خوش رفتاری | کتابخانه مجازی الفبا

چگونه مي شود غم ها را در دل داشت و چهره اي خوشرو داشت تا مصداق حديثي شد كه مي فرمايد: « مؤمن غمش در دل و چهره اش خندان است.» (به مضمون)

روايتى كه مى‏گويد: شادى مؤمن در چهره او و اندوهش در دل است، در راستاى اين اصلى كلى است كه بايد جامعه اسلامى، جامعه‏اى سرزنده و بشّاش باشد، به گونه‏اى كه اهل ايمان بايد غم و اندوه خويش را در دل پنهان دارند و با تظاهر به شادى و شادمانى، زمنيه افسردگى و ملامت و اندوه جامعه را فراهم نياورند و تعادل روانى جامعه را به هم نزنند.
چون رسيدن به سرمنزل سعادت انسانى و الهى از ديدگاه اسلام تنها با داشتن جامعه‏اى بانشاط معقول و منطقى و به دور از هرگونه زياده‏روى و كوتاهى است، نشاطى كه با روح كلى حاكم بر تعاليم اسلامى هماهنگ بوده و از چارچوب كاملاً مشخص دستورات و آموزه‏هاى آن خارج نگردد و از نظر روانى نيز، اگر كسى با وجود غم و اندوه درونى خود را شاد و مسرور نشان دهد و تظاهر به شادمانى مى‏نمايد، اين عمل در خودِ وى نيز تاثير گذارده و از شدت اندوهش مى‏كاهد.
مخفى نماند كه از بررسى روايات و سخنان پيشوايان دين مى‏توان به اين نتيجه رسيد كه غم و اندوهى كه مورد ملامت و سرزنش واقع شده غم و اندوهى است كه در رابطه با دنياى فانى و امور دنيوى و كم و زياد آن مى‏باشد و اين اندوهى است كه اولياى الهى به تعبير قرآن كريم از آن پيراسته مى‏باشند: الا ان اولياءالله لاخوف عليهم و لاهم يحزنون آگاه باشيد كه دوستان خداوند، ترسى از آينده و غمى از گذشته ندارند، ولى غم و اندوهى كه به خاطر آخرت و دورى از اصل و حقيقت خود و نرسيدن به مقصد اعلاى انسانى باشد و نيز غصه‏اى كه به خاطر ارتكاب گناهان و آلوده كردن فطرت پاك خدايى و تيره كردن آينه تابناك و درخشان قلب و روح انسان است، مورد تحسين واقع شده و در روايات فراوانى آن را ستوده‏اند، از جمله در حديثى مى‏خوانيم: انّ الله يحب كل قلب حزين. خداوند هر قلب غمناكى را دوست دارد. ميزان الحكمه، ج 2، ص 401، ح 3812، چاپ دفتر تبليغات اسلامي.
و در حديثى ديگر آمده است: چه بسيار انسان‏هاى غمناك و اندهگين كه غم و اندوهشان شادى ابدى و جاودانه را بهره آنان مى‏سازد. ميزان الحكمه، ج 2، ص 401، ح 3813، چاپ دفتر تبليغات اسلامى.
البته بايد دانست كه اين نوع غم و اندوه بر خلاف نوع اول نه تنها باعث افسردگى و خمودى انسان نمى‏گردد، بلكه پشتوانه‏اى محكم براى نشاط و سرزندگى است، چون شادمانى و سرزندگى تنها با عوامل مادى به دست نمى‏آيد. بلكه عوامل معنوى و روحى نيز در تحقق آن تاثير بسزايى دارند و به همين دليل انسان‏هاى برگزيده و پاكى كه هماره از ترس آخرت اشكى‏ريزان و سينه‏اى سوزان داشته و در دورى از محبوب خويش ناله‏هاى شبگير داشته‏اند هرگز گرد و غبار دلمردگى و افسردگى بر چهره آنان ننشسته و سپاه خمودگى و كسالت روحى هرگز بر روح آنان خيمه نمى‏زد به شهادت تاريخ آنان از شاداب‏ترين و كوشاترين افراد جامعه بوده‏اند.
انسان مومن ممكن است در زندگي دنيوي اش سختي هاي بسياري را تحمل كند، ولي به خاطر ايمان و توكلي كه به خداوند دارد، در هر حالي با چهره بشاش در جامعه ظاهر مي شود و هرگز هراسناك نمي گردد و غم و اندوه مفرط بر او مستولي نخواهد شد.

پرسمان دانشجویی