مهرباني خدا و انتقام خدا | کتابخانه مجازی الفبا

بنده حقير جواني هستم 22 ساله. من از 15 سالگی بر اثر کنجکاوی و علاقه برای بر آورده شدن دعاهايم کتاب های دينی زيادی از افراد مختلف خواندم. اکنون پس از گذشت 7 سال با خواندن اين همه کتاب های دينی و احاديث و قرآن و دعاهای مختلف در پاسخگويی به سؤالاتم عاجز ماندم و شبهات بسيار زيادی هم برايم پيش آمده که ايمانم را بسيار ضعيف کرده! متأسفانه کسی با سواد و با حوصله که جواب سؤالاتم را منطقی بدهد پيدا نمی کنم شما هم متأسفانه بسيار دير به سؤالاتم پاسخ می دهيد. اکنون به چند تا از شبهاتم اشاره می کنم از شما هم خواهشمندم علاوه بر پاسخگويی به سؤالم اگر کتاب يا کتاب های معتبری در اين زمينه ها موجود است به بنده معرفی کنيد. می گويند خداوند هم مهربان است و هم ذوانتقام. 2 صفت کاملا متناقض چطور جمع می شود؟ کدامش را باور کنيم؟

تناقض و تضاد شروطي دارند که در کتاب منطق به آنها پرداخته شده است. و از جمله آن شروط يکي هم وحدت جهت است- يعني محال است دو متناقض يا در متضاد از يک جهت در يک شيء در زمان واحد جمع شود. ولي جمع شدن دو متناقض يا دو متضاد از دو جهت متفاوت در يک زمان در يک شيء محال نيست. مثال پدر نسبت به فرزند خود محبت دارد. از آن جهت که فرزند اوست. ولي زماني که فرزند کار ناشايستي انجام مي کند يا مثلا در امتحان مدرسه مردود مي شود، پدر عصباني مي شود و حتي ممکن است فرزند خود را کتک بزند. آيا اين پدر در حال کتک زدن بچه اش او را دوست ندارد. او فرزند خود را از آن جهت که فرزند اوست دوست دارد. ولي از آن جهت که فرزندش خطايي کرده است از دست او ناراحت است حتي اين ناراحتي از روي علاقه اوست لذا از مردود شدن ديگران ناراحت نيست ولي خيرخواهي براي فرزند و دوست داشتن او سبب اين ناراحتي است و چون اين دو صفت از دو جهت متفاوت در يک شخص جمع شده است، مانعي ندارد. ناراحتي پدر در اين مثال ناشي از محبت است. او چون فرزندش را دوست دارد از انحراف يا عقب افتادگي او ناراحت مي شود.خداوند متعال دو گونه اسم دارد. اسماء ذات که کمالات ذاتي خدا بوده واصل هستند و اسماء افعال که کمالات خدا در مقام فعل بوده و فرع بر اسماء ذات هستند. اسماء ذاتي از مقام ذات او انتزاع مي شوند. يعني اين اسم ها عين ذات خداست مثل اسم عالم، قادر و وحي و اسماء افعال از مقام فعل خدا انتزاع مي شوند و فعل خدا مخلوقات هستند. بنابراين اسماء افعال از نسبت بين خدا و مخلوقات انتزاع مي شوند مثلا اسم رزاق، خالق، غفور، ذوانتقام و ... .بين اسماء ذات و اسماء فعل هيچ گاه تناقض و تضاد رخ نمي دهد. چون تفاوت جهت دارند يعني اسماء ذات، اسماء خدا هستند از جهت ذات ولي اسماء افعال اسماء او هستند از جهت فعلش. همچنين بين اسماء ذات هم تناقضي وجود ندارد و همه اسماء ذات اسماء کماليه هستند و همگي با هم قابل جمع هستند بين خود اسماء افعال نيز تناقض رخ نمي دهد چرا که هر اسمي از اسماء افعال از يک نسبت انتزاع مي شود و اين نسبتها با هم متفاوتند.خداوند متعال دو گونه رحمت دارد. يک رحمت عام دارد که هيچ مقابلي ندارد. و يک رحمت خاص دارد که مقابل آن غضب است. رحمت عام شامل هر دوي اينها مي شود يعني هم رحمت خاص زيرمجموعه رحمت عام است هم غضب خدا زيرمجموعه رحمت عام اوست. جهنم مظهر غضب خداست و بهشت مظهر رحمت خاص اوست. و هر دوي اينها مظهر رحمت عام او هستند. همان طور که کتک زدن پدر فرزند خود را، از روي رحمت و مهرباني است. پس رحمت و غضب خدا در يک نفر کافر جمع مي شود ولي از دو جهت متفاوت. از آن جهت که بنده خداست، خدا او را دوست دارد ولي از آن جهت که عصيان کرده است بر او غضب مي کند. خداوند متعال مي خواهد که انسان در همين دنيا سعادتمند شود و بهشت را کسب کند. لکن اگر کسي آلوده از دنيا رفت رحمت عام خدا ايجاب مي کند که او را در جهنم از آلودگي پاک کند و آن گاه که شخصي عاصي در جهنم پاک شد مي تواند به بهشت الهي راه يابد. انسانها مثل سنگ هاي معدني هستند؛ آنهايي که در دنيا خود را تصفيه کردند و آن گوهر وجودي خود را بدست آوردند به بهشت مي روند ولي آنهايي که تصفيه نشده به آخرت رفتند بايد در جهنم ذوب شوند تا ناخالصي آنها جدا شود و البته در اين ميان کساني نيز هستند که هيچ عنصر بهشتي در وجود آنها نمانده است، اين گونه افراد حتي با جهنم نيز پاک و تصفيه نمي شوند. اينها مثل سنگهايي هستند که هيچ عنصر ارزشمندي در آنها نيست.در دعاي افتتاح مي خوانيم:وايقنت انک ارحم الراحمين في موضع العفو والرحمه واشد المعاقبين في موضع النکال والنقمه,وباور دارم براستي توئي دلسوزترين مهربانان در مقام گذشت ورحمت وسختترين مجازات کنندگان در مقام عذاب کردن وانتقام,بنابر اين موارد رحمت وعذاب متفاوت است در مقام گذشت, مهربان است ودر مورد عذاب هم بسختي مجازات مي کندهيچگونه تضادي بين اينها نيست.همچانکه شما مي گوئيد پدر من هرجا که صلاح باشد مهربان است ولي جائي که صلاح نباشد سختگير وخشن ,آيا معنايش تناقض در رفتار است يا اينکه موارد فرق دارد.براي مطالعه بيشتر در زمينه مسائل اعتقادي به کتابهاي زير مراجعه فرماييد:1. توحيد، محسن قرائتي2. آموزش عقايد، محمد تقي مصباح يزدي3. مجموعه آثار شهيد مطهري، ج2 و ج4

پرسمان دانشجویی