ايستگاه‏هاي قيامت | کتابخانه مجازی الفبا

پس از اينكه همه بندگان - به استثناى مخلَصين و شيعيان واقعى در صحنه قيامت حاضر مى‏شوند، ايستگاه‏هايى را بايد طى كنند تا به مقصد نهايى خود برسند. براساس روايات، صحنه محشر و قيامت، پنجاه موقف و ايستگاه دارد كه نخستين آنها، به پاخاستن از قبر و حضور در صحنه محشر است. قرآن مى‏فرمايد: «تَعْرُجُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ إِلَيْهِ فِى يَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ»؛ معارج (70)، آيه 4. ؛ «فرشتگان و روح [ در روز قيامت‏] به سوى او عروج مى‏كنند، در روزى كه مقدارش پنجاه هزار سال است».

امام صادق‏عليه السلام با استناد به اين آيه مى‏فرمايد: «فَحَاسِبُوا أَنْفُسَكُمْ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبُوا عَلَيْهَا فَإِنَّ لِلْقِيَامَةِ خَمْسِينَ مَوْقِفاً كُلُّ مَوْقِفٍ مِقْدَارُهُ أَلْفُ سَنَةٍ»؛ كافى، ج 8، ص 143. ؛ «پيش از اينكه [ در دادگاه عدل الهى ]حساب شما را محاسبه كنند، از خود [ در دنيا ]حساب بكشيد؛ زيرا قيامت داراى پنجاه ايستگاه است كه هر ايستگاه، هزار سال به طول مى‏انجامد».

ابن مسعود مى‏گويد: ما نزد اميرمؤمنان على‏عليه السلام نشسته بوديم كه فرمود: «إن فى القيامة لخمسين موقفاً كل موقف ألف سنة فأول موقف خرج من قبره»nA

ع؟AnBdM، ج 7، ص 111. ؛ «در قيامت پنجاه موقف و ايستگاه است كه هر ايستگاه هزار سال به طول مى‏انجامد و نخستين ايستگاه هم بيرون آمدن از قبر است».

هدف از وجود اين ايستگاه‏ها، پاك شدن انسان‏ها و پيدا كردن آمادگى ملاقات با خداى سبحان است؛ زيرا قيامت، بازگشت هر چيز به مبدأ خود است «انا للَّه و انا اليه راجعون»، بقره (2)، آيه 245 و نيز ر.ك: نجم (53)، آيه 42؛ انشقاق (84)، آيه 6 ؛ مائده (5)، آيه 18. و تنها كسى مى‏تواند به بارگاه الهى، بار يابد كه با تمام وجود خود، تنها او را بخواهد و خدايى شود. اين ايستگاه‏ها نيز براى پاك شدن انسان‏ها است؛ اما كسانى كه از پيش، در دنيا خود را پاكيزه كرده‏اند، توقفى بس كوتاه دارند و به اندك زمانى به محضر حق راه مى‏يابند. اين مطلب مضمون حديثى از پيامبر اكرم‏صلى الله عليه وآله است كه به ايشان عرض شد: قيامت چه روز طولانى‏اى است. فرمود: قسم به كسى كه جان محمدصلى الله عليه وآله به دست او است، آن روز براى مؤمن كوتاه‏تر از نماز واجبى است كه او در دنيا اقامه مى‏كند». تفسير الميزان، ج: 20 ص: 13؛ بحث روايى ذيل آيه 4 سوره مباركه «معارج»؛ روشن است كه اين گروه مومنانى هستند كه به مقام مخلَصين نرسيده‏اند.

نكته ديگر اينكه ماندن در اين توقفگاه‏ها و طول آن، بستگى به خود فرد دارد. بر حسب بعضى از روايات، سران شرك - كه هيچ اميدى به اصلاح آنها نيست و حساب آنان روشن است در اين موقف‏ها نمى‏ايستند و به سوى دوزخ برده مى‏شوند. بحارالانوار، ج 7، ص 250 و 260. همچنين شيعيان واقعى نيز در اين توقفگاه‏ها، درنگ ندارند و مستقيم به بهشت مى‏روند. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمايندگي مقام معظم رهبري در دانشگاه ها، كد: 29/500009)

پرسمان دانشجویی