تحلیل و بررسی فرایند «تلقّی کلمات» و توبۀ خداوند بر پایۀ آیۀ سی و هفتم سورۀ بقره | کتابخانه مجازی الفبا

تحلیل و بررسی فرایند «تلقّی کلمات» و توبۀ خداوند بر پایۀ آیۀ سی و هفتم سورۀ بقره | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
تحلیل و بررسی فرایند «تلقّی کلمات» و توبۀ خداوند بر پایۀ آیۀ سی و هفتم سورۀ بقره
کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
تحلیل و بررسی فرایند «تلقّی کلمات» و توبۀ خداوند بر پایۀ آیۀ سی و هفتم سورۀ بقره
ویرایش اثر
عنوان دیگر : Analysis and Review of the "Word Acceptance" Process and the Meaning of God's Repentance Based on Verse 37 of Surah Al-Baqarah
چکیده :
آیه 37 سوره بقره از جامع‌‌ترین تعبیرات قرآنی درباره پذیرش توبه انسان گنه‌کار از سوی پروردگار است. پرسش اصلی در این آیه آن است که «تَلَقی کلمات» به چه معناست و چه جایگاهی در فرایند توبه آدمی و خداوند دارد؟ تحقیق در این مسأله، معنا و مراحل «توبه» را در جایگاه آموزه‌ای دینی با جنبه‌های اخلاقی، کلامی و عرفانی، تبیین می‌کند. بر پایه تفحص وتحقیق در لغت وبلاغت عربی، دیگر آیات قرآن و سخن مفسران و متکلّمان، چنین دریافت می‌شود که «کلمات» در بافت این آیه حقایقی است که در قالب واژه‌‌ها پدیدار می‌شود، این حقایق ریشه در ربوبیت الهی دارد. آدمی این حقایق را «تلقی» می‌‌کند، تلقی گونه‌ای دیدار وپذیرش دوسویه است و اختلاف قرائت موجود در آیه نیز این دوسویه بودن را تقویت می‌کند. پیش وپس از توبه آدمی، توبه خداوند بر آدمی است؛ توبه پیشین، توبه اِذن است؛ قرار دادن «کلمات» در صحنه اختیار انسان گنه‌کار. وتوبه پسین، پذیرش توبه بنده و به معنای اثر قرار دادن در توبه وی است. از این روی خداوند «توّاب» است، هر توبه آدمی با دو توبه خداوند همراه است. اختتام آیه، دو صفت خداوند را دربردارد: تواب و رحیم. تواب بودن خداوند بشارت به همه بندگان است و رحیم بودن خداوند هم بشارت است و هم‌انذار؛ بشارت به توبه‌کنندگان که مهربانی خداوند را پذیرفته‌اند، و انذار گنه‌کاران توبه‌ناکرده که از سایه رحمت همیشگی خداوند برون رفته‌اند. verse 37 in baqare sura is the most comprehensive and most beautiful section of the qur'an about human repentance. exegetes and theologians investigated this verse from different directions. the main question in this verse is what "acceptance of words" means? and what place does this acceptance have in the process of repentance of humans and god? research on this issue explains the meaning and stages of "repentance" in the position of religious teaching with moral, theological, and mystical aspects. based on research in arabic vocabulary, other verses of the qur'an, and the words of commentators and theologians, it is found that "the words" in the context of this verse are truths that appear in the form of saying. these truths are rooted in the divine lordship, human accepts these facts. this acceptance is a kind of mutual visit and assent. before and after human's repentance, god's repentance is on humans. previous repentance is allowing repentance: putting "words" at the disposal of sinful man. and the latter repentance means accepting the servant's repentance and means influencing his repentance. therefore, god is always repentant and returns to man after man's repentance. the final sentence of the verse contains two names of god: repentance and mercy. god's repentance is the good news to all human beings that if they forsake sin, god will accept their repentance. god's mercy is both good news and warning; gospel to the repentant who have accepted god's mercy and warn the sinners have not repented who have departed from the scope of god's eternal mercy.
منابع دیجیتالی مرتبط :
نسخه PDF مراجع
کلید واژه اصلی :
متکلمان و سایر شخصیت ها :
محمود حاجی احمدی , محمد سلطانی رنانی
آثار پر استناد :
آیه 037 سوره بقره
نویسنده :
محمد سلطانی رنانی ، محمود حاجی احمدی
زبان :
فارسی
منبع اصلی :
https://ajsm.atu.ac.ir/article_12598_ef2bcb9859537a697f9acd51d1e39976.pdf
جنس منبع:
متن
پایگاه :
پایگاه مجلات 5 (سراج منیر (دانشگاه علامه طباطبایی)- سال 1398- دوره 10- شماره 35- از صفحه 117 تا 138)
یادداشت :
کلیدواژه‌ها
آیۀ سی‌ و هفت سورۀ بقره تلقی کلمات توبه آدم کلمات الله توّاب
کلیدواژه‌ها [English]
Verse 37 of Surah Al-Baqarah Accepting the Words Human Repentance Words of God The Acceptor of Repentance
نوع منبع :
مقاله
مخاطب :
بزرگسال , تخصصی
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال