هركس نماز و روزه هايش را براي رضاي خدا مي گيرد وبه آنچه كه لازمه دين داري است عمل كند انشاالله اهل بهشت است ! نمي خواهيم بگوييم بهشت رفتن سخت است! ولي براي بهشتي شدن بايد تلاش كرد .نشانه هاي بهشتيان را درتفسير موضوعي قرآن ج 5 (معاد در قرآن) از آية الله جوادي آملي بشنويد: 1-ايمان و عمل صالح:
ايمان بايسته و كردار شايسته، شمار زيادي از آيات قرآن را به خود اختصاص داده كه در بحث و كاوش بهشت نقش كليدي دارد؛ مانند: «وَ بَشِّر الَّذِين امَنوا وعَمِلوا الصّالِحات أَنَّ لَهُم جَنات تَجري مِن تَحتِهَا الأَنهار» بقره/25 [به آنان كه ايمان آورده و كردار شايسته دارند مژده بده كه همانا برايشان باغ هايي است كه زير آنها نهرها جاري است] «وَالَّذِين امَنوا وعَمِلوا الصّالِحات أوُلئِك أَصحاب الجَنه هُم فيها خالِدون» بقره/82. چنين كساني اهل بهشتند و در آن جاودانه خواهند بود.2- تقوا :تقوا وصف پارسايان است و در واقع از ايمان و عمل صالح جدا نيست؛ جز آن كه قرآن بر پايه برخي از ويژگي ها و پيام هايي كه براي اوصاف مخصوص است براي آنها واژه هايي انتخاب و به آنها عنوان جدا بخشيده است. بيشترين كرامت و صفتي كه پيام و مژده بهشت را به همراه دارد تقواي الهي است و آيات فراواني در اين باره نازل شده است؛ مانند: 1 - «لِلَّذين اتَّقوا عِندَ رَبِّهم جَنات تَجري مِن تَحتِهَا الأَنهار خالِدين فيها و أَزواج مُطهَّره و رِضوان مِن الله والله بَصير بِالعِباد»
آل عمران/15. [براي آنان كه تقوا پيشه كنند نزد خدا باغ هاي بهشتي است كه زير درختان آن نهرها جاري است و در آن جاويد همراه همسران پاكيزه و آراسته خواهند بود و از همه خوش تر خشنودي خداوند است كه شامل حال آنان شده است و خداوند به حال بندگان بيناست.] 2 - «وَلَو أَنَّ أَهل الكِتاب امَنوا و اتَّقوا لِكُفرِنا عَنهُم سَيِّئاتِهم ولَأَدخُلناهُم جَنات النَعيم» مائده/65. [اگر اهل كتاب ايمان بياورند و تقوا پيشه سازند ما از گناهشان در مي گذريم و به باغ هاي بهشت پرنعمت داخل مي سازيم.] 3- پيروي از خدا و رسول(ص) : «وَمَنْ يُطِعِ الله و رَسوُله يُدخِله جَنّات تَجري مِن تَحتِهَا الأَنهار خالِدين فيها و ذلِك الفَوز العَظيم و مَن يَعص الله ورَسوُله و يَتَعدَّ حُدودَه يُدْخِله ناراً خالِدا فيها ولَهُ عَذاب مُهين» نساء/133 ـ 14 [هر كس پيرو فرمان خدا و رسول خدا باشد وي را در بهشت هايي درآورد كه زير درختانش نهرها جاري و آنجا جايگاه هميشگي فرمانبرداران خواهد بود. اين است سعادت و پيروزي بزرگ و بديهي است هر كس نافرماني خدا و رسول كند و از حدود احكام خداوند تجاوز كند او را به آتشي درافكند كه هميشه در آن معذب است، و براي او عذاب خوار كننده و ذلت دهنده خواهد بود.] 2 - «وَ مَن يُطع الله ورَسوُله يُدخِله جَنات تَجري مِن تحتها الأنهار ومَن يَتَولَّ يُعذِّبَه عَذابا أَليما» فتح/17 [كسي كه فرمانبردار خدا و پيامبرش باشد، خداوند او را در بهشتي داخل گرداند كه از زير درختان باغ هاي آن نهرها جاري است و كسي كه از فرمان و دستور خدا رو گرداند او را به عذاب دردناكي شكنجه دهد.] 4- راستي و راست گفتاري : راستي، راست كرداري و راست گفتاري از صفات پسنديده، برجسته و بدون شك از اسباب ورود به بهشت است. خداي سبحان در اين باره مي فرمايد: «هذا يَوم يَنْفع الصّادِقين صِدْقُهم لَهُم جَنات تَجري مِن تَحتِها الأَنهار خالِدين فيها رَضي الله عَنهُم و رَضوا عَنه ذلِك الفَوز العَظيم» مائده/119. [اين روزي است كه راست گويان را راستي سود مي بخشد. براي آنان بهشت هايي است كه از زير درختانش نهرها جاري است و در آن به نعمت ابدي متنعمند. خداوند از آنان خشنود و آنان هم از خداوند خرسندند. اين است پيروزي و سعادت بزرگ.]5- احسان و نيكوكاري :1 - «إِنَّ الَّذِين امَنوا و عَمِلو الصالحات إِنا لانُضيع أَجر مَن أَحسَن عَمَلا أوُلئِك لَهُم جَنّات عَدن تَجري مِن تَحتِهم الأَنهار يُحلَّوْن فيها مِن أَساوِر مِن ذَهب و يَلبَسوُن ثيابا خُضرا مِن سُنْدُس و إِسْتَبرق مُتَّكئين فيها عَليُ الأرائِك نِعْم الثَّواب وحَسُنَتْ مُرْتَفقا» كهف/30 ـ 31. [آنان كه به خدا ايمان آوردند و كارهاي شايسته انجام دادند ما اجر نيكوكاران را ضايع نخواهيم ساخت، بلكه پاداش ويژه و بزرگ آنان بهشت عدن است كه نهرها زير درختان آنان جاري است، در حالي كه در آن بهشت برين با زيورهاي زرين بيارايند، لباس هاي سبز حرير و ديبا پوشند و بر تخت تكيه زنند. آن بهشت، نيكو پاداش وخوش آرامگاهي است.] 2 - «فَأَثابَهُم الله بِما قالوا جَنّات تَجري مِن تَحتِهَا الأَنهار خالِدين فيها و ذلِك جَزاء المُحسِنين»
مائده/85. [خداوند در برابر آنچه گفتند پاداش نيكو به آنان داد، آن پاداش بهشتي است كه از زير درختانش نهرها جاري است. در آن بهشت زندگاني جاويد خواهند داشت و اين پاداش نيكوكاران است.] 6- شكيبايي در راه خدا: قرآن مجيد گروهي را به عنوان دارندگان خردناب: «أوُلوا الأَلباب» معرفي كرده كه از جمله آنان بردباران و شكيبايان راه خدايند. برخي از آياتي كه موارد پايمردي و شكيبايي آنان را بيان مي كند چنين است: 1 - «وَالَّذِين صَبَروا ابْتِغاء وَجه رَبِّهم وأَقامُوا الصَّلوة وأنْفَقوا مِمّا رَزَقناهُم سِرا وعَلانِيه ويَدْرَؤن بِالحَسنه السَّيِئَه أوُلئِك لَهُم عُقبي الدّار جَنّات عَدنِ يَدخُلوُنها و مَن صَلَحَ مِن ابائِهم وأَزواجهم و ذُرياتهم و المَلئِكةِ يَدْخُلون عَليهِم مِن كُلِ باب سَلام عَليكم بِما صَبَرتُم فَنِعْمَ عُقبي الدّار» رعد/22 ـ 24. [دارندگان خرد ناب در طلب رضاي خدا راه شكيبايي پيش مي گيرند، نماز بر پا مي دارند، از آنچه نصيبشان كرديم به تهي دستان در پنهان و آشكار انفاق مي كنند و در عوض بدي هاي مردم نيكي مي كنند به طوري كه با نيكي، بدي را برطرف مي كنند. اينان هستند كه عاقبت جايگاه نيكو يافتند، كه آن جايگاه، بهشت هاي عدن است كه در آن خود آنها و همه پدران، زنان و فرزندان شايسته خويش داخل مي شوند، در حالي كه فرشتگان بر آنان از هر در وارد مي گردند و مي گويند: سلام و تحيت بر شما كه صبر پيشه كرديد تا عاقبت، منزلگاهي نيكو يافتيد.] 7- اقامه و حفظ نماز: قرآن برپادارندگان نماز را از زمره بهشتيان بر شمرده است؛ چنان كه در آيه قبل: «وأقاموا الصَّلوة» بدان اشاره فرمود، و همچنين در آيه ديگر مي فرمايد: «وَالَّذِين هُم عَلي صَلوتِهم يُحافِظون أوُلئِك في جَنات مُكرَمون» معارج/34 ـ 35. [آنان كه نماز خود را پاس مي دارند در باغ هاي بهشت با عزت و احترام در نعمت هستند.]8- انفاق در راه خدا: «اَلَّذِين يُنفِقون فِي السَّراء والضَّراء والكاظِمينَ الغَيظ والعافينَ عَنِ النّاس والله يُحب المُحسِنين أوُلئِك جَزاؤهُم مَغفره مِنْ رَبِّهم و جَنات تَجري مِن تَحتِهَا الأَنهار خالِدين فيها وَنِعْمَ أَجر العامِلين» آل عمران/134 ـ 136. [پرهيزكاران و نيكوكاران كساني هستند كه در حال وسعت و تنگدستي مال خود را به تهي دستان انفاق مي كنند، خشم و غضب فرو مي نشانند و از بدي مردم در مي گذرند. چنين مردم با تقوا و نيكوكاري را خداوند دوست مي دارد؛ زيرا او دوست دار نيكوكاران است... پاداش كردار آنان آمرزش پروردگار و بهشتي است كه از زير درختان انبوه آن نهرها جاري است و ايشان در بهشت جاويد جاودانه خواهند بود، كه چه نيكوست پاداش نيكوكاران.]9- نيايش : ايمان به خدا و نيايش به درگاه او، به ويژه در شب ها، آن گاه كه همه درها بسته مي شود و تنها در رحمت خدا بر بندگان و نيايش گران گشوده خواهد بود: «تَتَجافي جُنوبَهم عَن المَضاجِعِ يَدعوُن رَبَّهم خَوفاً وطَمَعاً ومِمّا رَزَقناهُم يُنفِقون فَلاتَعلم نَفس ما أُخفي لَهُم قَرَة أَعْيُن جَزاء بِما كانوا يَعمَلون» سجده/16 ـ 17. [پهلوهاشان از خواب گاه ها جدا مي گردد و پروردگارشان را از روي بيم و طمع مي خوانند (نيايش مي كنند) و از آنچه روزيشان داده ايم انفاق مي كنند. هيچ كس نمي داند چه چيز از آن چه روشني بخش ديدگان است به پاداش آنچه انجام مي دادند براي آنان پنهان شده است.]10- اخلاص: اخلاص اكسيري است كه هر عملي را ملكوتي مي كند و از دسترس شيطان دور مي دارد. اخلاص قرقگاهي است كه هيچ ابليس و شيطاني به آن نزديك نمي شود و شعاع ميدان وسوسه هاي او آن جا را تهديد نمي كند. ابليس به اين حقيقت اذعان داشته و در حالي كه سوگند ياد كرده همه بني آدم را به دام فريب گرفتار مي كنم براي مخلصان حساب ويژه گشوده و آنان را استثنا كرده است: «قالَ فَبِعِزَتك لأُغْوينَّهم أَجمَعين إِلّا عِبادَكَ مِنْهُم المُخلَصين» ص/82 ـ 83. [گفت به عزت تو سوگند همه را از راه به در مي برم، مگر آن بندگان خالص شده تو را.]11-استقامت و پايمردي: پايمردي و استقامت در راه خدا و اهداف شكوهمند اسلام هم در دنيا موجب سرفرازي است و هم در آخرت: 1 - «إِنَّ الَّذِين قالوا رَبُّنا الله ثُمَّ اسْتَقاموا تَتَنَزُّل عَليهِم المَلئِكه أن لاتَخافوا ولاتَحزنوا وأَبشروا بِالجَنه الَّتي كُنتُم توعَدون نَحنُ أوُلياؤكم فِي الحَيوه الدُّنيا وفِي الاخِره ولَكُم فيها ما تَشتَهي أَنفُسَكُم ولَكُم فيها ما تَدعوُن نُزُلا مِنَ غَفور رَحيم» فصلت/30 ـ 32 [در حقيقت كساني كه گفتند پروردگار ما خداست، سپس ايستادگي كردند، فرشتگان بر آنان فرود مي آيند و مي گويند: هان بيم مداريد و اندوهگين نباشيد و به بهشتي كه وعده يافته بودي شاد باشيد. در زندگي دنيا و در آخرت دوستانتان ماييم و هر چه دلهايتان بخواهد در بهشت براي شماست و هر چه خواستار باشيد در آن جا خواهيد داشت. روزي آماده از سوي آمرزنده مهربان است.]12- خوف و خشيت از خدا : فرق خوف و خشيت در اين است كه «خشيت» بيم و هراس از چيزي را گويند كه در آن، شكوه و عظمت و جلالت و تأثير علِي آن چيز اشراب و منظور شده باشد. از اين رو قرآن مي فرمايد: «إِنَّما يَخشي الله مِن عِباده العُلمؤا» فاطر/28. [در ميان بندگان همانا تنها دانشمندان از خداوند بيم و هراس دارند.] اما در خوف چنين چيزي اخذ نشده، زيرا در علل و اسباب عادي ضرر رساني نيز به كار مي رود و در مواردي از قرآن، در ترس از دستور و مقام پروردگار است. به هر روي، حق تعالي آنان را كه در امر دين، فرمان خدا و ذات مقدس او هراسناك هستند و بيشتر به جانب او مي گرايند و دستور او راعمل مي كنند، پاداشي بس ارجمند عطا مي كند. 1 - «وَلِمَن خاف مَقام رَبه جَنتان» الرحمن/4 [و هر كس را كه از مقام پروردگارش بترسد دو باغ است.] 2 - «إِنَّ الَّذِين يَخشَوْن رَبَّهُم بِالغَيْب لَهُم مَغفِره و أَجر كَبير» ملك/12. [براي كساني كه در نهان از خداوند مي ترسند آمرزش و پاداشي بزرگ است.]13- نيكوكاري: «إِنَّ الأَبرار يَشرَبون مِن كَأس كان مِزاجُها كافورا عَيْنا يَشرَب بِها عِبادالله يُفَجِّرونها تَفجيرا» [همانا نيكان از جامي نوشند كه آميزه اي از كافور دارد؛ كافور چشمه اي است كه بندگان خاص خدا از آن مي نوشند و به دلخواه خويش آن را جاري مي كنند.] «إِنَّ الأَبرار لَفي نَعيم عَلي الأَرائِك يَنظُرون» مطففين/22 – 23. [به راستي نيكوكاران در نعيم الهي خواهند بود. بر تخت ها نشسته مي نگرند.]14- دل آرام :دلي كه به ياد خدا آرام گرفته، مطمئن و استوار گشته سرانجام به سوي خدا و به بهشت ويژه الهي درخواهد آمد: «يا أَيَّتُها النَّفس المُطمَئِنه إِرجِعي إِلي رَبِّك راضيه مَرضيه فَادْخُلي في عِبادي وادْخُلي جَنَّتي» فجر/27 ـ 30. [اي نفس قدسي و به ياد خدا دل آرام، در حالي كه از قضاي خدا خشنودي و تمام عقايد و اخلاق و اعمال تو مورد پسند خدا است به سوي پروردگارت باز گرد و در ميان بندگان من وارد و در بهشت من داخل شو.] 15- هجرت و جهاد :«اَلَّذِين امَنوا وهاجَروا وجاهَدوا في سَبيل الله بِأَموالِهم وَأَنفُسهم أَعظم دَرَجه عندالله و أولئِك هُمُ الفائِزون» توبه/20. [كساني كه ايمان آورده و هجرت كرده و در راه خدا با مال و جانشان به جهاد پرداخته اند نزد خدا مقامي هر چه والاتر دارند و اينان همان رستگارانند]؛ اين محتوا در آيه ديگر نيز به چشم مي خورد: «لكِن الرَسوُل وَالَّذِين امَنوا مَعَه جاهَدوا بِأَموالِهم و أَنفُسهم وأوُلئِك لَهُم الخَيرات وأوُلئِك هُمُ المُفلِحون أَعدَّ الله لَهُم جَنّات تَجري من تَحتِهَا الأَنهار خالِدينَ فيها ذلِك الفَوز العَظيم» توبه/88 ـ 89.