چکیده :
ترجمه ماشینی :
این مطالعه به معمای سازمان داخلی بقره می پردازد و از بینش های جدید از نظریه ادبی و مطالعات کتاب مقدس برای شناسایی ساختار سوره و مضامین وحدت بخش استفاده می کند.
همچنین ارزش افزوده احتمالی را در رویکرد به البقره به عنوان یک واحد ترکیبی کامل، در مقابل انبوهی از گروه‌های آیات مجزا بررسی می‌کند.
پایان نامه با مروری تاریخی بر رویکردهای مرتبط با انسجام آغاز می شود و با گفتارهای کلاسیک نعم و منصبه که در نوشته های جاهی، باقلانی، بیقایی و دیگران مشاهده می شود، آغاز می شود و به دوره مدرن و آثار محققان می رسد.
مانند امین احسان اصلاحی، عبدالمطالع الصاحدی، و ماتیاس زهنیسر.
این بررسی اجمالی با بحثی در مورد روش شناسی دنبال می شود، این مطالعه را در رویکردهای خواننده محور، همزمان، بینامتنی قرار می دهد و تشابهات روش شناختی را با مطالعات کتاب مقدس نشان می دهد.
چارچوب قرائت جدیدی برای سوره ایجاد شده است که بخشی از نظریه های نظریه پرداز و فیلسوف ادبی روسی، میخائیل باختین را به کار می گیرد.
ساختار سوره با تجزیه و تحلیل تکرارهای متمایز آن، که یک ابزار ساختاری شناخته شده در متون شفاهی است، شناسایی می شود.
ادغام افزایشی، تناوب و شیاسم، زیرواحدهای ترکیبی البقره را مشخص می کند.
ساختار کلی سوره به صورت شیاستیک ظاهر می‌شود و از الگوی abc/b'c'a'/c'b'a' پیروی می‌کند، که در آن الف بخشی است که خصوصیت یک آزمون دارد، بخش b بخشی حاوی دستورالعمل و c داستانی که منشأ اولیه را به تصویر می کشد.
تکرارها دارای طول فزاینده هستند، ویژگی کلی تشدید کننده دستگاه ها توجه را بر روی آخرین پانل متمرکز می کند (c''b''a'').
در قرائت اول، مضمون اصلی با استفاده از لیت وورت سوره، کلیدواژه ای پیشرو که به دلیل موقعیت خاص، غلظت بالا و توزیع یکنواخت در داخل سوره متمایز می شود، مشخص می شود.
خواندن سوره برای آنچه در مورد خدا نازل می کند، لیت وورت، «هدایت»، نشان دهنده موضوع مشترک «خدا به عنوان راهنما» است.
در قرائت دوم، سوره به دلیل محتوای آموزشی آن خوانده می‌شود و مضمون اصلی آن «درس اول در دین جدید» می‌شود.
ارزش افزوده در نزدیک شدن به سوره به عنوان یک کل، در این است که ببینیم چگونه هر مضمون به طور تدریجی توسط هر یک از صفحات مختلف سوره توسعه یافته و شرح داده می شود و چگونه این مضامین سوره را به عنوان یک واحد در کنار هم نگه می دارند.
this study addresses the riddle of al-baqara’s internal organization, utilizing new insights from literary theory and biblical studies to identify the sura’s structure and unifying themes.
it also explores the possible added value in approaching al-baqara as a whole compositional unit, as opposed to a conglomeration of isolated verse-groups.
the dissertation begins with a historical overview of coherence-related approaches, commencing with the classical naẓm- and munāsaba-discourses as observed in the writings of jāḥiẓ, bāqillānī, biqā῾ī and others, and extending to the modern period and the work of scholars such as amīn aḥsan iṣlāḥī, ῾abd al-muta῾āl al-ṣa῾īdī, and matthias zahniser.
this overview is followed by a discussion of methodology, locating this study within the reader-oriented, synchronic, intertextual approaches, and showing methodological parallels with biblical studies.
a new reading framework for the sura is developed, utilizing in part some of the theories of the russian literary theorist and philosopher, mikhail bakhtin.
the sura’s structure is identified by means of analyzing its distinctive repetitions, a known structuring device in oral texts.
incremental inclusios, alternations and chiasms delineate al-baqara’s compositional subunits.
the overall structure of the sura emerges as chiastic, following the pattern abc/b’c’a’/c’’b’’a’’, where a is a section having the character of a test, b a section containing instructions and c a story portraying primeval origins.
the repetitions are of increasing length, the general escalating character of the devices focusing attention on the last panel (c’’b’’a’’).
in a first reading, the central theme is identified by means of the sura’s leitwort, a leading keyword distinguished by its special location, high concentration and even distribution within the sura.
reading the sura for what it reveals about the deity, the leitwort, ‘guidance’, indicates a common theme of ‘god as guide’.
in a second reading, the sura is read for its pedagogical content and the central theme becomes ‘first lesson in the new religion’.
the added value in approaching the sura as a whole, as a totality, is in seeing how each theme is progressively developed and elaborated by every one of the sura’s various panels and how these themes hold the sura together as a unit.