مطالعه و بررسی مغالطۀ مصادره به مطلوب و ساختار استدلالی آن | کتابخانه مجازی الفبا

مطالعه و بررسی مغالطۀ مصادره به مطلوب و ساختار استدلالی آن | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
مطالعه و بررسی مغالطۀ مصادره به مطلوب و ساختار استدلالی آن
کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
مطالعه و بررسی مغالطۀ مصادره به مطلوب و ساختار استدلالی آن
ویرایش اثر
عنوان دیگر : A Study of the Fallacy of Begging the Question and Its Argumentative Structure
چکیده :
در ارغنون، نام مغالطۀ مصادره به مطلوب برای اولین‌بار در فصل پنجم تبکیت‌های مغالطی آورده می‌شود و در آنجا ارسطو بیان می‌کند این مغالطه تنها زمانی سبب فریب می‌شود که نتوان امور مشابه را از امور متفاوت تشخیص داد. این تعریف، مصادره به مطلوب را به شکل استدلالی دوری نشان می‌دهد که نتیجه دقیقاً یکی از مقدمات باشد. چنین برداشتی در آثار منطق‌دانان اسلامی هم دیده می‌شود و اکثر مثال‌ها شامل مواردی است که نتیجه و مقدمات تنها در ظاهر با هم تفاوت دارند. اما در منطق کلاسیک تکرار مقدمات در نتیجه سبب عدم اعتبار استدلال نمی‌شود. در پژوهش حاضر که با روش تحلیلی_قیاسی انجام گرفته است، پیشنهاد ما برای ساختار این مغالطه چنین است که در اینجا با یک دور ساده و قرار‌گرفتن نتیجه در جایگاه مقدمۀ استدلال روبه‌رو نیستیم، بلکه با این ادعا مواجه هستیم که رفت‌و‌برگشت دوری بین مقدمات و نتیجه، معیار صدق گزارۀ معینی می‌شود. در‌واقع ساختار صوری این مغالطه این‌گونه است (p→p)├ p. این پیشنهاد ما می‌‌تواند با توجه به درستی یا نادرستی یک گزاره در ذهن مخاطب توضیح دهد که چرا برخی دورها از نظر معرفتی برای مخاطب گمراه‌کننده هستند و برخی نیستند و همچنین نه به‌صورت نحوی و نه به‌صورت معنایی استدلال "اگر الف پس الف" را نامعتبر حساب نمی‌کند. in the organon, the fallacy of begging the question first appears in the fifth chapter of “the sophisticated refutations,” where aristotle believes that this fallacy is deceptive only when similar things cannot be distinguished from different things. on this definition, begging the question is a circular arguments, in which the conclusion is identically one of the premises. the same interpretation appears in the works of muslim logicians as well, where most examples are those in which the conclusion and premises differ only in their appearance. in the classical logic, however, reiteration of premises in the conclusion does not amount to the invalidity of the argument. in the present research, which is done with the analytical-analogical method, we propose a structure of the fallacy of begging the question: it does not involve a simple circle where the conclusion appears in the premises; rather, it involves the claim that the circular relation between the premise and the conclusion is a criterion for the truth of a certain proposition. in fact, the formal structure of this fallacy is as follows: (p→p)├ p. given the truth or falsity of a proposition for an audience, this proposal can explain why certain circles are epistemically misleading to the audience, and others are not. moreover, the argument “if p, then p” will not be rendered invalid in this way neither syntactically nor semantically.
منابع دیجیتالی مرتبط :
نسخه PDF مراجع
نویسنده :
هومن محمد قربانیان
زبان :
فارسی
منبع اصلی :
http://jpt.isca.ac.ir/article_73287_4a407f900cd9d8db2628e4830929b09c.pdf
جنس منبع:
متن
پایگاه :
پایگاه مجلات 5 (نقد و نظر - سال 1401- دوره 27- شماره 108)
یادداشت :
کلیدواژه‌ها
مغالطه مصادره به مطلوب استنتاج دوری صورت استدلال استدلال معتبر
کلیدواژه‌ها [English]
Fallacy begging the question circular deduction form of argument valid argument
نوع منبع :
مقاله
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال