ب‍اب‌ ح‍ادی‌ ع‍ش‍ر | کتابخانه مجازی الفبا

علامه حلّی در بابِ یازدهم، شناخت خدا، شناخت صفات ثبوتیه و سلبیه، شناخت عدل، نبوت، امامت و معاد را واجب می‌داند. وی با توجه به این موارد کتاب را در هفت فصل تقسیم‌بندی می‌کند:
اثبات واجب الوجود؛
صفات ثبوتیه او که عبارت است از قدرت و اختیار، علم، حیات، اراده، ادراک، قدیم و ازلی و باقی و ابدی بودن او، تکلم، صدق؛
صفات سلبیه او که عبارت است از مرکب نبودن، جسم، عَرَض و جوهر نبودن، لذت و درد نداشتن، متحد به چیزی نشدن، مَحلِّ حوادث نبودن، رؤیت بصری نداشتن، شریک نداشتن، از معانی و احوال به دور بودن؛
عدل با دربرداشتن این مباحث: مختار بودن انسان، و غیر ممکن بودن رخ‌داد قبیح از خداوند، هدفدار بودن افعال او، وجوب لطف بر او و جبران کردن آلام و رنجها؛
نبوت که به اثبات نبوّتِ پیامبر اسلام(ص)، وجوب عصمت او، برتری او بر سایر مردم، دور بودن پدران و مادران او از ناپاکی و رزائل اخلاقی می‌پردازد؛
امامت که علامه آن را عقلاً واجب می‌داند و معتقد است امام فردی معصوم، برگزیده شده توسط خدا و پیامبر(ص) و برترین مردم روزگار است. در ادامه علامه از طرق عقلی و نقلی به اثبات امامت علی بن ابی طالب(ع) پس از پیامبر اسلام(ص) می‌پردازد؛
معاد که در این فصل به اثبات عقلی معاد و شرح آیات مرتبط با آن و مسئله ثواب و عقاب می‌پردازد؛ در این فصل مسئله توبه و امر به معروف و نهی از منکر بیان شده است