[ولي پيامبر و كساني كه با او ايمان آورده اند با مال و جانشان به جهاد برخاسته اند و اينانند كه همه خوبي ها براي آنان است، اينان همان رستگارانند. خدا براي آنان باغ هايي آماده كرده است كه از زير درختان آن نهرها روان است و در آن جاودانه اند. اين همان رستگاري بزرگ است.]16- شهادت و جان فشاني: در مكتب اسلام مقام شهادت از والاترين مقامها و رتبههايي است كه براي بشر قابل ادراك است؛ قرآن، چنان كه گذشت، شهيدان را به مقام «عنديت»: «عند ربهم يُرزَقون» آل عمران/169. [نزد پروردگارشان روزي داده مي شوند رسانده و براي آنان گرانبهاترين پاداش ها، يعني بهشتي كه از آن با عنوان «نزد پروردگار» ياد كرده (ملاقات با خدا)، قرار داده و آنان را به چنين درجه اي مفتخر گردانيده است.] قرآن در آيه ديگر مي فرمايد: «إِنَّ الله اشْتَري مِنَ المُؤمِنين أَنفُسهم و أموالِهم بِأَن لَهُم الجَنه يُقاتِلون في سَبيل الله فَيَقتلون و يُقتَلون وَعَدا عَليه حَقّا فِي التَّوريه و الإِنجيل والقُرآن و مَن أَوْفي بِعَهده مِنَ الله فَاسَتَبْشِروا بِبَيْعِكُم الَّذِي بِايَعتم بِه وذلِك هُو الفَوز العَظيم» توبه/111 [در حقيقت خدا از مؤمنان جان و مالشان را به بهاي اين كه بهشت براي آنان باشد خريده است. همان كساني كه در راه خدا مي جنگند و مي كشند و كشته مي شوند. اين به عنوان وعده حقي در تورات و انجيل و قرآن بر عهده خداست و چه كسي از خدا به پيمان خويش وفادارتر است؟ پس به اين داد و ستد كه با او كرده ايد شادمان باشيد و اين همان كاميابي بزرگ است.] 17- خودسازي و تزكيه : «وَ مَنْ يائة مومناً قد عَمَلَ الصالحاتِ فَاوُلئك لَهُمْ الدَّرجات العُلي» [هر كه در حال ايمان نزد او برود، در حالي كه كارهاي شايسته انجام داده باشد براي آنان درجات والا خواهد بود.] 18- تولي و تبري: دوستي با دوستان خدا و دشمني با دشمنان او از ديگر اسباب بهشت است. خداي سبحان يك رنگي و يك چهرگي را ثنا گفته و نفاق و دورنگي را به شدت ناخوش داشته است. از اين رو مي فرمايد: «لا تَجِد قَوما يُؤْمِنون بِالله وَاليَوم الاخِر يُوادُّون مَن حادَّ الله و رَسوُله ولَو كانُوا اباءَهم أَوْ أَبنائَهم أَو إِخَوانهم أَو عَشيرَتهم أوُلئِك كَتَبَ في قُلوبِهِم الإيمان وأَيدهم بِروح مِنه و يُدْخِلهم جَنات تَجري مِن تَحتها الأنهار خالِدين فيها رَضِيَ الله عَنهُم و رَضَوا عَنه أوُلئِك حِزبَ الله أَلّا إِن حَزب الله هُم المُفلِحون» مجادله/22. [قومي را نيابي كه به خدا و روز بازپسين ايمان داشته باشند و كساني را كه با خدا و رسولش مخالفت كرده اند، هر چند پدرانشان يا پسرانشان يا برادرانشان يا عشيره آنان باشند دوست بدارند. در دل اينهاست كه خداوند ايمان را نوشته و آنان را با روحي از جانب خود تأييد كرده است و آنان را به بهشت هايي كه از زير درختانش جويبارهايي روان است در مي آورد. هميشه در آن جا ماندگارند. خدا از ايشان خشنود و آنان از او خشنودند. اينان حزب خدايند. آري حزب خداست كه رستگارانند.] دشمن اهل بيت(ع) حتّي اگر عامل به تمام احكام خدا هم باشد، در حكم كافر است و ابداً روي بهشت را نخواهد ديد. امّا آنكه بغض اهل بيت(ع) را ندارد، اگر چه شيعه نباشد، به مقداري كه عقائدش درست است و اهل ديانت بوده اجر خواهد داشت. تفصيل بحث را در آدرس مقابل ملاحظه فرماييد.
http://www.maaref.porsemani.ir/ ؛ در اين آدرس، به قسمت فرجام شناسي رفته و عنوان « بهشت و جهنّم و ويژگي ها» را مطالعه فرماييد.