در این ارتباط، شواهدی از نحوه به کارگیری مخل (parasitic gap) روابط مرجع گزینی و افعال مرکب در جمله های زبان فارسی ارائه نموده و نشان خواهیم داد که اختصاص حالت دستوری در ساختهای دومفعولی زبان فارسی با پیشنهاد دو جایگاه متفاوت برای مفعول صریح در سطح ر ـ ساخت قابل توجیه است: الف) جایگاه مشخص گر گروه فعلی برای مفعول صریح مشخص؛ ب) جایگاه مجاورت فعل اصلی برای مفعول صریح نامشخص. بر این اساس، مفعول صریح که از ویژگی [+ مشخص] برخوردار است نسبت به مفعول صریح که فاقد این ویژگی است جایگاه بالاتری در نمودارهای ایکس تیره به خود اختصاص می دهد و بر آن سازه فرمانی (c-commanding) نیز دارد. از این جایگاه مفعول صریح می تواند یک مخل را در بخش دیگری از جمله تجویز نماید.
نویسنده :
علی زاده علی
منبع اصلی :
http://fa.journals.sid.ir/ViewPaper.aspx?id=28712
جنس منبع:
متن
پایگاه :
ذ:پایگاه مجلات (مجله تخصصي زبان و ادبيات دانشكده ادبيات و علوم انساني مشهد (دانشکده ادبيات و علوم انساني(مشهد)) - سال 1384- دوره 38- شماره 2- از صفحه 149 تا 166)
نوع منبع :
نمایه مقاله , کتابخانه عمومی
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال