پاداش زنان و مردان بهشتي | کتابخانه مجازی الفبا

پاسخ داديد كه علت تعدد زوجين در آخرت به علت ظهور حقايق و ملكوت شخصي افراد است و هر چه عفت شخص بيشتر باشد تعداد حورالعيني كه در ملكوت او زاده مي شوند بيشتر است. اولا قاعدتا اين ظهور ملكوت و اين عفت شامل زنان هم مي شود آيا زنان نيز داراي چند همسر زميني و متناسب اعمالشان غلمان بهشتي خواهند بود؟ ثانيا از بزرگي شنيده شده كه بيان حور مختص مردان نيست بلكه حوري مرد براي زنان هم وجود دارد نظر شما چيست؟ ثالثا اين چه بهشتي است كه فقط متمركز روي خور، خواب، خشم، شهوت اصلا به چه درد ميخوره هي بشيني كباب بخوري، زن ببيني، گل بو كني، عسل سفيد برداري كه چي؟! همين الان تو همين دنيا ميشه اينا رو تهيه كرد اندازه ظرفيت اين دنيا هم لذت برد. رابعا چرا درباره نعمت هاي بهشتي مردان اين همه گفته شده و خانم ها نه يا كمي اشاره ميشه استدلال كرد مردها براي طي كمال نياز به بهانه هايي مثل بيان كباب و ميوه و زن هاي بهشتي داشتن ولي خانم ها نه خودشون بدون بهانه هم مي آمدن؟

1- اينكه گفته شد حور العين ظهور عفت مومن است ؛ در جاي خود سخني خرد پذير است . ؛ اما اولا اين بدان معنا نيست كه حور العين جزاي ديگر اعمال نيست ؛ ثانيا تنها ظهور عفت نيست.ثالثا بعدي ندارد كه پارهاي از ظهورات اعمال به لحاظ جهات مختلفي كه چه بسا يكي از آنها جنسيت باشد متفاوت باشد , ولي همه اعمال صالح ظهوري در نهايت درجه مطلوبيت دارنا . و اعمال بد ظهوري نا مطلوب.به هر روي يكي از جلوه هاي نيكي ها حور العين است ؛ لذا در روايات آمده است كه براي اهل نماز ، حج و ياري كننده همسر در خانه ، نيز حور العين اختصاص داده مي شود.
2- نظام آخرت ، نظام تكوين است ؛ نه مثل دنيا كه نظام تشريع است ؛ لذا در آن عالم سخن از جواز و عدم جواز به معني تشريعي جا ندارد . در بهشت هر چه بهشتي بخواهد و اراده كند تحقق مي يابد. « جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَها تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ لَهُمْ فيها ما يَشاؤُنَ كَذلِكَ يَجْزِي اللَّهُ الْمُتَّقينَ » (توبه /31) « وَ لَكُمْ فيها ما تَشْتَهي‏ أَنْفُسُكُمْ وَ لَكُمْ فيها ما تَدَّعُونَ »(فصلت /31)
3- از نصوص ديني شايد بتوان استشمام كرد كه در بهشت ، مردان ميل به جنس مخالف و تعدد زوجات دارند لذا آن را مي خواهند ؛ و خواستن بهشتي همان و تحقق خواسته او همان ؛ اما در مورد زنان استشمام چنين يلي در زنان دور تر به نظر مي رسد. بلي اگر ثابت شود كه در آخرت زنان نيز چنين ميلي خواهند داشت ؛ مي توان به طور حتم گفت كه زنان نيز تعدد همسر خواهند داشت و اين همسران تجسم اعمال خود آنان است و بي« آنها رابطه تكويني برقرار است , نه رابطه قراردادي و اعتباري. شيوه تربيتي قرآن كريم و اهل بيت (ع) در باره مسائل زنان ، اين است كه درباره مسائل جنسي خانمها يا سخن نمي گويند يا اگر گفتند در لفافه و با كنايه مي گويند تا حيا ,كرامت و نفاست و شرافت زن تحت الشعاع اين گونه مسائل قرار نگيرد . با اينكه اديان اين گونه در مورد زن با احتياط سخن گفته اند اما باز جوامع امروزي زن را در همين وجهش خلاصه كرده اند و به او به عنوان يك شي زينتي نگاه مي كنند ؛ اگر اديان به بعد جنسي زن اشاره مي كردند اين نگاه خيلي فراگيرتر مي شد ؛ و بسا عده اي براي اين نوع نگاه مبتذل محمل ديني هم درست مي كردند. لذا خداوند متعال نه تنها در دنيا ، براي حفظ كرامت زن ؛ جنسيت او را در حجاب قرار داد ؛ بلكه در بهشت هم به جنبه هاي جنسي او با احترام اشاره نموده و فرمود :« فيهِنَّ خَيْراتٌ حِسانٌ »(الرحمن /70) ولي به رابطه جنسي آنها با مردان مومن بهشتي تصريح نفرمود ؛ اما از حور العين كه از سنخ انسان نيستند با صراحت بيشتري سخن گفت . لذا خداوند متعال حتي براي تشويق مردان هم از زوجيت آنها با زنان مومنه با صراحت سخن نگفت ؛ تا حيا و حرمت و كرامت زن مومنه حفظ شود ؛ بنابراين اين امكان في حدّ نفسه وجود دارد كه زنان بهشتي نيز زوجهايي بهشتي داشته باشند ـ اما اين كه در واقعيت نيز تعدد همسر خواهند داشت يا نه ، مشروط به اين است كه ثابت شود زنان بهشتي هم ميل به تعدد همسر خواهند داشت ؛ كه البته اثبات يا رد اين مطلب كار آساني نيست . بويژه آن كه در همين جهان نيز از نظر روانشناختي زن تك همسر گراmonogamousE) شناخته شده و مرد چند همسرگرا(polygamouse)
3- سوال فرموديد كه اين چه بهشتي است كه متمركز روي خور و خواب و خشم و شهوت است و ...است؟
البته در بهشت از خواب خبري نيست اما بقيه موارد وجود دارند؛ لكن نه به آن كيفيتي كه در دنيا هست؛ نعمت هاي بهشتي با نعمت هاي دنيوي اشتراك اسمي دارند؛ هر چه در دنيا خورده مي شود لذتي محدود دارد؛ يعني هم از حيث تعداد لذت، هم از حيث شدت لذت؛ و هم از حيث مدت لذت محدود است ؛ اما هم طبق روايات اهل بيت (ع) و هم طبق مبناي حكما و هم طبق شهودات عرفا ، هر يك از نعمات بهشتي به تنهايي هم بي نهايت مزه دارد مثلا سيب بهشتي لذت تمام ميوه ها و سبزيجات و سخنان نيكو و چهره هاي زيبا و ... را يكجا دارد ولي درعين حال لذت سيب در آن غالب است- هم هر نعمت بهشتي از حيث شدت لذت بي نهايت است- توجه: بي نهايت، خود داراي مراتب است- هم مدت آن ابدي است ؛ يعني اگر كسي سيب خورد تا ابد مزه آن در او خواهد بود.همچنين نعمتهاي بهشتي همگي معرفت آفرين هستند يعني هر لذتي همراه با معرفت است و هر معرفتي همراه با حس عبوديت است لذا با هر لذتي، اهل بهشت خدا را ياد مي كنند و به خدا نزديكتر مي شوند و حقايق تازه اي مي يابند و از همين روست كه اهل بهشت دائما در حال عبادتند چون لذت بردن آنها عين عبادت است؛( درواقع لذات آخرت ظهور عبادت دنياست لذا آن لذايذ عين عبادتند ؛ البته عبادت را مراتبي است ). همچنين نعمت هاي بهشتي از باطن و مرتبه عالي خود شخص بر مرتبه پايين او كه در بهشت است نازل مي شود لذا هر بهشتي هر چه بخواهد از خود او مي جوشد؛ و خود همين امر براي او لذتبخش است چون با هر نعمتي كه ظاهر مي شود؛ شخص ، حقيقت و باطن خود را بيشتر مي يابد و به عظمت حقيقت خود واقف مي شود و خود را سلطان بهشت خود مي يابد.
