معیار شناسی دنیا خواهی و آخرت گرائی از منظر قرآن، نهج البلاغه و روانشناسی مثبت | کتابخانه مجازی الفبا

معیار شناسی دنیا خواهی و آخرت گرائی از منظر قرآن، نهج البلاغه و روانشناسی مثبت | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
معیار شناسی دنیا خواهی و آخرت گرائی از منظر قرآن، نهج البلاغه و روانشناسی مثبت
کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
معیار شناسی دنیا خواهی و آخرت گرائی از منظر قرآن، نهج البلاغه و روانشناسی مثبت
ویرایش اثر
مقطع تحصیلی رساله تحصیلی:
کارشناسی ارشد
رشته تحصیلی:
الهیات و معارف اسلامی
محل تحصیل رساله تحصیلی:
دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم
تاریخ دفاع:
1400
چکیده :
فرصت زندگی در دنیا، تنها سرمایه آدمی در مسیر سعادت اُخروی و رسیدن به کمالات معنوی است. انسان به عنوان یک موجود ذی شعور، هیچ گاه از نظر عقلی در پی از بین بردن سرمایه خود نیست ولی در رهگذر دنیا بعضاٌ دچار اشتباه شده و در نحوه بهره گیری از سرمایه و میزان و معیار آن، راه را گم کرده و دچار خسران شده است. این اشتباه را می توان ناشی از عدم توجه به ماهیت دنیا و آخرت و ارتباط آنها و همچنین عدم شناخت صحیح ملاک و معیار دنیاخواهی و آخرت طلبی دانست. در کنار رهنمودهای وحیانی برای رشد و کمال انسان و جلوگیری از گمشدگی او ، روانشناسی مثبت گرا در چند ده گذشته مدعی کمک به انسان در ارائه مسیر سعادت و رشد بوده و بعد از معرفی آن در سال 2000 میلادی توجه زیادی به این شاخه از روانشناسی معطوف شده است. پژوهش حاضر به دنبال تعیین محدوده نگاه و میزان کمک این علم به انسان در مسیر سعادت و مشخص نمودن میزان تائید رهنمودهای آن توسط آموزه های دینی است. در این نوشتار به روش مـطالعه کتابخانه‌ای، ابتدا نقش و جایگاه دنیا و آخرت از نگاه قرآن و نهج البلاغه تبیین و نظریه های روانشناسی مثبت و راهکار آنها در سعادتمندی مورد بررسی قرار گرفته و سپس ضمن معرفی معیارهای دنیا خواهی و آخرت گرایی، به بررسی تطبیقی بین نظریه های روانشناسی مثبت گرا و معارف اسلامی پرداخته شده است. از نظر اسلام، دنیا وسیله کسب سعادت ابدی است و شادکام بودن در آن منافاتی با سعادت اُخروی نداشته و نظریه های روانشناسی مثبت که در پی شادی و رضامندی دنیائی هستند، عمدتاً مورد تائید اسلام می باشند. البته از نظر اسلام شادکامی فقط بُعد هیجانى نداشته و ابعاد شناختى و رفتارى انسان نیز در شادکامى دخیل هستند. کلید واژه هائی از قبیل دنیا طلبی ،دنیا پرستی ، دنیای مذموم و ...حاکی از اشتباه استراتژیک نوع بشر در هدف قرار دادن وسیله می باشد. آنچه مرز دنیاخواهی و آخرت گرائی را مشخص می کند ملاک ها و ارزش گذاری انسان در زندگی است. هر چند روانشناسی مثبت را میتوان بازگشت به معنویت دانست ولی بالاترین هدفی که می توان برای آن ترسیم نمود کسب سعادت دنیوی است. در صورتی که از دیدگاه اسلام سعادت دنیا و آخرت به صورت توأمان مد نظر است و در جائی که بین سعادت دنیا و آخرت مجبور به انتخاب گردد، قطعا سعادت اُخروی برای او اولویت دارد.
نویسنده :
نویسنده:سیدجواد موسوی؛ استاد راهنما:هادی نصیری
زبان :
فارسی
منبع اصلی :
https://ganj.irandoc.ac.ir/
جنس منبع:
متن
پایگاه :
پایان نامه های ایران داک
یادداشت :
آخرت گرائی,قرآن,نهج البلاغه,معیار شناسی,روانشناسی مثبت گرا,دنیاخواهی
نوع منبع :
رساله تحصیلی , مطالعه تطبیقی
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال