تجسم اخروي اعمال | کتابخانه مجازی الفبا

گفته مي شود که هر عملي که از انسان سر مي زند در آن واحد صورت اين عمل در برزخ و در قيامت شکل مي گيرد و در واقع دنيا و برزخ و آخرت هر سه در طول يکديگر هستند با اين توصيف انسان در اين دنيا يا در بهشت است يا در جهنم تنها کافي است پرده ها کنار رود پس جايگاه قيامت و حسابرسي با توجه به آنکه در عالم مجردات زمان و مکان معنا ندارد، چگونه خواهد بود؟

انسان هر كاري كه انجام مي دهد و حتي هر نيتي كه از ذهنش خطور مي كند حقيقت آن در عالم بالا شكل مي گيرد و نمود پيدا مي كند و با هر كاري كه انجام مي دهد خودش را مي سازد و باطن خود را شكل مي دهد .هر كس خودش بهشت مي شود و يا اينكه باطنش، جهنمي مي گردد. و وقتي از دنيا رفت و وارد عالم برزخ و آخرت شد پرده ها كنار رفته و خودش را آنگونه كه هست مشاهده مي كند.اگر خدا را بندگي كرده باشد مي بيند كه در بهشت است و خودش را كه بهشتي شده ملاقات مي كند و از تفضلات الهي هم كه بر او مي افزايد بهره مند مي شود و اگر خدا را نافرماني كرده باشد خود را بصورت جهنمي مي يابد و اعمالش بصورت آتش وحيوانات آزار دهنده مجسم مي شود.پس انسان همين الآن هم در بهشت يا در جهنم است بلكه خودش بهشت يا جهنم است ،زيرا حكمت اسلامي ثابت مي كند كه عمل با عامل آن متحد است،و با مرگ پرده ها كنار مي رودو متوجه اين امر مي گردد.كه قرآن كريم مي فرمايد: «لَقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هذا فَكَشَفْنا عَنْكَ غِطاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ» (ق/ 22 ) به او گفته مى‏شود اين وضع كه مى‏بينى در دنيا هم بود اما تو از آن در پرده‏اى از غفلت بودى ما امروز پرده‏ات را كنار زديم اينك ديدگانت امروز تيزبين شده است‏.حال اين سؤال مطرح است كه اگر هم اكنون ما در بهشت يا جهنميم پس قيامت وحسابرسي براي چه است؟گفتني است تمام وقايعي كه انسان پس از مرگ با آن رو به رو مي شود تجسم چيزي است كه در دنيا بوده . مثلا در مورد فشار قبر در روايات آمده: « أكثر ما يكون عذاب القبر من النميمة و سوء الخلق و الاستخفاف بالبول» (بحارالأنوار، ج 6،ص 279 ،باب 8- أحوال البرزخ و القبر و عذابه‏) اكثر آن چيزي كه موجب فشار قبر مي شود سخن چيني ، بد اخلاقي و سهل انگاري در مورد زدودن نجاست بول است. يعني اكثر كساني كه دچار فشار قبر مي شوند،تجسم اين سه خصلت اوست كه در دنيا گرفتار آن بود.يا در مورد سؤال و جواب در قبر، نكير و منكرهر کسی در حقیقت همان دو ملك كرام الكاتبن هستد که در دنیا اعمال او را ثبت می نمودند « وَ إِنَّ عَلَيْكُمْ لَحافِظِينَ (10) كِراماً كاتِبِينَ (11) يَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُونَ (انفطار/ 12) و گر نه او بر شما نگهبانان گماشته .كه نويسندگانى ارجمندند. و هر چه بكنيد مى‏دانند. اینان دائما مواظب ما هستند و اعمال ما را ثبت مي كنند و در هر دم در دنيا از ما مي پرسند كه در اين عمل كه انجام دادي خدايت كيست و از امر چه كسي پيروي كردي و بنده ی چه كسي بودي آيا بنده ی خدايي يا بنده هوا؟ و در اين عملي كه انجام دادي پيامبرت چه كسي است؟ و اسوه ات كيست؟ وبه پیروی از چه کسی این عمل را انجام دادی؟ ... ؟ در عالم قبر (عالم برزخ) سوالات همین دو ملك رقيب و عتيد است که بصورت سوالات نكير ومنكر مجسم مي شوند و همان سؤالاتي كه آن دو ملك در دنيا از ما دارند و ما آنها را ندای وجدان و فطرتمام می دانیم ، بصورت سؤالات در قبر مجسم مي شوند. پس ما هم اکنون نیز دائماً مورد سوالیم و آن سوالات را به صورت ندایی وجدانی و فطری ادراک می کنیم ؛ امّا غافلیم که این سوالات را ملائک از ما می کنند. خود قيامت و حسابرسي هم از اين قضيه مستثني نيست. و قيامت و تمام احوالات و مواقفش از جمله حساب و ميزان وغير آن ، همه تجسم احوالاتي است كه شخص قبلا داشته و از آن بر خوردار بوده است. قیامت صغری همان مرگ است و قیامت کبری مرگ کلّ عالم می باشد. برزخ باطن دنیاست ؛ و آخرت باطن برزخ. صراط همان شریعت الهی است که از هنگام بلوغ تا پایان عمر باید بر آن قدم برداریم و لحظه ای از آن نلغزیم ؛ پس هرگاه در شریعت لغزیدیم نمود اخروی آن لغزش از پل صراط خواهد بود. شرع مقدّس به ما فرمود: حاسبوا قبل ان تحاسبوا ــ از خود حساب بکشید قبل از آنکه از شما حساب بکشند. در دنیا دائماً از ما حساب می کشند ولی ما غافلیم ؛ لذا در آخرت وقتی همین حساب رسی آشکار شد غافلگیر می شویم ؛ امّا آنکه در دنیا خودش حساب خود را داشت ، در آخرت نیز بی حساب وارد بهشت می شود ؛ چون حسابش را قبلاً صاف نموده است. یعنی در دنیا برایش معلوم بود بهشتی است لذا در آخرت نیز حیران نیست ؛ امّا آنکه در دنیا خیر و شرّ را با هم مخلوط نموده خودش هم نمی داند جهنّمی است یا بهشتی ؛ لذا همین حیرانی او در آخرت به صورت طولانی شدن حساب جلوه خواهد کرد. امّا آنکه اینجا یقین دارد که اهل جهنّم است ، در آخرت نیز بی حساب وارد جهنّم می شود.مواقف آخرت نیز در حقیقت ظهور مواقف دنیا هستند ؛ لذا آنکه در دنیا گردنه ها و امتحانات را به خوبی گذرانده در مواقف آخرت نیز مشکلی نخواهد داشت و امّا ... . آنکه اینجا مال داشت ، آن را به مصارفی رسانده ؛ پس روز قیامت تک تک آن مصارف برای او جلوه خواهند نمود و چه بسا برای او مشکل آفرین خواهند بود ؛ امّا آنکه مالی نداشت یا مال را جز در راه خدا خرج نکرد ، روشن است که توقّفی هم نخواهد داشت تا مواقفی برای او از این بابت مطرح باشد. تک تک احکام شرع ، مواقف انسانند در دنیا ، یعنی انسان باید در این احکام موقعیّت و موضع خود را مشخّص نماید. در عالم آخرت نیز تک تک احکامی که شخص با آنها مواجه برایش مجسّم خواهند شد.مثلاً اگر باید خمس می داد و نداده ، او را ایستگاه خمس نگه می دارند ؛ و اگر داده ولی دیر داده ، به مقدار تعلّلی که در دنیا داشته در همان ایستگاه معطّل خواهد شد. البته نه از حیث زمانی ؛ بلکه از حیث وجودی ؛ یعنی اجازه ترقّی به رتبه های برتر را نخواهد داشت تا باطنش از آن رذیلت و نافرمانی پاک گردد.

پرسمان دانشجویی