اين همه كه گفتيم همه براي متوسطين است كه در بهشت جسماني- نه مادي- مستقرند اما براي مقرّبين و مؤمنين خاص و اولياي الهي بهشت هايي متعالي تر است كه فراتر از فهم انسانهاي عادي است و كلمات را گنجايش توصيف آنها نيست لذا در قرآن كريم از آن مراتب تنها با اشاره ياد شده است مثل « وَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا اْلأَنْهارُ خالِدينَ فيها وَ مَساكِنَ طَيِّبَةً في جَنّاتِ عَدْنٍ وَ رِضْوانٌ مِنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظيمُ»(توبه/72) در اين آيه شريفه خداوند متعال بعد از وصف بهشت جسماني به بهشت رضوان اشاره مي كند و آن را فوز عظيم مي نامد ؛ اما اين كه بهشت رضوان چيست ، فهم آن از عقول ما خارج است . همچنين مي فرمايد: « يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ؛ ارْجِعي إِلى‏ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً؛ فَادْخُلي في عِبادي؛ وَ ادْخُلي جَنَّتي»(فجر/27-30)
اهل عرفان ،با الهام از روايات و آيات ، بهشت را به سه مرتبه تقسيم كرده اند: بهشت اعمال، بهشت صفات و بهشت ذات. اهل اعمال صالحه به بهشت اعمال مي روند و اين همان بهشتي است كه در قرآن كريم بسيار از آن ياد شده است. اهل ملكات و صفات حسنه افزون بر بهشت اعمال ، از بهشتي مافوق آن نيز برخوردارند ؛ و كساني كه ذات آنها به لقاء حق نائل شده و از ذات خود فاني شده و باقي به بقاي الهي شده اند به بهشت ذات نائل مي شوند كه همان بهشت اسماء و صفات حق تعالي است ؛ چنين كساني بر تمام مراتب بهشت حاكمند و در تمام مراتب بهشت حضور دارند و در هر مرتبه اي سرآمد اهل آن مرتبه اند. اينها علم تفصيلي به تمام مراتب بهشت دارند؛ ولي اهل مرتبه پايين بهشت نسبت به مرتبه بالاي آنها تنها معرفتي اجمالي دارند لذا از نداشتن آن مرتبه احساس اذيت نمي كنند. همان طور كه ما مي دانيم كه علي(ع) داراي مقام بلندي است ، ولي چون به حقيقت آن مقامات علم تفصيلي نداريم از درك اجمالي مقام آن حضرت نه تنها احساس ناراحتي نمي كنيم بلكه احساس لذت هم مي كنيم؛ اما اگر ما لحظه اي حقيقت آن مقام را مي ديديم و آن گاه از آن محجوب مي شديم، ديگر هيچ چيزي قادر نبود ناراحتي ما را رفع كند؛ به همين جهت بود كه حضرت آدم(ع) اكثر اوقات در حال گريه بود؛ چون ابتدا بهشت را ديده بود و آن گاه از آن محروم شده بود.
4- سوال فرموده ايد : چرا به نعمت هاي بهشتي مردان در قرآن كريم زيادتر اشاره شده است؟
. اگر در قرآن كريم، الفاظ مربوط به اين گونه مطالب مذكر آمده است از اين جهت است كه موارد مشترك ، دركلمات عربي به صورت مذكر ذكر مي شود.لذا اگر در زبان عربي درباره گروهي سخن گفته شود كه مركب از زنان و مردان هستند از واژه هاي مذكر استفاده مي شود. اگر بنا بود ما براساس ظاهر الفاظ قضاوت كنيم در آن صورت بسياري از احكام تنها براي مردان اثبات مي شد چون عباراتي مثل: «اقيموا الصلاه»، «يا ايها الذين آمنوا ...» و ... همگي مذكرند ولي مخاطب اين افعال و تعابير، انسان است نه مرد يا زن.

پرسمان دانشجویی