شاهدان اعمال | کتابخانه مجازی الفبا

اگر در قيامت همه چيز مشهود انسان و خداست چه نيازي به گواهان متعدد است؟ شاهد بودن انبيا و ائمه(ع) به چه معناست؟ آيا مثل ملائکه موکل تمام اعمال ما را مي بينند؟

1ـ گواهان آخرت برای اثبات جرم نیستند؛ بلکه رخدادهای آخرت نمود امور دنیا هستند.اگر در دنیا اعضاء را ابزار گناه قرار دهیم، در آخرت به نحو تکوینی نشان خواهند داد که از آن سوء استفاده شده؛ آنگاه همین نعمتها دشمن صاحب خود خواهند شد.پس شها ت اعضاء خودش عذاب است. انبیاء و ائمه و ملائک نیز در دنیا می بینند و این حقیقت در آخرت ظاهر خواهد گشت. مکان و زمان نیز مشاهده می کنند. پس باطن این مکان و زمان در آخرت، به صورت جایگاه عذاب جلوه خواهد کرد؛ چرا که باطن گناه خودِ عذاب است و مکان و زمان آن جایگاه عذاب.پس شهادت در آخرت تکوینی و از سنخ عذاب است نه برای اثبات جرم.2ـ اگر انسان بداند که فرد يا افرادي در همه کارهاي زندگي به اعمال او نظارت دارند، بيشتر مراقبت ميکند تا در اعمالش گرفتار فريب شيطان نشود.خداي متعال در قرآن کريم با توجه دادن انسان به اينکه هر عملي که ميکند مورد مشاهده خداي متعال و فرشتگان و اولياء الهي و زمين و اعضاي بدن انسان واقع ميشود، او را بيش از پيش به مراقبت از اعمالش ترغيب ميکند، و راه او را براي تربيت خويش هموار تر و مقابله با شيطان را آسانتر ميکند.البته بايد توجه داشته باشيم که شهادت دادن شاهدان در قيامت، امري تکويني است، يعني عمل گناه يا ثواب يکي از آثاري که به دنبال دارد اين است که شواهدي که شاهد آن عمل بوده اند شهادت ميدهند به اين که فلان عمل توسط اين شخص انجام شده است. اين شهادت دادن را مي توان با ايستادن ما در برابر آينه مقايسه کرد که وقتي ما در برابر آينه مي‏ايستيم اين خاصيت تکويني در آينه وجود دارد که تصوير ما را در خود نشان مي دهد، به همين شکل همه اشياء عالم و نيز همه شاهدان اعمال تکوينا اين خصوصيت را دارا هستند که در قيامت همه آنچه در برابرشان انجام شده است را نمايش مي دهند و به انجام آن عمل شهادت مي دهند. در حقيقت شهادت دادن شاهدان به صدور اعمال، از شئون تجسم يافتن عمل است که در آخرت بروز ميکند.3ـ اما در مورد شاهد بودن انبياء و اولياء بر اعمال مردم بايد گفت: بنابر آيات و رواياتي مانند آيه شريفه: قل اعملوا فسيري الله عملکم و رسوله و المومنون (105 توبه) تمام اعمال انسانها همان گونه که به رويت خداي متعال مي رسد، به رويت و مشاهده اولياء خدا مي رسد. بنابر روايت شريفي که در اصول کافي روايت شده است مراد از المومنون در اين آيه ائمه اهل بيت عليهم السلام هستند. مشاهده ی این بزرگواران نیز در حقیقت چیزی جز مشاهده خدا نیست. چون نبی و امام ، عین الله ناظره می باشند. انسان کامل ، مظهر تامّ اسماء الهی است. لذا او از آن حیث می بیند که مظهر اسم النّاظر و البصیر است.

پرسمان دانشجویی