وضعيت غنا و موسيقي از آغاز اسلام تا پايان دوران اموي | کتابخانه مجازی الفبا

وضعيت غنا و موسيقي از آغاز اسلام تا پايان دوران اموي | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
وضعيت غنا و موسيقي از آغاز اسلام تا پايان دوران اموي
کتابخانه مجازی الفبا
‫1391
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
وضعيت غنا و موسيقي از آغاز اسلام تا پايان دوران اموي
ویرایش اثر
تاریخ دفاع:
---
وضعیت نشر :
‫قم ، ‫مرکز اطلاعات و مدارک اسلامي، معاونت پژوهشي، دفتر تبليغات اسلامي ، ‫1391
چکیده :
‫اين پژوهش کوشيده است تا تحولات مسأله غنا و موسيقي را از صدر اسلام تا پايان دوران حکومت خلفاي اموي مورد بررسي قرار دهد. واکنش پيامبر گرامي اسلام(ص) و رفتار خلفاي نخستين در برابر غنا و موسيقي، نقش تمدن‌هاي غيراسلامي و امويان در گسترش غنا و موسيقي، و همچنين سرگذشت آوازخوانان و مغنيان مشهور، از مباحثي است که در اين پژوهش به‌تفصيل مورد تحقيق قرار گرفته است. براي جامعه عرب پيش از اسلام، موضوع غنا و موسيقي امر ناشناخته‌اي نبوده است، زيرا رفت و آمد اشراف و بازرگانان عرب به سرزمين‌هاي کسري و قيصر، آثار فراواني بر زندگي آن‌ها داشته، که يکي از اين اثرات، آشنايي آنان با موسيقي در اين سرزمين‌ها بوده است. طبيعت سرزمين عربستان نيز تأثير روشن و عميقي در پيشرفت هنر غنا در اين منطقه داشته است؛ چنان‌که شتربانان عرب با آهنگ رجز، که از وزن‌هاي خاص شعر عربي مي‌باشد، آواز مي‌خواندند. هنگامي که دين اسلام ظهور کرد، مسلمانان نيز از تأثير صداي خوش در تلاوت قرآن و اذان غافل نماندند، و حتي نسبت به آن تشويق و ترغيب صورت مي‌گرفت. در دوره خلفاي راشدين که جهاد در راه گسترش و اعتلاي اسلام، بيشترين مشغله ذهني حاکمان را تشکيل مي‌داد، وضعيت موسيقي به‌همين ترتيب گذشت؛ تا اين‌که خلافت به امويان رسيد. خلفاي اموي که به تقليد از پادشاهان ايران، به کاخ و دربار روي آورده بودند، به‌تدريج موسيقي را مورد توجه قرار داده و از آن در دربار خود استفاده مي‌کردند. حاکمان اموي، نوازندگان و خوانندگاني را از ساير کشورها به مرکز حکومت خود در دمشق فراخواندند. در ابتدا، برخي از خلفاي اموي خود را در معرض ديد نديمان قرار نمي‌دادند و به تقليد از شاهان ساساني، پرده و حجابي قرار داده بودند تا نديمان از سرخوشي و طرب خليفه خبردار نشوند. اما به‌تدريج برخي از خلفاي اموي در معرض ديد آوازه‌خوانان ظاهر شدند، و براي آن‌ها اهميتي نداشت که در هنگام طرب، حرکات آنان مشاهده شود.
نویسنده :
‫سيدامير علوي
زبان :
فارسی
جنس منبع:
متن
پایگاه :
پایان نامه های مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
یادداشت :
‫سيدامير علوي
توضیحات اضافی :
---
نوع منبع :
رساله تحصیلی , کتابخانه عمومی
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال