حشویه (اهل حدیث) | کتابخانه مجازی الفبا

فارسی

متن

ر:پایگاه موقت

حَشَْویه از فرقه‏ های اسلامی: حشویه بر فرقه ‏ای از عامّه (اهل سنّت) اطلاق می‏شود که به هر خبری، هرچند متناقض عمل می‏کنند و به ظواهر قرآن، هرچند مخالف با دلیل قطعی تمسک می‏جویند و در بُعد اعتقادی قائل به جبر و جسمیت و شباهت خداوند به خلقش می‏ باشند. آنان خداوند را به داشتن دست، گوش و چشم توصیف کرده و مصافحه با او را روا، و تقلید در اصول دین را جایز می‏ شمارند. در کلمات برخی فقها، عنوان حشویه بر کسانی که به هر حدیثی عمل می‏کنند نیز اطلاق شده است؛ لیکن اطلاق رایج عنوان یاد شده همان معنای نخست می‏باشد که موضوع این مقاله است. از این عنوان در باب طهارت و ارث سخن گفته ‏اند. حشویه در صورت التزام به لوازم اعتقادات خود که مستلزم انکار خداوند است، نجس و کافرند و احکام کفر بر ایشان جاری است. بنابر قول مشهور، مسلمانان، هرچند در اعتقادات و مذهب باهم متفاوت باشند، از یکدیگر ارث می ‏برند. البته آن که محکوم به کفر و نجاست است، مانند ناصبی از مسلمان ارث نمی‏ برد. برخی قدما گفته ‏اند: بدعت گذاران از معتزله، خوارج و حشویه از مسلمانان ارث نمی ‏برند. منابع: 1. السلفیة بین اهل السنة و الامامیة/ 170؛ شرح نهج البلاغة) ابن ابی الحدید (404 /6؛ روضة المتقین 256 - 255 /9؛ کتاب الملل و النحل 2 96 /1. معارج الاصول/ 3 199. المعتبر 29 /1؛ النور الساطع 4 93 /1. مصباح الهدی 5 410 - 409 /1. جواهر الکلام 6 31 /39. المقنعة/ 701.

مقاله

Mods Doblin core Marc xml MarcIran xml