چکیده :
چکیده ماشینی:
آمبروز میلانی (340-397) اولین اسقف مسیحی بود که گزارشی منظم از اخلاق مسیحی نوشت، در رساله de officiis، که به طور مختلف به عنوان "درباره وظایف" یا "درباره مسئولیت ها" ترجمه شده است.
اما آمبروز در آثار دیگر نیز به زندگی اخلاقی پرداخته است، به ویژه در موعظه‌های خود درباره ایلخانان و خطاب‌هایش به کاتکومن‌ها و تازه غسل تعمید یافته‌ها.
ادبیات مدرن گسترده ای در مورد آمبروز وجود دارد، اما فقط در دهه های اخیر به عنوان یک متفکر جدی گرفته شده است، نه فقط به عنوان یک اسقف شاغل و سیاستمدار کلیسایی.
از آنجایی که آمبروز یکی از معدود نویسندگان مسیحی لاتین در دوران باستان بود که یونانی می دانست، یکی دیگر از زمینه های مهم پژوهش آمبروز مطالعه منابع او، به ویژه فیلسوف یهودی فیلو، و نویسندگان مسیحی مانند اوریگن اسکندریه بوده است.
وارن اسمیت در این کتاب به بررسی مبانی نادیده گرفته شده کتاب مقدس، مذهبی و الهیاتی اندیشه آمبروز در مورد اخلاق می پردازد.
مطالعات قبلی در تصویر آمبروز از شخص با فضیلت، چیز کمی را یافت که به طور مشخص مسیحی باشد.
اسمیت نشان می‌دهد که اگرچه، مانند مشرکان، آمبروز بر میانه‌روی، شجاعت، عدالت و احتیاط تأکید می‌کرد، اما برای او این ویژگی‌ها توسط باورهای کلیسا در مورد اقتصاد نجات‌بخش خدا شکل می‌گرفت.
برای مثال، شجاعت یک مسیحی که با آزار و شکنجه روبرو می شد، بیانگر ایمان به رستاخیز مسیح و امید معاد شناختی کلیسا بود.
آخرالزمان، از نظر آمبروز، حکمت بت پرستی ملبس به زبان پارسایی نبود، بلکه همان منطقی بود که فضیلت بر آن استوار است.
ambrose of milan (340-397) was the first christian bishop to write a systematic account of christian ethics, in the treatise de officiis, variously translated as "on duties" or "on responsibilities." but ambrose also dealt with the moral life in other works, notably his sermons on the patriarchs and his addresses to catechumens and newly baptized.
there is a vast modern literature on ambrose, but only in recent decades has he begun to be taken seriously as a thinker, not just as a working bishop and ecclesiastical politician.
because ambrose was one of the few latin christian writers in antiquity who knew greek, another major area of ambrose scholarship has been the study of his sources, notably the jewish philosopher philo, and christian writers such as origen of alexandria.
in this book, warren smith examines the neglected biblical, liturgical and theological foundations of ambrose's thought on ethics.
earlier studies have found little that was distinctively christian in ambrose's image of the virtuous person.
smith shows that though, like the pagans, ambrose emphasized moderation, courage, justice, and prudence, for him these characteristics were shaped by the church's beliefs about god's salvific economy.
the courage of a christian facing persecution, for example, was an expression of faith in christ's resurrection and the church's eschatological hope.
eschatology, for ambrose, was not pagan wisdom clothed in pious language, but the very logic upon which virtue rests.